Jeśli w rodzinie powtarzają się zdrady jednego z partnerów, a drugi z pokorą nadal toleruje taki stan rzeczy, jest to poważny powód, aby pomyśleć o tym, co ukryte, nieświadome motywy destrukcyjnego poświęcenia również odgrywają pewną rolę, jednak w tym artykule porozmawiamy o ofierze. Otto Kernberg opisał patologiczną pasję masochistyczną jako pociąg do osoby, która nie odwzajemnia się. mąż zdradza w rodzinie, a żona kontynuuje z nim relację zbudowaną na samodepresji, a także opowiada o swojej miłości do niego, do kogoś, kto zawsze trzyma ją na dystans, przynajmniej emocjonalny, lub pozbawia ją intymności seksualnej , moralnie ją zasmuca, wówczas możemy stwierdzić masochistyczną orientację jej osobowości. W związku takich partnerów domyślnie dochodzi do sadomasochistycznej gry, mimo że mogą temu zaprzeczyć, ponieważ proces ten przebiega nieświadomie. Na przykład mąż , wiedząc, że jego żona ma romans z kimś innym, nie tylko nie próbuje przerwać jej związku i wydostać się z destrukcyjnego związku, wręcz przeciwnie, podsyca to jego pasję, zaczyna pod wieloma względami zadowalać żonę, dawać prezenty , szukaj jej uwagi, intymności. Co więcej, mąż może czerpać masochistyczną przyjemność obserwując relację swojej partnerki z rywalką. Sytuacja ta może być swego rodzaju echem traumy z dzieciństwa, przypominającej czasy, gdy jako dziecko zmuszony był konkurować o miłość rodzica z siostrami, braćmi lub kimś innym, na przykład jako dziecko potajemnie obserwował, jak jego matka i ojciec uprawiają seks, i doświadczają zazdrości, odrzucenia, ukrytego pragnienia wtajemniczenia w dorosłą grę. Pośrednio, w fantazjach, mąż może także nawiązać kontakt z rywalką, na punkcie której może pojawić się neurotyczna fiksacja. Wraz z tą ukrytą korzyścią masochistyczny mąż odczuwa moralną wyższość sprawiedliwego nad grzesznymi zdrajcami i zyskuje możliwość kontrolowania swojej żony poprzez poczucie winy. Ponieważ osoba o charakterze masochistycznym ma zakaz wyrażania złości na zewnątrz, złości jest skierowany przeciwko sobie w postaci zachowań autodestrukcyjnych (samookaleczanie, objadanie się, picie alkoholu, depresja, zaburzenia snu itp.). Ścisły cenzor wewnętrzny tłumi agresywne impulsy, co często staje się przyczyną obsesyjnych myśli o nieprzyzwoitych treściach oraz impulsywne pragnienia łamania wewnętrznych zakazów. Impulsy te wzmagają poczucie winy i prowadzą do podejmowania działań, które symbolicznie unieważniają, odpokutowują za winę: prowadzenie działalności charytatywnej, sprawianie przyjemności, dawanie prezentów itp. Jednocześnie osoba jest przekonana, że ​​należy ją ukarać, a sadystyczną postawę partnera postrzega jako coś, na co zasłużył. Kiedy na przykład masochistyczny mąż obnaża niewierność żony, z jednej strony doświadcza cierpienia, a z drugiej strony wielka wewnętrzna ulga i wybawienie – czas od poczucia winy. Okres niewierności aktywuje w nim całą gamę zarówno negatywnych, jak i pozytywnych emocji. Partner masochistyczny z reguły pozostaje obojętny na tych, którzy chcę zyskać jego przychylność dla tych, którzy są dostępni, z niekończącym się uwłaczającym pragnieniem niedostępnego i narcystycznego „ideału”. Drodzy czytelnicy, gratuluję wam Walentynek! Życzę wzajemnej miłości i harmonijnych relacji!