Od autora: Jak się ograniczasz? Sami ograniczamy swoje możliwości! Praca nad zmianą wzorców ograniczającego myślenia Autor: psycholog kliniczny, Litvinova Oksana Nikolaevna Wyobrażając sobie coś niemożliwego, ostro ograniczamy swoje możliwości. (c) Temat ograniczających przekonań jest rozległy. Jest tak ściśle zintegrowana z naszym życiem, że od najmłodszych lat jesteśmy tak ze sobą związani, że często nawet nie zauważamy ograniczeń. Sugeruję rozważenie jednego przykładu z życia, w którym możesz je zobaczyć. Pewna pani, nazwijmy ją Maria, chce zaprosić przyjaciół do swojego nowego mieszkania. Jedynym problemem jest to, że przeprowadziła się do nowego mieszkania 6 lat temu, planuje zebrać przyjaciół na Nowy Rok, potem 23 lutego, potem 8 marca, a potem w urodziny… I tak przez 6 lat z rzędu . W rezultacie: żaden z jej znajomych jeszcze jej nie odwiedził. Co powstrzymuje Marię? Ale to jest to samo myślenie. Kiedy podekscytuje się pomysłem i zacznie myśleć, że niedługo będą jej urodziny, a to będzie doskonały powód do spotkania, od razu pojawiają się wątpliwości. - A co jeśli nie spodobają im się moje naprawy? A co jeśli ktoś powie, że mieszkanie jest za małe? Czym ich wszystkich nakarmię? Musisz ugotować coś wyjątkowego! A co jeśli im się to nie spodoba? Nie będę się za bardzo przejmować, zrobię kanapki i kupię ciasto! A co jeśli ktoś pomyśli: 6 lat nie zapraszałam Cię do siebie, a jak zaprosiłam, to nawet nie mogłam Cię porządnie nakarmić, a ona częstuje mnie kanapkami! Okazuje się, że pragnienia Marii blokuje sama. Czego tak naprawdę chce Maria? Porozmawiaj ze znajomymi lub uzyskaj od nich akceptację, pochwałę i potwierdzenie swojej „dobroci”? W tym przykładzie możemy założyć, że Maryja ma wewnętrzne przekonanie (postawę): „Muszę być nienaganną gospodynią domową (żoną, przyjaciółką, muszę robić wszystko doskonale i możliwie najskuteczniej). Jeśli nagle tak się nie stanie, Maria poczuje się źle i na nic. Jeśli na spotkaniu ktoś będzie powściągliwy lub zareaguje „w jakiś inny sposób” niż tego potrzebuje pani domu, będzie to potwierdzenie jej myśli: - Oni. nie chwal mnie. - Nie lubili mnie. - Nie są mną zainteresowani. - Jestem zły. Te myśli wywołują takie emocje jak: poczucie winy, wstyd, irytacja, uraza... Czasami takie emocje są dla człowieka trudne do zniesienia. Co wtedy robi? Chroni się przed tym i ogranicza kontakty, czego wyrazem jest fakt, że od 6 lat nikt nie odwiedził Marii. --- Co Maryja powinna z tym wszystkim zrobić? Odpowiedź jest znana: skontaktuj się ze specjalistą (psychologiem lub psychoterapeutą) i wspólnie z nim „złap” ograniczające przekonania, dostosuj je, opracuj i utrwal nowe strategie behawioralne. Jednym z najskuteczniejszych sposobów przezwyciężenia perfekcjonizmu, nawyku odwlekania i zmniejszenia lęku jest rozwinięcie zrównoważonych alternatywnych przekonań. Dla kogo jest odpowiednia ta strategia? Dla osób, które rozwinęły myślenie abstrakcyjne i potrafią analizować swoje automatyczne myśli i identyfikować powtarzające się wzorce. Spróbuj poćwiczyć na przykładzie myśli Marii: „A co, jeśli nie spodoba im się mój remont!?” Co możesz zrobić z tą automatyczną myślą? Z poważaniem, autorka, psycholog kliniczna, Oksana Litvinova tel.: 8(916)132-11-43 skype: psylab-litvinova