Od autora: Wiosna, wakacje, kwiaty, miłość i coś jeszcze... Oby wszystkie istoty unikały kaca i przyczyn kaca. Oby wszystkie istoty unikały pokuty i powodów do pokuty. Niech wszystkie istoty przyjdą do siebie i nauczyć się cieszyć życiem takim, jakie jest.... Ciesz się życiem takim, jakie jest, nie przerywając czasu na pasmo nudnej codzienności i pijackich wybuchów krótkich wakacji. Ciesz się rzeczywistością, odnajdując w niej źródło szczęścia, a nie w narkotykach, w obfitości wytwarzanych przez jego wybrednych mieszkańców. Radować się, wiedząc, że nie ma najmniejszego powodu ani do świętowania, ani do smutku, z wyjątkiem tych, które sami sobie wymyślamy... Łatwo powiedzieć.. Kiedy po kolejnej odwadze znajdziesz głowę w zupełnie innym miejscu, niż się spodziewałem. Nie mówiąc już o jej stanie, bardziej niż kiedykolwiek od jasnej łaski dotyczącej zmienności świata i daremności wszelkich spraw w nim panujących... Wiosenny akt rytualnego złożenia ofiary ze świeżo zabitych kwiatów u stóp młodej bogini kończy się w pokaz sztucznych ogni pasji, tradycyjnie mylony z bramami nieba. Na szczęście tym razem bram nie strzeże surowy i niezniszczalny święty Piotr, klucz jest na swoim miejscu i nawet pasuje do zamka w samą porę. Ciekawe, gdzie teraz jest Piotr... I czy dokona to akt podstępnej niebiańskiej sprawiedliwości nie otwieraj drzwi szafy w najbardziej nieodpowiednim momencie szafy i czy oskarżycielski palec brodatego apostoła nie wybiegnie na mnie z ciemnego brzucha? Wyjdź, Panie, z moich myśli i czynów i nie przeszkadzaj mi przeżyć tej nocy... Przecież bogowie istnieją po to, żeby nie spać ludzie. I ogólnie uniemożliwiają im normalne życie. A święto zostało wymyślone przez demona, aby podeptać głowę Boga. I stań się na chwilę sobą, a nie obrazem i cieniem Ojca niebieskiego. Bo kiedy tata jest w domu, gra od razu traci zainteresowanie. Dlatego tak miło jest być dorosłym. Bo dorosły to ten, kto jest swoim własnym ojcem i matką. Ten, któremu nie przeszkadza ani Bóg, ani diabeł, i który nie szuka dla siebie nowych ojców ani w niebiosach, ani pod nimi. Kto pozwala sobie na bycie sobą. Bo nie ma czegoś takiego jak „być sobą”. Przecież nieważne kim jesteśmy i nieważne ile wypijemy przy kolejnej okazji czy bez tego, wciąż jesteśmy sobą. Takie, jakie są, nie potrzeba wakacji, żeby to zrozumieć. Wymaga to poranka po święcie. Ranek, kiedy kwiaty ścięte jako ofiara dla radości zaczynają więdnąć. Bo wakacje nie są wesołe bez ich śmierci. Jest niepełna bez poświęcenia. Nawet jeśli to tylko zabije kilka róż. Możemy zapomnieć, że mają duszę. Te delikatne łodygi przechowują świadomość i uczucia. I czują ból. To rzeczywistość, a nie romans.... Na Wschodzie ofiarowanie kobiecie kwiatu oznacza jej obrazę. Ponieważ kwiat jest sobą. Drżące kobiece łono, gięcie i delikatnie odsłaniające się pieszczotliwie ostrym promieniom wschodzącego słońca. Słońce jest człowiekiem. Kwiat jest kobietą. Ofiarowanie kwiatu wyraża chęć posiadania. Kochać, pieścić, niszczyć, podporządkowywać i pozbawiać woli. Ponieważ kwiat jest cięty. I jest w naszych rękach Kwiaty są symbolem śmierci. Ucieleśnienie przemijania piękna i nietrwałości istnienia, swoim krótkotrwałym kolorem przypomina o zmienności szczęścia. Podarować go kobiecie oznacza powiedzieć, że jej piękno nie jest wieczne. I wkrótce będzie latać i więdnąć jak kwiaty w naszych rękach. Piękne ciało pochyli się do ziemi, twarz zostanie wysuszona przez głębokie zmarszczki. A potem ona umrze. I nikogo z tych, którzy kochali jej piękno, nie będzie w pobliżu. Dlatego też składa się kwiaty Buddom. Tym, którzy odważnie spoglądali w czarne usta pożerającego czasu. I widziałem w nim tęczę. A potem nam to pokazał. Dlatego składa się bogom kwiaty. Tym, którzy depczą czas pod nogami. Wiecznie świecącym istotom, które igrają iskrami naszych dusz dla radości wiecznej zabawy. Dlatego zmarłym ofiarowuje się kwiaty. Tym, których piękność i siła ozdobiły świat krótkim światłem i zstąpiły na zawsze do krainy wiecznej ciemności.... Aby móc przyjmować kwiaty, kobieta musi być boginią. Albo martwy. Ofiarowując kwiaty żywym, mówimy, że w naszych oczach są martwi. Nawet jeśli serce wciąż bije. Składamy im życzenie śmierci. Błogosławieństwa na starość. Ponadto....