Od autorki: Rozwój kobiecości Z dyskusji na forum: Wyrażenie „Silna kobieta” schlebia, dopóki nie powie Ci: jesteś silna, ale nie nie potrzebuję pomocy! Jak wyglądać na słabego!? O „silnych kobietach” napisano już sporo artykułów, ale mimo to chciałabym jeszcze raz zastanowić się nad tym tematem. Aby pomóc kobiecie odnaleźć swoje miejsce w życiu, należy określić jej styl, który będzie bardziej odpowiadał jej naturalnym skłonnościom i możliwościom, a nie dostosowywać się do stereotypów społecznych, które również często się zmieniają, np. w czasach sowieckich wizerunek awansowała kobieta na czele produkcji, w dobie przemian demokratycznych wszyscy spieszyli się, aby zostać kobietą biznesu, a teraz przyszedł czas na „kobietę wedyjską”. :)Taki masowy charakter nie uwzględnia indywidualności kobiety. A próba osiągnięcia sukcesu w jakiejś dziedzinie, która nie odpowiada naturze konkretnej kobiety, kończy się niepowodzeniem lub przynosi cierpienie i dyskomfort. Czym jest kobieca siła? Jaką kobietę można nazwać silną? Siłę można rozumieć jako ilość energii życiowej. Kobieta hojnie obdarzona energią życiową nazywana jest silną, czyli nadmiernie energetyczną. To właśnie przyciąga do niej ludzi. Innym wydaje się charyzmatyczna, czyli mądra, piękna, atrakcyjna seksualnie itp. Jednak tak nie jest, taka jest. Siłę można rozumieć także jako zdolność do zmiany sytuacji, obecność woli, umiejętności osiągania celów – czyli silnego charakteru. I naturalnie, im kobieta jest silniejsza pod tym względem, tym więcej ludzi chce do niej dołączyć, być blisko, na jej „polu”. Potrafi rozwiązać nie tylko problemy swoje, ale także innych ludzi. Jest poszukiwana. (Tak więc historie o samotności silnej kobiety są bardziej mitem niż prawdą.) Paradoksem silnej kobiety jest jednak to, że ma ona problemy z wyborem odpowiedniego partnera. Zgodnie z archaiczną tradycją chcesz mieć „silne ramię”. Jednak kobiecie o silnym charakterze trudno będzie dogadać się z takim „ramięm”, dlatego najczęściej „spotyka” mężczyzn bardziej miękkich i elastycznych. Tak naprawdę taka para jest bardzo harmonijna, gdyż partnerzy uzupełniają się. Prawdą jest też, że kobieta grając w męskie gry na męskich zasadach, częściowo lub całkowicie wypada ze swojej roli płciowej. Coraz bardziej rozwijają się w niej męskie cechy charakteru. No bo jak mogłoby być inaczej? Bez takich cech nie odniesie sukcesu w społeczeństwie. Często sukces ten okazuje się wymuszony, co jest rodzajem „efektu ubocznego”, gdy kobieta musiała stać się silna, aby przetrwać, i to nie sama, ale zwykle z dziećmi. Mimowolnie stała się silna. To kolejny paradoks silnej kobiety. Życie tak nazbyt silnej kobiety upływa pod hasłem: „Zawsze bądź silny!” To przesłanie nie pozostawia kobiecie prawa do chwilowej słabości, jej kobiecej natury czy jakiejś normalnej niedoskonałości. „Gruzdev nazwał siebie dostać się do ciała”. Ostatecznie taka kobieta okazuje się „kobietą z jajami” – czyli w zasadzie mężczyzną, a wizerunek zewnętrzny (wizerunek) może być całkiem kobiecy. Co można w takiej sytuacji zrobić? Jak zbyt silna kobieta, która stała się zakładniczką swojej roli, może stać się bardziej harmonijna? 1. Pracuj nad przywróceniem swoich kobiecych cech. Męskich należy używać wyłącznie w sytuacjach zawodowych, a kobiecych we wszystkich innych, przede wszystkim w domu. Kobiecość - jest całkowicie pielęgnowana (i inne cechy) przez samą kobietę: życzliwość, elastyczność, akceptacja itp. Droga nie jest łatwa, bo zmiana siebie w dorosłości jest dość trudna.2. Pozbądź się roli „Wybawiciela” (a właściwie współzależności) i aroganckiej postawy wobec słabszych. Często ta nieświadoma postawa powstaje już w tym bardzo „szczęśliwym” dzieciństwie, jeśli rodzina była zawstydzona lub upokorzona za naturalne przejawy. słabości, gdy dorośli odeszli bez pomocy lub zachowali się nieodpowiedzialnie. Tak czy inaczej, możliwe i konieczne jest przepracowanie traum z dzieciństwa i postaw rodzinnych.3. Przyznaj przed sobą, że Twoje zasoby...