W dzisiejszych czasach temat separacji jest na ustach niemal wszystkich. Jednak wokół niego wciąż krąży wiele mitów. Proponuję rozwiać niektóre z nich. Jaki rodzaj separacji istnieje? Naukowiec J. Hoffman zaproponował ideę 4 rodzajów separacji. Niezależność od rodziców osiągana jest w 4 obszarach: Separacja emocjonalna – niezależność od aprobaty rodziców – posiadanie własnych uformowanych poglądów na różne aspekty rzeczywistości Separacja funkcjonalna - umiejętność samodzielnego poszukiwania wyjścia z problemów i podejmowania ważnych decyzji, umiejętność samodzielnego istnienia. Separacja konfliktologiczna - brak niedokończonych konfliktów z rodzicami, gładkie, dorosłe, stabilne emocjonalnie relacje z nimi Zwykle pojawiają się pytania dotyczące czwartego kierunku. Często można usłyszeć zdanie: „Przerwałem wszelką komunikację z rodzicami i rozstałem się”. Czy chodzi o separację? Może to stać się etapem separacji. Ale tutaj chodzi bardziej o lukę emocjonalną. Kiedy jest za dużo bólu, zmęczony pukaniem do zamkniętych drzwi, przepełniony rozpaczą i urazą z powodu niemożności bycia zaakceptowanym i wysłuchanym. Tak, na razie. Ale ciągła toksyczna komunikacja z rodzicem przestaje powodować ponowną traumę. A to już dużo. Idealnie, ważne jest, aby iść dalej. Aby doświadczyć trudnych uczuć. Wzmocnij i zbuduj własne wsparcie (zewnętrzne i wewnętrzne). Zmień przestarzałe postawy, stwórz własne, nowe, które działają. Zaakceptuj i opłakuj niemożność upragnionego kontaktu z rodzicami, pozbądź się złudzeń co do idealności rodziców. Separacja oznacza osiągnięcie dorosłości. Co nie jest równoznaczne z całkowitym odrzuceniem rodzica jako jednoznacznie złego!