Ofiara to wierzchołek dobrze znanego trójkąta, wokół którego wszystko jest zbudowane. To jest główny element. Ofiara jest początkiem scenariusza. Ofiara jest postacią najbardziej znaczącą, to ona ma skoncentrowaną władzę w swoich rękach i to ona kontroluje całe działanie, oczywiście nieświadomie będzie poczucie, że „sam sobie nie poradzę”, „nie kontroluję swojego życia”, „nie mam wyboru” i z tego powodu żyje się w stanie ofiary korzystne, więc wydostanie się stamtąd może być bardzo trudne. Ofiara zawsze ma potencjał. Ofiara naprawdę chce sama kierować swoim życiem, ale nie wie, jak to zrobić i dlatego kontroluje innych lub. oddaje kontrolę w ręce innych, a na zewnątrz będzie mnóstwo cierpienia, którego ona sama nie może zrobić, albo nie jest w stanie zrobić, albo coś innego, ale jeśli spojrzysz do środka, jest. dużo złości, wściekłości, nawet czasami. A jeśli ten, kto powinien kierować jej życiem, zrobi to jakoś źle, ta wściekłość na pewno kiedyś na niego spadnie. Oto znowu opowieść o kontakcie ze swoją Agresją. Ofiara tego zupełnie nie ma, nie widzi, nie czuje, co może sama zrobić. Nie widzi i nie czuje momentów, kiedy wyładowuje na kimś swoją złość i tak naprawdę staje się agresorem. To wszystko pozostaje poza zasięgiem wzroku. Jest to oddzielna część, z którą psychika naprawdę chce się połączyć i w tym celu ofiara wybiera ze swojego otoczenia ludzi, którzy mają ten kontakt ze wszystkim, co dzieje się na zewnątrz dzieje się w wewnętrznym świecie człowieka. A ofiara toczy w środku te same gry, część cierpi i szuka zbawienia, część ją uciska. A teraz muszą się połączyć i wyjść z tej gry. Możesz wyjść tylko z neutralnej pozycji - daj ofierze jasno do zrozumienia, że ​​nikogo to nie obchodzi. Otóż ​​to. Że nikogo nie obchodzi, jak będzie żyła, że ​​jej życie jest jej wyborem. Najbardziej skutecznym sposobem jest zaprzestanie pomagania ofierze. Ofiary często przychodzą na terapię tylko po to, by zachować swoją ofiarę, nadal współpracując z psychologiem. wciągając psychologa w tę grę – próbując zrobić z niego albo ratownika, albo agresora. Zaangażowanie się w tę grę oznacza wspieranie podziału, to nie przyniesie niczego dobrego. Ważne jest, aby być blisko, na neutralnej pozycji, brać odpowiedzialność i dokonywać wyborów. Pokaż, jak człowiek sam stwarza w swoim życiu sytuacje pełne cierpienia. Ważne jest, aby w terapii połączyć się ze swoją Agresją i skierować ją na działanie, aby przejąć odpowiedzialność za swoje życie.