Jeśli zwrócisz uwagę na akompaniament muzyczny w „instrukcji na rozstanie”, zrozumiesz, że jest cudowny. A to dlatego, że muzyka jest jednym z niewidzialnych bohaterów tego filmu. Co więcej, jego scenariusz napisał nie kto inny jak Stefano Sardo, który jest reżyserem i scenarzystą filmu. Fabuła opiera się między innymi na jego osobistej historii miłosnej z dziewczyną, która jest drugim scenarzystą. Spotykali się przez długi czas, potem zerwali i po pewnym czasie postanowili napisać książkę, a później na jej podstawie nakręcili film. Mogę powiedzieć, że historia okazała się bardzo szczera i samokrytyczna, jest w niej wiele ironii na temat nas samych i społeczeństwa, w którym żyjemy. Rozstanie jest trudne nawet wtedy, gdy idziesz spać, odwracasz się od siebie innego i nie macie absolutnie nic innego do rozmowy, nawet o waszej wspólnej przeszłości. Aliche. Jaka ona jest? Patrzę mu w oczy i czekam z niecierpliwością na odpowiedź na pytanie, które dla niego jest tylko pustym frazesem. Jeśli przyjrzysz się uważnie jej oczom, zobaczysz, że prawie zawsze są wypełnione łzami. Ona też nie jest z niego zadowolona. Nie ze sobą. I co ciekawe, film zaczyna się od pytania: „Czy jesteś szczęśliwy?” „Nazywam się Aliche. Jestem aktorem. A ja rozstaję się z partnerem po 15 latach bycia razem. Ale bez rozbijania. Jesteśmy dobrymi przyjaciółmi.” Czy czujesz, ile tu jest bólu? Ponieważ Alicji nigdy nie udało się wpłynąć na rodziców, aby obdarzyli ich miłością i uwagą, których tak brakowało, kiedy poznała Toma, ostro zareagowała na znajomy typ zimnego mężczyzny, którego możesz spróbować ponownie zmienić, okazując mu swoją miłość, a on z kolei napisze piosenki o ich nieszczęśliwym związku. „Nagrałem 3 płyty o naszych problemach. Nigdy nie nagrałem piosenki o szczęśliwej miłości. Ani razu.” Tommaso nie wierzy w instytucję małżeństwa; jest zawiedziony przykładem swoich rodziców. Dla niego ojciec jest zdrajcą, który przez 2 lata zdradzał matkę, a następnie w wieku 44 lat odszedł. Tommaso będzie w tym samym wieku, kiedy zerwie z Aliche. Scenariusz życia? Być może, ale jak dokładnie się to objawia? Być może oboje już dawno zrozumieli, że dzieje się z nimi coś bardzo niezdrowego i skazanego na porażkę, jednak jest to droga, pewien odcinek życia, przez który muszą wspólnie przejść nasi bohaterowie, aby każdy z nich mógł przejść na nowy poziom rozwoju osobistego Aliche i Tommaso rozstają się, ale nadal mieszkają razem, w pewnym stopniu wynika to z faktu, że oboje są w związku współzależnym, w większości pełnią dla siebie rolę rodziców. Wchodząc w związek, nieświadomie wybieramy osobę z podobnym doświadczeniem, odczuwamy jej głęboki ból i równie nieświadomie rozpoznajemy siebie. Dla Aliche rozłąka jest bardziej bolesna, ponieważ Tommaso jest dla niej całym światem, nie ma zajęć, które sprawiają jej przyjemność i radość. Tego samego nie można powiedzieć o Tommaso, on gra muzykę i kocha to, co robi. Kręci się w kółko, próbując odnaleźć siebie, miała zajęcie, które sprawiało jej przyjemność – sztukę o autyzmie, którą napisała 8 lat temu, podczas poprzedniej rozłąki z Tommaso. A fakt, że nie ukończyła pracy, naprawdę ją denerwuje. Fajna metafora, gdy przychodzi na plan i dowiaduje się, że w teledysku ma wyjść z tyłka plażowej modelki. W tym momencie zdaje sobie sprawę z absurdu sytuacji w swoim życiu, którą sama stworzyła. Zaczyna się złościć na siebie i dzwoni do swojej przyjaciółki: „Dlaczego nie dokończyliśmy sztuki? Wszystkie dzieci, z którymi rozmawialiśmy, są autystyczne. Po prostu nie do końca w to wierzyliśmy. Bo nigdy nie kończymy wszystkiego i ciągle tkwimy w pracy, która przyprawia nas o mdłości.” Bardzo ważne jest, aby zrozumieć, że aby stać się choć trochę szczęśliwszym, człowiek powinien zacząć robić dla siebie to, na co ma ochotę. I na szczęście Aliche uświadamia sobie to. W całym filmie pojawiają się wstawki monologów z ról Aliche, które są bardzo porównywalne z jej stanem wewnętrznym: „Moje życie składa się z- +7(985)-527-31-87