Od autora: Magazyn "My Baby" Oczywiście każdy rodzic pragnie, aby jego dziecko odnosiło sukcesy na wiele sposobów. A żmudne przygotowanie do dorosłości, na przykład do rozpoczęcia nauki w szkole, zaczyna się na długo przed osiągnięciem wieku szkolnego. Dzieci uczą się w przedszkolach, ośrodkach rozwojowych oraz samodzielnie w domu. A najczęściej punktem odniesienia dla tego przygotowania jest szkolny program szkolenia. Wiadomo jednak, że umiejętności przedmiotowe pomagają uczniom tylko na początku. Kiedy zadania edukacyjne zaczynają wymagać wysokiego poziomu rozwoju samodzielności, inicjatywy, determinacji, a dodatkowo trzeba je wykonać twórczo, uczeń zaczyna doświadczać trudności. Często o tym mówią nauczyciele szkół podstawowych. Dzieci często przychodzą do szkoły, czytając i licząc, ale z niewielkim doświadczeniem zmysłowym. Czasami „niedoceniane” dzieci stają w obliczu niemożności skorygowania swojego stanu emocjonalnego, niemożności utrzymania pozycji wewnętrznej i budowania relacji z innymi. I tutaj poważnym problemem jest niedostateczny rozwój wyobraźni u dzieci, a bez niej aktywność umysłowa również jest trudna. Praktyczne doświadczenie pokazuje, że dzieci mają znacznie mniej trudności w wykonaniu zadań z precyzyjnymi instrukcjami niż w zadaniach na „dowolny temat”. Ale my, dorośli, uważamy, że być może główną cechą dzieciństwa jest umiejętność wyobrażania sobie! Wyobraźnię uważamy za naturalną, naturalną cechę dziecka! „Och, cóż, mają go aż nadto!” Fakty potwierdzają inny obraz. W baterii testów gotowości szkolnej najwyższe wyniki często dotyczą określenia poziomu dojrzałości psychomotorycznej dzieci. Wskaźniki tutaj są dość stabilne z roku na rok. Występują trudności w zadaniach postrzegania, zatrzymywania i wykonywania kilku zadań instrukcji ustnych jednocześnie i ważne jest monitorowanie i przygotowanie dzieci w tym kierunku, ponieważ W szkole często będą musieli sobie z tym poradzić, słuchając zadań nauczyciela. Ale zadanie testowe mające na celu odtworzenie twórczej wyobraźni, gdzie jest wystarczająco dużo swobody i gdzie jest miejsce na szaleństwo wyobraźni - niespodziewanie pojawiło się wiele trudności! Nierzadko najsłabsze wyniki w zakresie poziomu rozwoju wyobraźni osiągają starsze przedszkolaki. Na początku jest to zaskakujące, ale kiedy w pełni zaczynasz rozumieć, co się za tym kryje, chcesz podnieść alarm! W końcu każda nauka wiąże się z koniecznością wyobrażania sobie, wyobrażania sobie i operowania abstrakcyjnymi obrazami i koncepcjami. Tego wszystkiego nie da się zrobić bez wyobraźni i wyobraźni. Rozwój tego ważnego komponentu jest możliwy na różne sposoby. Najważniejsze jest, aby szukać i znajdować nowe sposoby rozwijania umiejętności fantazjowania. Na przykład specjalne gry. Gra łatwa do zorganizowania w każdych warunkach - „Funkcje obiektów”. Musisz podać jak najwięcej opcji użycia tego samego przedmiotu. Oto przydrożny kamień na spacerze. Można go stosować jako materiał budowlany, jako prasę, jako kredę (jeśli zostawia ślady na asfalcie), jako ogrodzenie ścieżek (jeśli zbierze się ich więcej) itp. W ten sposób możesz „przetwarzać” dowolne znajdujące się w pobliżu przedmioty, zamieniać się z dzieckiem rolami (on nazywa przedmiot, a Ty wymyślasz cel, pokazując przykład wszechstronności myślenia). Świetnie jest wspólnie odgadnąć jak wyglądają chmury na niebie, kałuże na asfalcie, złamana gałąź itp. A co z kamykami na brzegu rzeki? A jeśli są to żywe istoty „przemienione przez czarodzieja”? Jak lub kto wygląda każdy z nich?! Ważne jest, aby w zwykłej, codziennej komunikacji dawać dziecku więcej inicjatywy, stawiać nowe, nieoczekiwane zadania i rozbudzać w dziecku własną aktywność twórczą w różnych sytuacjach. Pomocną pomocą może okazać się arteterapia. Harmonizowanie postaw, kreatywna wizualizacja, reżyserowany rysunek – to techniki, które pomagają odkryć wewnętrzny potencjał, odkryć poczucie własnej wartości, urzeczywistnić wyobraźnię i kreatywność dziecka. A kreatywność, jak wiadomo, inspiruje... Dzieci»