W przedszkolu w grupie starszej można zaobserwować następujący obrazek: dzieci zdejmują bieliznę, pokazują genitalia, zabawy mają tematykę dla dorosłych. Dla rodziców nie jest do końca jasne, jak reagować na takie zabawy. „Zabawy nie dla dzieci” to jeden z głównych tematów, z którymi spotykają się rodzice i nauczyciele w przedszkolu. W wieku 5-6 lat dzieci przechodzą przez etap rozwoju seksualności dziecięcej, który wyraża się w wzroście zainteresowania własnym ciałem, ale nie ma to nic wspólnego z zachowaniami seksualnymi do płci przeciwnej na tym etapie; koncentruje się raczej na zdobywaniu informacji o ciele. Należy zrozumieć, że nie ma tu nic strasznego ani nienormalnego, każde dziecko w wieku przedszkolnym przechodzi ten etap, jest on niezbędny do pełnego rozwoju jednostki, jest on wpisany w naturę. . Jest to konieczne dla rodziców, którzy mają minimalną wiedzę na temat psychologii dziecka. W tym wieku dzieci zaczynają interesować się relacją mężczyzny i kobiety, zadając sobie poważniejsze pytania: „Skąd się biorą dzieci” - prowadzi to do chęci grania w „Gry nie dla dzieci”, w których mogą zdobyć chociaż trochę informacji. Istnieją dwie przyczyny nadmiernych zachowań seksualnych dzieci w tym wieku. Pierwszym powodem jest to, że gdy rodzice narzucają poważne TABOO na wszelkie tematy związane ze sprawami intymnymi, starają się na wszelkie możliwe sposoby chronić dziecko przed takimi tematami, powoduje to napięcie i zwiększone zainteresowanie dzieckiem, zmuszając je do samodzielnego zdobywania informacji . A w przedszkolu tych informacji (mam na myśli inne dzieci) jest pod dostatkiem, które podzielą się swoją wiedzą i opowiedzą o wszystkim, czego się ostatnio nauczyły. Dopóki dziecko nie będzie w pełni usatysfakcjonowane rozmowami na ten temat, będzie szukać odpowiedzi na pytania tam, gdzie nie jest to do końca bezpieczne (na przykład u starszych dzieci). Dlatego ważne jest, aby rodzice przede wszystkim wiedzieli, jakie kwestie dotyczą ich dziecka, co jest dla niego interesujące w tym temacie. Nie bój się odpowiadać na pytania, najważniejsze jest to, że wszystko jest poprawne i dostępne. Można powiedzieć, jak powstaje rodzina, jak rodzą się dzieci, czym jest miłość i szacunek. Przenieś zainteresowanie dziecka na tematy bardziej otwarte, o których nie trudno rodzicom rozmawiać. Drugim powodem jest druga skrajność wychowania w rodzinie – pobłażliwość informacji. Kiedy rodzice oglądają z dziećmi filmy dla dorosłych, aranżują przy dziecku sceny intymne, używają „brzydkich słów”, jeśli weźmiemy pod uwagę, że 5-6 lat to wiek na naśladownictwo przez dorosłych, to oczywiście wszystkie te szczegóły zostaną ujawniają się w relacjach z rówieśnikami podczas zabaw seksualnych. Nie panikuj, jeśli zobaczysz, że Twoje dziecko robi takie rzeczy. jeśli nagle zaczniesz się oburzać lub co gorsza, zawstydź go za te działania, może to mieć negatywny wpływ na jego dalszy rozwój psychiczny, wystarczy skierować uwagę dziecka na coś innego. Oczywiście, jeśli mówimy o zachowaniu w przedszkolu, wówczas odpowiedzialność spoczywa tutaj na wychowawcach. Ale jeśli rodzice są poważnie zaniepokojeni tym tematem, myślę, że konieczne jest poruszenie tej kwestii na spotkaniu rodziców, możesz zaprosić specjalistę, aby bardziej szczegółowo poinformował o cechach fizjologicznych dziecka w tym wieku. Większość problemów wynika z niedostatecznej edukacji rodziców na temat rozwoju cech psychologicznych naszych dzieci..