Poznanie i uwzględnienie prognozy pogody jest niezwykle ważne w każdym przedsiębiorstwie. Pogoda w domu jest zdecydowanie najważniejszą prognozą. Czy można nie tylko znać prognozę pogody, ale także kształtować pogodę? W rodzinie kontrolowanie pogody jest nie tylko możliwe, ale i konieczne. I do tego istnieją specjalne procedury, z należytą uwagą, dzięki którym możesz, jeśli nie uniknąć burz i złej pogody, to przynajmniej poważnie zmniejszyć ich niszczycielską moc, a nawet zamienić ją w korzyść. Przecież kryzys jest dowodem na to, że powstała pewna sprzeczność, po rozwiązaniu której można dojść do nowego, lepszego stanu rzeczy. Najważniejsze jest stworzenie sprzyjającego klimatu Jedną z tych procedur jest metoda „Prognozy pogody”, jak w przenośni nazwał ją V. Satir, słynny amerykański psychoterapeuta rodzinny. Obejmuje 5 kroków i ma na celu ustanowienie klimatu komunikacyjnego i rodzinnego: KROK 1. Naucz się radować! Zwykle ludzie często wstydzą się dzielić na głos swoimi osiągnięciami, radosnymi chwilami, być może po to, aby nie spłoszyć ptaka szczęścia, aby nie wywołać u innych zazdrości, ośmieszenia… pewnie każdy ma swoje powody. Konsekwencją tego jest to, że zdobywamy (w najlepszym razie) doświadczenie dzielenia się niepowodzeniami, współczuciem, ale nie dzielenia się radością, dumą, w związku z tym cenne doświadczenia opuszczają nasze życie, co odbija się nawet na zewnątrz – z biegiem lat człowiek nabywa bardziej żałobnego wygląd, aby swoim wyglądem nie obrażać uczuć innych. W rodzinie niezwykle ważne jest, aby nauczyć się radować i dzielić się swoją radością. Krok 1 tego rytuału polega na rozmowie o tym, co sprawia nam radość w życiu codziennym, o naszych sukcesach i podzieleniu się uczuciami członków naszej rodziny. KROK 2: Przekaż nowe informacje. Życie we współczesnym świecie jest tak intensywne, że nawet w ciągu dnia członkowie rodziny są tak przepełnieni doświadczeniami wielu nowych wydarzeń i emocji, że trudno jest zasnąć bez wyrażenia tego doświadczenia. Informacja może mieć różny znak – pozytywny, negatywny lub neutralny, w każdym razie ma znaczenie dla jednego członka rodziny, a tym samym dla pozostałych jej członków, gdzie wszyscy są ze sobą powiązani subtelnymi powiązaniami emocjonalnymi! Na tym etapie wszyscy opowiadają o swoich doświadczeniach, bieżących wydarzeniach, czego się nauczyli, czego się nauczyli, co ich niepokoi, podczas gdy inni słuchają i próbują zrozumieć. KROK 3. Rozwiąż wątpliwości i pytania. Zasadniczo jest to szczegółowa odpowiedź na pytanie: „Jak się masz?” Być może ktoś jest zdenerwowany tym, co wydarzyło się w pracy, i żeby nie wpędzać dziecka w poczucie winy, warto porozmawiać o przyczynie jego stanu i poprosić o pomoc, na przykład słowami: „Dzisiaj miałem trudny dzień, chciałabym na godzinę odpocząć i odpocząć w ciszy” – wiele by wyjaśniło innym członkom rodziny, a taka prośba byłaby bardziej prawdopodobna. KROK 4. Wyrażaj skargi i prośby. W wyniku wspólnego życia nieuchronnie kumulują się duże i małe czynniki irytujące, a gdy nic się nie zmienia, pojawia się uraza. Nie jest łatwo zabrać głos komuś, kto czuje się urażony, bo to go demaskuje i czyni bezbronnym, ale bez tego wszystko może pozostać po staremu. Wielu w takich przypadkach wyraża nie urazę, ale złość, irytację, która oczywiście ukrywa swoją bezbronność za płotem, maskuje ją pod płaszczykiem „porywalności”, ale też wprowadza dodatkowe obelgi i pogłębia problemy. Ważne jest, aby nauczyć się wyrażać swoje uczucia bez złości, być może z żalem, że tak się dzieje, a już na pewno z propozycją zmiany zachowania. Działania są łatwiejsze do kontrolowania, dlatego łatwiej godzimy się na te zmiany, niż gdyby żądania dotyczyły zmian na poziomie przekonań czy osobowości. Wiąże się z tym znane już ograniczenie dotyczące kłócących się osób – po prostu nie bądź osobisty! „Twój sposób okazywania niezadowolenia przy wejściu do domu psuje mi nastrój, może najpierw znajdziesz powód do pochwały - sprawi mi to przyjemność i pozwoli zaakceptować Twoją krytykę.” Oczywiście jest mało prawdopodobne, aby rozwiązało to długotrwały konflikt, ale może stanowić początek.