jakie są granice (dodatek do klasy mistrzowskiej) Żadnej z opcji granic nie można uznać za jedyną poprawną lub niepoprawną. Granice to elastyczny system rozpatrywany w kontekście relacji i sytuacji. Uraza, poczucie winy, pustka, irytacja, złość, złość są częstymi towarzyszami trudności związanych z osobistymi granicami psychologicznymi. Niewyraźne granice w związkach pojawiają się, gdy ludzie mają niesformułowane granice osobiste. Relacje między ludźmi o niewyraźnych granicach noszą znamiona współzależności i fuzji. Podobna zależność istnieje pomiędzy matką i dzieckiem w wieku poniżej 3 lat. Przykłady: Relacje „trójkątne”, w których ludzie czują się w roli „ofiary”, „wybawiciela”, „prześladowcy” – Moja córka będzie beze mnie zgubiona. -Jeśli mnie kochasz, to musisz.. (jesteś przedłużeniem mnie) Relacje w parze, gdy pragnienia jednego z partnerów są postrzegane jako własne. -Niemożność powiedzenia „TAK” i „NIE” w oparciu o swoje pragnienia. -Nie możesz odmawiać ludziom. -Moja koleżanka ma trudności z pisaniem esejów, zapytała mnie, musiałam odłożyć pracę i pisać. -Ty jesteś mną, ja jestem tobą -Jesteśmy jednością na zawsze. Częste sygnały: Nie mam siły, nic nie da się zmienić. Uważaj siebie lub swojego partnera za bezradnych. Nieprzeniknione granice psychologiczne w związkach. Przy niewyraźnych granicach trudno jest zrozumieć „czego ja chcę i czego ty chcesz”, a nieprzeniknione granice tworzą bariery nie do pokonania dla ludzi. Czasami ludzie budowali takie mury, że są postrzegani jako zimna i nie do zdobycia forteca. Za „murem granicznym” nie widać nikogo. Osoby znajdujące się w pobliżu takich granic czują się odrzucone. Często wiąże się z zaprzeczeniem wartości drugiego człowieka. Zdarza się, że dwie opcje, rozmyte i nieprzeniknione granice, czasami zastępują się nawzajem. Gdy łączenie staje się nie do zniesienia, wówczas powstają mury, a gdy za ścianą robi się „zimno” i samotnie, wówczas granice zacierają się aż do złączenia. Ignorowanie drugiej osoby - Gdybym był tobą... - Powinieneś zrobić to zupełnie inaczej. Zdrowe granice psychologiczne w związkach. Osoby ze zdrowymi granicami wiedzą, gdzie jest „ja” i gdzie jest „TY”, umiejętność odróżniania siebie od innych i dostrzeganie granic własnych i innych pozwala na nawiązywanie relacji opartych na wzajemnym szacunku, zaufaniu, miłości, bliskości i intymności. Kiedy są dwa „ja”, które czują się nawzajem. Kiedy możesz omówić, jak sprawić, by obie osoby czuły się komfortowo. Szanuj swoje granice i granice innych. Zrozumienie interesów własnych i innych. Wystarczająca energia do życia i działania, umiejętność negocjacji i dochodzenia do porozumienia. Granica jest przepuszczalna i stabilna. Granice zapewniają spokój i podtrzymują niezależność, pozwalają na kontakt ze światem i innymi ludźmi, pomagają chronić się przed nieprzyjemnymi wpływami, dają możliwość akceptacji, dawania i interakcji. Każdy ma możliwość interakcji w zdrowych granicach. Praktyczne ćwiczenia rozwijające i wzmacniające zasoby organizmu pomagają rozpoznać i wybrać granice w kontekście życia i relacji. Zdobytą wiedzą i umiejętnościami można dzielić się z bliskimi i dziećmi. Świadomość własnego Ja, granic swoich i innych będzie niezawodnym wsparciem w każdej sytuacji.//////