Od autora: Notatka dla rodziców dziecka, które doznało traumy w wyniku interwencji chirurgicznej z różnymi skutkami. Jesteście RODZICAMI dziecka, które przeżyło traumę porada psychologa z wieloletnią praktyką szpitalną na temat: „JAK POSTĘPOWAĆ Z DZIECKIEM PO URAZACH??” *URAZY BEZ POWAŻNYCH SKUTEK FIZYCZNYCH (ZŁAMANIA, SINIAKI, OPARZENIA itp.) Dziecko widzi, co się stało go jako „tragedię” nie tylko własną, ale w większym stopniu rodzinną. Ważne jest, aby wiedział, co powiedzą na ten temat jego rodzice. Dlatego: -Pozwól dziecku na chwilową „słabość”. Potraktuj to jako przemijające wydarzenie, na które nie warto zwracać uwagi. Uważaj, aby nie obwiniać dziecka i niekontrolować żalu . Wszystko to wywoła u dziecka poczucie winy i niższości, co prowadzi do opóźnienia w powrocie do zdrowia. *urazy będące następstwem zaburzeń psychicznych (samochody, pogryzienia przez psy, przemoc...) Dziecko, które doznało urazu w sytuacji związanej z szokiem emocjonalnym, jest podatne na rozwój różnych fobii: lęku przed ciemnością, wysokości, samochodów, ludzi, itp. Dlatego: Jeśli szok emocjonalny był dość intensywny, skontaktuj się z psychologiem – psychoterapeutą. Jeśli stres jest niewielki, sam przeprowadź psychoterapię zapobiegawczą: Poproś dziecko, aby powoli odtwarzało w głowie traumatyczne wydarzenie, ale jednocześnie je przeglądaj. wydarzenie z zewnątrz, jakby sfilmowane przez przypadkowego świadka... *URZĄDZENIA PROWADZĄCE DO NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI (URZĄDZENIE MÓZGU TRANSANAIO, AMPUTACJE itp.) Dziecko w chwili uświadomienia sobie swojej niepełnosprawności musi otrzymać informację od znaczących osób ( rodzice, bliscy), że jego pojawiająca się niepełnosprawność oznacza początek rozwoju jakichś ukrytych zdolności intelektualnych lub innych (podaj przykłady znanych osobistości - osób niepełnosprawnych)... USZKODZENIA SPOWODOWANE TĘPAMI SAMOBÓJCZYMI Jeśli dziecko często doznaje obrażeń, być może jest to tak zwane „nieświadome samobójstwo”. Psychika dziecka nie jest w stanie wytrzymać presji dorosłych i wybiera przystępny sposób na przyciągnięcie rodzicielskiego ciepła – bolesny stan, a w efekcie długo oczekiwana opieka... Dlatego: Staraj się okazywać tolerancję i szacunek dziecku, które przeżyło traumę. Wyjaśnij swojemu dziecku, że zawsze go kochasz, nawet jeśli czasami nie zwracasz na niego uwagi…