Siedzisz w smutku, bez sił i widocznych perspektyw z ledwo dostrzegalnym marzeniem, że wszystko będzie lepiej. Jakoś oczywiście, chociaż jest co robić, a stoper puka w skronie, jak bomba zegarowa, która wybuchnie 1 stycznia o godzinie 00:00. To jest teraz dla ciebie główny kamień milowy w życiu. Oczekiwanie na cud, jak w dzieciństwie, nie jest uzasadnione i przynosi rozczarowanie i dewastację. Jak się okazuje, w dorosłym życiu musisz sam „tworzyć cuda”. A telefon milczy wyświetla „często przesyłany” spam, bezosobowy. To powoduje irytację. Jako cichy wyrzut sprawia, że ​​myślisz o tym, kogo straciłeś w tym roku i na kim nadal ci zależy. I komu miałbym sobie pogratulować? Nie jestem w nastroju. Później. Może na Boże Narodzenie lub Stary Nowy Rok. W myślach dokonujesz przeglądu minionego roku i swoich planów. Nie wydarzyła się nawet połowa. Ale to, co się wydarzyło, nie jest przyjemne, nie wydaje się teraz cenne ani ważne. Czujesz tylko bezsens wysiłków, niezadowolenie, tępy gniew na to, co robisz, z kim żyjesz lub w ogóle nie żyjesz własnym życiem. To jest bardzo niepokojące, stresujące do granic możliwości. Chcę wrócić do pracy, albo zagłuszyć ją alkoholem lub jedzeniem, aż zacznie boleć mnie brzuch, żeby nie zostać sama ze sobą. A są na to różne sposoby. Najgorsze, co możesz zrobić, to nawet nie próbować myśleć, odrzucając wszystkie emocje, co Ci się nie podoba i dlaczego. A na co możesz mieć wpływ Jeśli nie na siebie, to na kogo? Jeśli nie teraz, to kiedy? Przecież życie, jak wiadomo, to nie próba, ale premiera, a okazuje się, że jeśli najpierw do kogoś napiszesz i zadzwonisz, będziesz mile widziany. A to będzie Cię wspierać w trudnych chwilach. A może uda się kogoś zorganizować, bo sami ludzie też mogą być niezdecydowani i czekać na takie zaproszenie. Dlaczego nie spróbować stworzyć go samodzielnie? Sukces przyniesie zastrzyk energii. Dokładnie. I tak małymi krokami, drobnymi działaniami, takimi jak Munchausen ciągnący za własny warkocz, możesz ustabilizować swój stan, nie tkwiąc w nim na długi czas. Czasem jednak nie jest jasne, jak uporządkować tę plątaninę konfliktów uczucia, jak oddzielić to, co Cię dotyczy, od tego, co ktoś narzuca, co będzie dla Ciebie dobre, a co nie. A przyjaciele i znajomi będą mieli różne opinie, od „zapomnij o tym” do „nie możesz tego zrobić”. W takich sytuacjach pomagają specjalnie przeszkoleni w tym zakresie psychologowie. Jeśli czujesz, że sam nie dasz sobie rady, napisz/zadzwoń do mnie telefonicznie +7-931-371-98-42.