Są ludzie, którzy kategorycznie odmówili świętowania Nowego Roku. Nie mają depresji. Po prostu nie widzą sensu dla siebie. Nie są zainteresowani. Są tacy ludzie. Po co ich dotykać? Nie proszą o konsultacje, bo nie mają problemu. Nic im nie przeszkadza. Jeśli udają się do psychologa, to tylko ze skargami na prześladowania znajomych i krewnych, którzy chcą ich włączyć do zabawy. Ci wokół ciebie są oburzeni, ponieważ musisz umieć się radować i dobrze się bawić. Bliscy wiedzą z własnego doświadczenia, że ​​zabawa przynosi ulgę psychiczną, pomaga rozładować napięcie i przekierować uwagę. Załóżmy jednak, że nasz bohater jest osobą religijną, modli się, medytuje, uprawia sport... Inaczej mówiąc, łagodzi stres nawet bez wakacji. A samo święto nie symbolizuje dla niego niczego dobrego. Wyłania się tu jeden problem: osoba wykazuje sztywność i nie chce dostosować się do otaczających ją osób. A jeśli takie zachowanie jest dla niego typowe, może mieć problemy z komunikacją z innymi. Wakacje to tylko powód do odrobiny emocji, powód do zmiany biegów. Udział w nim nie jest warunkiem dobrego samopoczucia psychicznego. Jednocześnie lepiej włączyć dzieci w masowe święta obchodzone w regionie, w którym dorastają. Nawet jeśli jesteś osobą, która nie widzi sensu Nowego Roku. Co się stanie, jeśli tego nie zrobisz? Przede wszystkim dziecko będzie się czuło jak obce. Wyraża się to wyraźnie w rodzinach sekciarzy religijnych, czyli po prostu wierzących, których poglądy nie pozwalają im na obchodzenie tradycyjnych świąt na tym terenie. Na przykład wiele rodzin prawosławnych nie świętuje Nowego Roku, ponieważ przypada on w okresie Wielkiego Postu. Ale oni świętują Boże Narodzenie. Albo w krajach katolickich Boże Narodzenie jest powszechnie obchodzone, podczas gdy przedstawiciele innych wyznań mogą odmówić świętowania. Jeśli chodzi o osoby cierpiące na depresję, można je zachęcić, aby podjęły wysiłek i przyłączyły się do świętowania. Postaw sobie bezpośredni cel: znaleźć atuty, ciekawe momenty, to, co cieszy oko... W dzisiejszych czasach ludzie często są bardziej pogodni i przyjaźni niż zwykle, co jest plusem przy fobii społecznej, aby zacząć wychodzić ze skorupy. Z przyjściem!