Wydaje mi się, że w ciągu miesiąca wszyscy już zadomowili się w swoich domach: każdy ma swoje „jednoznacznie słuszne stanowisko”, którego jest gotowy bronić. Walki słowne wykroczyły poza komentarze do postów, a teraz między przyjaciółmi i bliskimi buduje się mur alienacji nie do pokonania. Wyraźnie sprawdzamy rozmówcę: „przyjaciel/wróg” i wyciągamy wnioski. Ja też mam swoje stanowisko. Jasne i jednoznaczne. I w tym czasie w myślach przeszłam od „przestańcie mnie obserwować, ci, którzy myślą inaczej, nie chcę was już widzieć w moim życiu” do „spróbujmy o tym porozmawiać”. Dlatego nie będę wyrażać mojego zrozumienia jak powinno być (możemy porozmawiać osobiście, kontakty osobiste są bardzo ważne), tutaj chcę porozmawiać o czymś innym. Posłuchajmy się nawzajem. Nawet jeśli wydaje Ci się, że Twój rozmówca strasznie się myli, a jego myśli zaprzeczają Twoim przekonaniom. Nawet jeśli uparcie obstaje przy swoim, ale masz siłę, słuchaj, mów. To, co się teraz dzieje, jest, jak powiedział ktoś znany, „dzikim aktem dehumanizacji” i wszyscy przez to przechodzimy w różnym stopniu. Absolutnie wszystko i każdy jest zupełnie inny. Niektórzy tylko o tym mówią, inni chowają się za „mnie to nie dotyczy”, inni ignorują to i starają się nie zdawać sobie z tego sprawy, chowając się za stereotypami. Ale! Czas upłynie i powrócą do nas ludzie, którzy przeszli przez piekło, którzy widzieli to, czego nikt w życiu nie powinien widzieć, z poważną traumą psychiczną i zmienionymi wyobrażeniami na temat dobra, zła, moralności, moralności, stosunku do ludzi i wielu innych . A naszym zadaniem jest zachowanie tego potencjału wartości ludzkich, który nagromadził się przez lata, a teraz jest tak boleśnie odrywany. Naszym zadaniem jest przywrócenie światu wartości humanistycznych i zrobienie tego jak najszybciej. Dlatego wzmacniajmy więzi, słuchajmy otaczających nas ludzi, bądźmy dla nich milsi, nawet jeśli wydaje nam się, że poważnie się mylą. Pamiętajcie, komunikując się ze sobą: Przemoc nigdy nie doprowadziła do niczego dobrego. Ten świat nie zostanie zbawiony przez miłość.