W odróżnieniu od relacji z narcyzem, osoba neurotyczna zapewni Ci zmysłową i romantyczną relację. Należy zauważyć, że neurotyczny typ osobowości i nerwica jako taka to nie to samo. Jednakże neurotyzm często rozwija się w nerwicę, jeśli lęk nie jest leczony. Ale to chyba temat na osobny artykuł. Następnie będziemy nadal zastanawiać się, czy możliwe jest zbudowanie relacji z neurotykiem. Przypomnijmy, że pewne przejawy neurotyczności obserwuje się u ponad 85% dorosłej populacji. Przede wszystkim należy zdać sobie sprawę, że neurotyk nie jest chorobą samą w sobie. Jest to psychotyp osobisty, który w przeciwieństwie do tego samego sprawcy nie jest niebezpieczny. Jeśli osoba neurotyczna spotyka kogoś takiego jak on, wówczas w związku wybucha burza namiętności. Innym może się wydawać, że oboje są w toksycznym związku. Ciągłe kłótnie i starcia, czasem prowadzące nawet do bójek, zastępuje pogodzenie się z nieziemskimi uczuciami. Jaka jest różnica między typem osobowości neurotycznej? Są to osoby o wysokim poczuciu lęku, osiągające stan paranoidalny. Cechy charakterystyczne neurotyków: zamartwianie się drobnostkami, labilność emocjonalna, nieufność do ludzi, nieuzasadnione lęki. Neurotyk z reguły jest wyjątkowo niepewny siebie i boi się przedsięwzięć oraz jest wrażliwy na krytykę. A nawet traktuje to jako zdradę. Próba krytyki neurotyka przez innych prowokuje go do skandalu lub wybuchu emocji. Niewinna prośba może doprowadzić do załamania nerwowego, jeśli zostanie wyrażona w niewłaściwym tonie. Spokojny, zrównoważony partner może z łatwością zrównoważyć stany neurotyczne partnera. Osoba neurotyczna nieświadomie to docenia i zaczyna cenić swojego partnera, otaczając go czułą opieką i szczególną uwagą. W książce Specyfika relacji miłosnych u neurotyków jedyną pozytywną tendencją jest to, że neurotycy, w przeciwieństwie do typów narcystycznych z pogranicza, psychotycznych i schizoidalnych, są skłonni do romantycznych przywiązań i stabilnych, długotrwałych związków. Osoby neurotyczne czują się odpowiedzialne za swojego partnera miłosnego. I to jest ich ogromna zaleta. Najpierw zapoznajmy się z terminologią. Wiele osób myli neurotyzm z nerwicą, chociaż są to różne pojęcia. Nerwica jest zaburzeniem psychogennym, a neurotyzm jest cechą osobowości. Oznacza to, że nie jest to choroba, nie przejściowy stan wywołany czynnikami zewnętrznymi, ale taka cecha psychiki Osoba neurotyczna jest bardzo wrażliwa na zło, rezonuje w nim i powoduje nieuzasadnioną silną reakcję nawet na błahe zdarzenia. Pojawienie się cech charakteru neurotycznego często wiąże się z cechami dorastania i typem osobowości. Na przykład w dzieciństwie rodzice stawiają chłopcu nadmierne wymagania („No dalej, jesteś mężczyzną, walcz/graj w piłkę/wstań i walcz”) lub karcą go za okazywanie emocji („Dlaczego marudzisz jak dziewczyna"). Dojrzewając, będzie mu oczywiście trudno przeżyć jakąkolwiek porażkę, rozpamiętywać ją, a jednocześnie cierpieć i złościć się na siebie za taką reakcję. Często takie dzieci cierpią na enorozę nerwicową. O typie temperamentu decydują także predyspozycje genetyczne; jeśli chłopiec jest melancholikiem, to w przyszłości ma większą szansę na popadnięcie w neurotyczność. To samo dotyczy dziewcząt. Odróżnienie neurotyczności od złego charakteru lub typowego zachowania w stresującej sytuacji jest trudne, ale nie niemożliwe. Najważniejsze jest, aby wiedzieć, na jakie cechy behawioralne należy zwrócić uwagę. Być może najważniejszym sygnałem, że obok ciebie jest neurotyk, jest pojawienie się obsesyjnej myśli „coś jest nie tak”. Twój partner nie może dać Ci poczucia bezpieczeństwa, ponieważ sam wszystkiego się boi i zewsząd oczekuje podstępu. Trudno to ukryć, dlatego neurotyczny mężczyzna „przekazuje” swój strach bliskim. Jeśli w jego obecności świat nagle staje się wrogi i niebezpieczny, a poczucie beztroski i radości znika, widoczny jest neurotyczność. Ponadto w psychologii istnieje jeszcze kilka wskaźników wskazujących na niestabilność emocjonalną, na przykład trudności w kontaktach seksualnych: oziębłość, przedwczesny lub opóźnionywytrysk, problemy z orgazmem. Być może problemy te mają swoje źródło w dzieciństwie, kiedy neurotyk był pozbawiony ciepłego, dotykowego kontaktu z matką. Czasami nie da się jednocześnie odczuwać czułych uczuć i pociągu seksualnego do jednego obiektu miłości. Jest to tak zwana wyidealizowana deseksualizacja. Jeden z moich klientów jest idolem kobiety, z którą żyje, ceni ją i bardzo kocha, jednak jako obiekt seksualny jest dla niego niestety nieatrakcyjna. Jednocześnie ma na boku namiętny romans - kochankę, której absolutnie nie szanuje, uważając go za brudną kobietę. Ale to z nią ma jasny i gorący seks. Neurotykowi może być trudno połączyć delikatne uczucia seksualne z jednym obiektem. Istnieją neurotyczne relacje NA SKRAJU PORAŻKI, które trwają latami, ale nie przynoszą radości i szczęścia, a jedynie ciągły ból, rozczarowanie, cierpienie, łzy. Jednak oboje partnerzy trzymają się tego związku, nie mogą lub nie chcą go zerwać, cierpią i walczą. A jeśli się nie zgadzają, próbując budować innych, to tam też – jakby na mocy prawa podłości – wyłania się podobny obraz. Jeśli z jakimkolwiek partnerem budujesz związek budowany na ciągłym cierpieniu, to może nie chodzi tylko o to że wybierasz takich mężczyzn, ale szukasz właśnie takiego neurotycznego związku W istocie związki neurotyczne to takie, których człowiek nie może odmówić. Cierpi, zdaje sobie sprawę, że są problemy, z całych sił zdaje się chcieć wszystko zmienić – chodzi do psychologów, szuka duchowych mentorów, czasami – zupełnie zawiedziony – zostawia jednego i szuka innych partnerów, ale podobny obraz jest tam powtarzane. To znaczy, wydaje się, że próbuje naprawić sytuację, ale w rzeczywistości nic w tym kierunku nie robi, ponieważ nie dzieje się najważniejsze – rezygnacja z cierpienia. Dlatego będąc w takim związku, osoba neurotyczna jest bardziej narażona na depresję, rozczarowanie wybrańcem, obwinianie o wszystko partnera, nie myśląc, że problem może leżeć w niej samej. Zasadniczo istnieją dwa rodzaje takich związków Osoba neurotyczna jest zależna od partnera i boi się, że zostanie bez niego. Co więcej, czasami uzależnienie jest tak silne, że on sam nie zawsze jest w stanie sobie z nim poradzić, nawet jeśli jest świadomy problemu. Osoba czuje się pewnie i bezpiecznie przy swoim partnerze, a kiedy odchodzi, poczucie bezpieczeństwa znika. Osoba neurotyczna jest uzależniona od wrażeń, jakie daje bycie obok konkretnego partnera. Kobiety doświadczają mieszanki uczuć: miłości, ciepła i bliskości z „członkiem rodziny”, a jednocześnie bólu i cierpienia. Wzorami dorosłych relacji często są relacje z rodzicami w dzieciństwie: jeśli w dzieciństwie były problemy w relacjach z ojcem lub matko, wtedy i w życiu rodzinnym będzie wiele bólu i cierpienia. Każdy człowiek chce mieć bliskich i być kochanym. Kiedy jednak zwykłe pragnienie miłości przeradza się w przemożne pragnienie i potrzebę, pojawiają się problemy. Relacje neurotyczne mają wiele cech, po których można je rozpoznać. Dla neurotyków miłość nie jest dodatkową przyjemnością i szczęściem w życiu, ale koniecznością. Dla takiej osoby niezwykle ważne jest, aby wszyscy, których zna, kochali go. Starają się wyglądać jak najlepiej w oczach innych i wolą kłamać i manipulować gdzieś faktami, jeśli ich pielęgnowany idealny wizerunek grozi naruszeniem. Z reguły to właśnie tacy ludzie cierpią na „syndrom doskonałego ucznia” - chęć robienia wszystkiego doskonale, zwłaszcza jeśli inni ludzie obserwują ich działania. Zwykle są bardzo wrażliwi na krytykę. Neurotycy nie potrafią być sami, boją się tego, czują się niepotrzebni, a każda komunikacja ułatwia ich sytuację. Osoby neurotyczne, obawiając się samotności, starają się znaleźć partnera, ale – to paradoks – gdy go znajdą, nie doświadczają szczęścia, a jedynie ból i cierpienie. Ponieważ pragnienie intymności nie jest zdeterminowane miłością, ale potrzebą zapewnienia, bardzo boją się utraty partnera i dlatego w związku nie ma zaufania, tylko ciągłe wątpliwości, zazdrość, sprawdzanietelefony, chęć bycia jak najczęściej blisko, razem. Dlatego osoby neurotyczne często zachowują się wyjątkowo obsesyjnie. Kolejną oznaką związku neurotycznego jest pokora i emocjonalne uzależnienie od partnera. Strach przed przegraną rodzi strach przed zrobieniem czegoś złego, powiedzeniem czegoś, co mogłoby urazić drugą osobę, w efekcie kobieta boi się wyrazić sprzeciw w jakiejkolwiek sprawie, boi się wyrazić swoje stanowisko, zaciera swoje osobiste granice. Poświęca własne zainteresowania, osobowość, a w szczególnie zaawansowanych przypadkach pozwala się wyśmiewać. Neurotyczne kobiety często padają ofiarami sprawców przemocy, psychopatów i narcyzów. Jeśli taka kobieta nadal chce definiować i bronić swojego stanowiska, będzie temu towarzyszyć uczucie niepokoju. Dlatego będzie starała się zadowolić partnera, wyrażając pokorę i podziw, nie okazując w żaden sposób, że osądza, nawet jeśli uważa, że ​​w niektórych sytuacjach się myli. Rezultatem będzie psychologiczne uzależnienie osobowości neurotycznej od towarzysza, ciągłe niespokojne oczekiwania, depresja i poczucie opuszczenia. Neurotyk może rozumieć, że takie relacje wywierają destrukcyjny wpływ na jego osobowość, ale nie jest w stanie ich zerwać. Może czuć, że partner ukradł mu wolność i złościć się na niego za to, ale w obawie przed stratą i samotnością najprawdopodobniej będzie tłumił swój gniew. W rezultacie neurotyczne poczucie niepokoju i uzależnienia stanie się jeszcze większe. Jest to ciągły krąg negatywnych emocji. Kolejną uderzającą oznaką związku neurotycznego jest nienasycenie. Wyraża się w wyraźnej zazdrości oraz pragnieniu bycia potrzebnym i kochanym. Ta manifestacja jest również generowana przez uczucie niepokoju. Ale jest wyjście: jeśli dana osoba odnosi sukcesy, na przykład w sferze zawodowej, czuje się potrzebna i angażuje się w swoją ulubioną działalność twórczą, wówczas nienasycenie ustępuje. Znak ten jest wytworem pragnienia wszechstronnej, absolutnej miłości. Które często stopniowo przekształca się w żądanie bycia kochanym niezależnie od jego działań i zachowania. Neurotycy, chcąc być kochani, zwykle nie chcą dawać czegoś w zamian. W przeciwnym razie mają podejrzenia, że ​​​​go kochają tylko po to, aby coś od niego uzyskać. Trzeba powiedzieć, że takie neurotyczne relacje mogą istnieć nie tylko między mężczyzną i kobietą, ale także między przyjaciółmi, krewnymi i bliskimi ludźmi w ogóle. Czy da się wyjść z neurotycznego związku? Odbudowanie takiego związku jest dość trudne, gdyż źródło problemów z reguły leży po stronie każdego z partnerów. W przypadku pary neurotycznej nie ma sensu pracować nad relacją. Dużo skuteczniej jest przede wszystkim, gdy każdy z partnerów pracuje nad sobą, przyznaje się do swoich problemów i akceptuje je, a także stara się pozbyć nerwicy. Następnie wspólnie pracujcie nad poprawą relacji. Neurotycy często szukają podobnych partnerów. Nawet jeśli dostrzegłeś i zaakceptowałeś problem i chcesz się zmienić, nie jest faktem, że Twój partner myśli tak samo. W tym przypadku pozostaje tylko zerwać to połączenie, bez względu na to, jak przerażające może to być. Jeśli po uświadomieniu sobie swojej zależności od wybranego, nadal nie możesz zerwać i kontynuować tego związku, istnieje tylko jedno wyjście - aby. zwróć się do psychoterapeuty. Bo nawet zerwanie związku i stworzenie nowego nie gwarantuje szczęśliwszego scenariusza. Problemy najprawdopodobniej pozostaną dokładnie takie same. Najważniejsze na pierwszym etapie jest przyznanie się, że jesteś w związku neurotycznym, a następnie dokonanie wyboru w oparciu o własne pragnienia i zainteresowania. Wyboru należy dokonać świadomie, bez obawy o konsekwencje, aby wkroczyć świadomie w swoją świetlaną przyszłość z partnerem lub bez. Wyobraź sobie sytuację: Twoja bliska osoba jest zdenerwowana i przygnębiona, przesadnie reaguje na każdą drobnostkę? Być może po prostu przeżywa trudny okres, przecież kto z nas nie jest w złym humorze. Jeśli jednak zauważasz, że takie zachowanie jest raczej normą niż wyjątkiem, warto zastanowić się: może Twój mężczyzna jest neurotyczny? A może sam posiadasz te cechy? Pomóż sobie przychodząc na sesję diagnostyczną z.