Od autora: Stały autor czasopism „Szczęśliwi Rodzice” i „Psychologia” Już od 7 miesiąca życia dziecko wie już, że świat dzieli się na dwie duże grupy i jest potrafi odróżnić na fotografii twarz kobiety od twarzy mężczyzny. Doskonale rozróżnia także głosy kobiece i męskie. Jedyne, co musi zrobić, to dowiedzieć się, do której grupy należy. Już w wieku 1 roku dzieci w szczególny sposób traktują dorosłych i dzieci tej samej płci. Jeżeli dziecku da się możliwość swobodnego wyboru partnerów do zabawy, w większości przypadków wybierze dzieci tej samej płci. Chłopiec od najmłodszych lat stara się naśladować ojca i starszych braci. Często tak bardzo stara się odnaleźć w roli małego człowieczka, że ​​wygląda to nieco karykaturalnie. Ale takie przesadne, przesadne odwzorowanie wizerunku mężczyzny pomaga mu ugruntować pozycję członka swojej płci. Z reguły rodzice chłopców bardziej stawiają na rozwój fizyczny, samodzielność, wytrzymałość i aktywność. W wieku dwóch lat chłopcy są zauważalnie bardziej aktywni fizycznie niż dziewczynki. Biegają, skaczą, bawią się i rzadko można je przyłapać na spokojnej rozmowie. Ich zarozumiałość wiąże się z wyższym poziomem agresji. A temat rywalizacji i walki o władzę jest bardziej istotny dla chłopców niż dla dziewcząt. Dlatego na przykład kochają superbohaterów. Jednak wiele badań potwierdza, że ​​proces ten zachodzi na znacznie głębszym poziomie. A różnice wiążą się nie tylko z cechami wychowania i oczekiwaniami rodziców, ale także z czynnikami psychofizjologicznymi. Obszar mózgu odpowiedzialny za percepcję przestrzenną jest bardziej rozwinięty u chłopców, co wyjaśnia, dlaczego chłopcy lepiej wyobrażają sobie obiekty w przestrzeni trójwymiarowej. Rozwój wyobraźni przestrzennej jest jednym z głównych argumentów w debacie na temat różnic płciowych. W szkole przewaga staje się jeszcze bardziej wyraźna. A jednak chłopcom nie udało się zmonopolizować tytułu matematycznych geniuszy. Chociaż chłopcy osiągają najlepsze wyniki w rozwiązywaniu testów matematycznych, to są najgorsi. Bardziej zaawansowaną relację z przestrzenią tłumaczy się tym, że chłopcy zwykle zaczynają chodzić 1-2 miesiące wcześniej niż dziewczęta i często przewyższają je rozwojem fizycznym, biegają. lepiej i skakać. Jednakże obszary mózgu odpowiedzialne za zdolności motoryczne rozwijają się wolniej u chłopców. A to wiąże się z trudnościami w nauce pisania. Również lepiej rozwinięta wyobraźnia przestrzenna przyciąga chłopców do ruchomych zabawek, takich jak samochodziki, piłki i wszystko, co można poruszyć. Okazuje się, że nie tylko ojcowie „zarażają” swoich synów miłością do samochodów. Na przykład samce małp również w badaniach laboratoryjnych wybierały ruchome zabawki, więc ta preferencja może być wrodzona. Niestety, rodzice chłopców często przeoczają rzeczy absolutnie niezbędne, skupiając się na swoich możliwościach fizycznych i zwiększonym poziomie aktywności - potrzebują czułości i rozmowy. Kiedy dziecko jest bardzo małe, w każdej chwili może poprosić o uczucie. Kiedy jednak dorasta i widzi, że rodzice są zawstydzeni, przestaje się z nimi kontaktować. W rezultacie wielu chłopców ma trudności z wyrażaniem i rozumieniem swoich uczuć. A chęć kontaktu fizycznego często zaczyna objawiać się agresywnym zachowaniem. Chłopców i dziewczęta łączy wiele różnic, ale umiejętności reagowania emocjonalnego, umiejętności kierowania własnymi uczuciami i rozumienia innych nie można przypisać żadnej płci. Deficyt emocjonalny zubaża i komplikuje życie chłopca, a potem mężczyzny. Rady dla rodziców: * Wybierając zabawki dla chłopca, nie ograniczajcie wyboru tylko do zabawek technicznych. Tak, samochody są zawsze na korzyść, ale to tylko małą część świata. Będziesz jednak musiał podążać za tropem i regularnie uzupełniać flotę pojazdów.* Pamiętaj o zaopatrzeniu małego bachora w broń i amunicję. W grze lepiej jest wykazać się nadmierną wojowniczością. *Również bardzo poszukiwane wśród chłopców.