Zapraszam Cię do spojrzenia na swoje życie z punktu widzenia wolności i efektywności. Jak swobodna i skuteczna jest Twoja interakcja ze światem, z innymi ludźmi, ze sobą? Relacje ze światem i z innymi ludźmi są zawsze zmienne i nieprzewidywalne – nie jest to ani złe, ani dobre, tak jest. Wszystko płynie, wszystko się zmienia Istota interakcji ze światem zewnętrznym leży w naszym postrzeganiu i reakcjach na wydarzenia życiowe oraz relacje z innymi ludźmi. Z kolei nasze postrzeganie i reakcje na świat zewnętrzny zależą bezpośrednio od tego, jak bardzo czujemy się wewnętrzną integralnością jak bardzo akceptujemy wszystkie nasze cechy i cechy osobiste. Niezadowolenie ze świata zewnętrznego. Świat zewnętrzny i inni ludzie są ogromnym lustrem, w którym odbija się nasz świat wewnętrzny. A jeśli coś na zewnątrz wywołuje u Ciebie niezadowolenie, irytację, złość i inne negatywne reakcje, to spójrz głębiej w siebie. CO tak starannie skrywasz w głębinach swojej podświadomości i nie chcesz w żadnym wypadku przed sobą przyznać, jaką część siebie nieświadomie odrzucasz i nie rozpoznajesz jej obecności w sobie? Dość łatwo to ustalić: w opisie wartościującym? „grzechy” świata lub innej osoby, zamiast zaimka ON (ONA) wstawia zaimek I i opowiada tę historię jeszcze raz w pierwszej osobie. Mówisz na przykład: „On (on) mnie nie rozumie i nie chce słuchać. On(-e) jest nieczuły i obojętny!” Zmieniamy stanowisko: „Nie rozumiem go (niej) i nie chcę go słuchać. Jestem niewrażliwa i obojętna!” I tutaj WAŻNE jest okazanie ODWAGI! Bo rozpoznanie w sobie takich cech i zobaczenie w tym świetle własnego zachowania wobec drugiej osoby jest bardzo nieprzyjemne, a wręcz przerażające i bolesne. Ale różowe okulary od razu znikają. Samobiczowanie. Druga skrajność jest dość typowa - niezadowolenie i irytacja z siebie, gdy się karcisz, krytykujesz, „wyrywasz sobie włosy”, w ogóle angażujesz się w samobiczowanie i. samozaparcie. Musimy pilnie się zatrzymać i zrozumieć, że w tej chwili istnieje nawykowy podział nas na „złych” i „dobrych”. Nauczyłeś się dzielić siebie jako dziecko, kiedy musiałeś przystosować się do otoczenia, aby zaspokoić swoje potrzeby, zwykle ze względu na miłość, bezpieczeństwo, akceptację. Na przykład, aby zasłużyć na miłość, uwagę mamy lub taty, musiałeś być posłuszny, siedź cicho, nie przeszkadzaj, nie marudź, nie płacz, nie proś o nową zabawkę i tak dalej, jednym słowem, bądź grzecznym chłopcem lub grzeczną dziewczynką. Okazuje się więc, że aby zadowolić rodziców, dziecko porzuca naturalną spontaniczność i wierzy, że naturalne jest wyrażanie swoich uczuć i otwarte deklarowanie swoich pragnień i potrzeb – to jest złe i niewłaściwe. A teraz Ty, dorosły, czasami tego nie robisz. Nawet nie zdajesz sobie sprawy, jak bardzo ten dziecięcy nawyk dzielenia się na „dobrego” i „złego” krępuje Cię łańcuchami zależności od mitycznej opinii innych ludzi na Twój temat, którzy rzekomo myślą tylko o Tobie i dyskutują tylko o Tobie. A wszystko, co robisz, to porównywanie się z innymi ludźmi, często nie na twoją korzyść, a nawet jeśli jest to na twoją korzyść, nie przynosi ci to szczęścia. Uwolnij się. Oczywiście, twój słodki nawyk dzielenia się na części nie jest taki! pomagając Ci stać się bardziej holistycznym, wolnym i szczęśliwszym. Będzie znacznie lepiej, jeśli pochwalisz się za to, że potrafisz uświadomić sobie nieskuteczność swojego stanu lub zachowania, a co za tym idzie, stać się mądrzejszym i dojrzalszym (tak, właśnie uwolniłeś się od nawyku z DZIECIŃSTWA! A zatem, jeśli zauważysz swoje reakcje). oraz Jeśli wiesz, jak rozpoznać ukrytą część swojej osobowości, możesz teraz nakreślić możliwe zmiany w Twojej relacji nie tylko z inną osobą, ale także ze sobą. A w tych relacjach na pewno pojawi się więcej miłości, szacunku, akceptacji, troski i uwagi. Stanie się tak właśnie dzięki temu, że: - odważnie spojrzysz w podziemia swojego wewnętrznego świata, - wyciągniesz na światło dzienne głęboko ukryte części siebie, -