Z góry pragnę wyrazić szacunek i zrozumienie rodzicom, którzy z różnych powodów i okoliczności życiowych skorzystali już z tej technologii. Jednocześnie zastrzegam sobie prawo do wyrażenia mojego poglądu na przemoc jako głęboki psychologiczny aspekt ekologii. W swojej praktyce psychologicznej dość często spotykam się z aspektami psychologicznymi nieodłącznie związanymi z okresem rozwoju wewnątrzmacicznego. I w tym okresie ma to ogromne, najważniejsze znaczenie dla przyszłego losu człowieka. Poród jest zjawiskiem świętym i we wszystkich kulturach i religiach zawsze wiązano z nim wiele rytuałów, począwszy od momentu poczęcia, a nawet wcześniej. Jeszcze 100 lat temu nasi dziadkowie byli leczeni przez położne i wszystko toczyło się swoim naturalnym, normalnym rytmem. Cały proces nosił piętno daru Bożego. Rodzime rytuały zawsze wyróżniały się tajemnicą, zagadką i skupieniem na wnętrzu. Rytuały były różne, folklor różny w różnych kulturach, ale postacie pozostały te same – kobieta, mężczyzna, rozwijający się płód, położna. Te same działania - poczęcie, urodzenie płodu, poród. A co najważniejsze, miłość i prokreacja były sprzymierzeńcami w życiodajnym akcie stworzenia. Zawsze tak było i nagle najbardziej niewzruszona rzecz na tym świecie przestaje być wyjątkowa i zyskuje alternatywę. Pojawiło się zapłodnienie in vitro, poród alternatywny na przekór „tradycyjnemu”. Zapłodnienie in vitro (od łac. extra – outside, outside i łac. corpus – body, czyli zapłodnienie poza ciałem, w skrócie IVF) to technologia wspomaganego rozrodu stosowana w przypadkach niepłodności. Synonimy: „zapłodnienie in vitro”, „zapłodnienie in vitro”, „sztuczna inseminacja”. Podczas IVF komórka jajowa jest usuwana z organizmu kobiety i sztucznie zapłodniona w warunkach „in vitro” („in vitro”), powstały zarodek trzymany jest w inkubatorze, gdzie rozwija się przez 2-5 dni, po czym zarodek zostaje przenoszone do jamy macicy w celu dalszego rozwoju. A więc nowe pokolenia z probówki. Postaci i ich działań nie da się zliczyć – w proces ten zaangażowanych jest wielu lekarzy, laborantów i pracowników medycznych. Sam proces staje się dyskretny: pobranie komórki jajowej w znieczuleniu, zamrożenie, sztuczne zapłodnienie komórki jajowej poprzez rozbicie jej błony... Tak, to ogromny, bardzo dochodowy biznes. Tak, jest nawet sponsorowany przez państwo, bo... to napędza biotechnologię. Tak, świat oszalał w swojej przemocy wobec natury. Ale kluczem tutaj jest Twoja decyzja! Teraz, trzymając jedną rękę na sercu, a drugą na genitaliach, zadaj sobie pytanie, kochany, czy chciałbyś takiego istnienia, formacji i narodzin? Czy chciałbyś zostać ZMUSZONY do wyjścia na świat? Czy chciałbyś być odbierany w rękawiczkach? A może lepiej jest zostać poczętym przez boskiego penisa ojca w boskiej pochwie matki w życiodajnym akcie miłości i namiętności? Zająć miejsce dziecka, któremu z jakiegoś powodu nie spieszy się do narodzin w Waszej parze, w tym czasie, w tym miejscu, w tym ciele??? Co mówi Twoje ciało, że nie chce lub nie może kontynuować tego życia? Jaki jest Twój stosunek do życia, do rodziny, do partnera, do swojego ciała? Może między Wami jako parą jest mało miłości, może nie jesteście gotowi, może powinniście popracować nad sobą i coś zmienić? A co sprawia, że ​​gwałcisz naturę, siebie i swojego partnera, jeśli nie swoje EGO? A co będzie czuło dziecko, co będzie nosiło w sobie jako wiedzę o tym świecie i życiu, jaką postawę wykształci wobec rodziców? I jeszcze raz najważniejsze - Czy chciałbyś być ZMUSZONY do wyjścia na świat??? Literatura: - książka. Ojczyzny, dzieci, położne w tradycjach kultury ludowej. M., 2001.