Lisa (nazwijmy ją tak) całe swoje dorosłe życie spędziła na dążeniu do tego, by różnić się od wszystkich innych. Jeśli chodzi o ubrania, to luksus; jeśli jest to związek, to na pewno nie małżeństwo – mrok i codzienne życie, w którym pogrążeni są znani jej członkowie rodziny – cóż, nieee. Dalej stromo, do góry, do gwiazd. Zawsze wykonuje swoją pracę perfekcyjnie i gardzi ludźmi, którzy robią wszystko niedbale i schrzanią to. Stara się stworzyć coś pożytecznego, wiecznego, dla ludzi. Jestem po prostu bardzo zmęczony niewdzięcznością ludzi – nie docenia się tego, jak wiele zrobili dla dobra innych. Oni też trzaskają! Wokół są tylko egoiści! W rezultacie - raz po raz sam. Wygląda na to, że mam przyjaciół, ale nie mam dziewczyn. Jest wystarczająco dużo ludzi, którzy chcą być kochankami, ale nikt z nich nie prosi o małżeństwo. Relacje ze współpracownikami są napięte. Jest to wyczerpujące, wyniszczające i coraz mniej sił na wspinaczkę w górę. Lisa chce odnieść sukces i nie chce być sama. Jak to osiągnąć? Określ, czego naprawdę chcę, mojej prawdziwej potrzeby. Obserwuj, w jaki sposób próbuję osiągnąć to, czego chcę. Odłóż na bok te „niedziałające” i wybierz te, które są odpowiednie dla danej sytuacji . Osoba potrzebująca uznania, uwagi, kontaktu - czyli przynależności i miłości, mająca doświadczenie otrzymania tego, gdy osiągnie szczyt, gdy jest najlepsza, i kontrolowania bliskich, aby nie odeszli (kiedy robię wiele dla innych, są mi winni, muszą być blisko) - stara się być tym głównym, wyższym, fajniejszym niż wszyscy inni. To znaczy wyróżniać się. Osiągając to, zwiększa się dystans, osoba to czuje, czuje dystans do otaczających go osób. Wzrasta kontrola, chęć udowodnienia „Jestem najlepszy! Najlepszy ze wszystkich!”, Dewaluacja innych, krytyka, presja – powoduje, że chęć innych się dystansuje. Osoba czuje się odrzucona. I znowu stara się (w swój zwykły sposób - dewaluacja, krytyka, presja), aby zwrócić na siebie uwagę i nawiązać kontakt, ale znowu otrzymuje coś odwrotnego. Odgrywając dobrze znaną rolę życiowego scenariusza, który został już boleśnie zapamiętany. Możliwość obserwacji, w jaki sposób jesteśmy przyzwyczajeni do uzyskiwania w kontakcie z innymi tego, czego chcemy, co do tego sprzyja, a co utrudnia, co rozwijać, a co moderować – dostępna jest szczególnie w grupowej przestrzeni terapeutycznej, gdzie są ku temu niezbędne warunki zostały do ​​tego stworzone. I Ty też możesz spróbować 10 marca o 18.30 w grupie arteterapeutycznej „Jestem w Kontaktie PRO Borders” G. Saratów, ul. Moskwa, 91.