Zauważyłem, że coraz częściej mówię to zdanie klientom, sobie i tak po prostu. Tak, twoi rodzice nie byli idealni i sprawili ci wiele traumy, a teraz sobie z tym radzisz bałagan, który zrobili. I co z tego? Tak, bardzo potrzebujesz kogoś innego, wydaje ci się, że życie bez niego nie jest słodkie, ale nie możesz być z nim (nią). Więc co? Co stoi na przeszkodzie, abyś tak go kochał i, owszem, cierpiał z powodu niemożności bycia blisko niego? Przecież to jest życie! Tak, wciąż nie jesteś wolny od potrzeby czyjejś miłości i uwagi, czyjegoś podziwu, od strachu przed intymnością, od skąpstwa, od samotności, od rozstania, od słabości, z bezsilności - a to wszystko powoduje, że jesteś niezadowolony z siebie, swojego życia itp. I co z tego? Ale jesteś mądry, myślisz, nauczyłeś się i nadal uczysz się, jak przetrwać w trudnych warunkach i przystosować się do trudności. A masz nad czym myśleć i nad czym pracować! Mój ulubiony garik: Oczywiście, w ponurym błocie naszych dni jest psia melancholia, Ale gdyby życie płynęło inaczej, miałoby swoją melancholię. A swoją drogą ! Także... Tak, poświęciłeś wiele lat na samopoznanie, zrozumiałeś coś o sobie, a nawet to zmieniłeś, pod wieloma względami uwolniłeś się od tej samej potrzeby czyjejś miłości i podziwu, czy też od strachu przed intymnością, czy skąpstwem lub... (patrz wyżej)? Więc co? Czy to sprawia, że ​​Twoje życie staje się mniej wymagające? Czy zniknęły wszystkie źródła bólu? Czy nie popadasz w nerwicę przy każdej „dogodnej” okazji? Oczywiście, że flopujesz! Jednak szybciej wyjdziesz i to jest dobra wiadomość. Ale mimo wszystko cierpisz i cierpisz. Więc po co to wszystko? Dla mnie, żeby życie nie było nudne - jest co robić, gdy nie ma nic do roboty. A to jest o wiele bardziej interesujące niż wszystko inne. Wydaje mi się, że to jedyna rzecz, która nie może się znudzić! A co najważniejsze, ta gra na pewno nigdy się nie skończy – tylko wtedy, gdy umrzesz! Tyle zalet!