Od autora: Artykuł o możliwościach rozwiązywania sytuacji konfliktowych. Z wdzięcznością dla wszystkich forumowiczów, którzy ryzykują przeżycie konfliktów, broniąc się, rozumiejąc innych i szukając rozwiązań. - Tak, moga! Jeśli mądrze podejdziesz do rozwiązywania konfliktów. Żyjemy wśród ludzi. Ale życie w społeczeństwie bez konfliktów jest niemożliwe. W każdym związku: rodzinnym, zawodowym, przyjaźni, wakacyjnym, sąsiedzkim – wszędzie tam, gdzie pojawia się więcej niż jedna osoba, prędzej czy później pojawiają się kontrowersyjne kwestie. Interesy jednej osoby są sprzeczne z interesami drugiej, powstaje konflikt. Psychologowie identyfikują 5 głównych strategii zachowania w konflikcie. Spójrzmy na nie na przykładzie. Załóżmy, że dwie osoby zajmują jeden przedmiot. Niech to będzie pyszny cukierek. :) Strategie rozwiązywania konfliktów mogą być następujące: Rywalizacja: chęć osiągnięcia własnego celu za wszelką cenę, chęć walki o zwycięstwo. Cukierek trafi do tego, który jest silniejszy i ma więcej zasobów. Wynik konfliktu typu wygrana-przegrana. Lub „przegraj-przegraj”, jeśli energia wydana na walkę przekracza wartość cukierka. Prawie zawsze rezultatem są zniszczone relacje. Adaptacja: chęć poświęcenia swoich interesów, aby konflikt mógł zostać rozwiązany tak szybko, jak to możliwe. Cukierki są przekazywane komuś innemu w ten sposób. Rezultatem jest „przegrana-wygrana”. Związek może wydawać się nienaruszony, ale niezadowolenie pozostaje. Powtarzanie tej metody powoduje kumulację napięcia. I na pewno pewnego dnia „pojawi się” strona dostosowująca się. Unikanie: chęć uniknięcia konfliktu, nie zauważenia go. Osoba „udaje” i zachowuje się tak, jakby nic się nie działo. To tak, jakby nie było cukierka, albo w ogóle go nie potrzebował, albo nie zauważył, że ktoś inny też go potrzebuje. Skutek jest taki, że konflikt nie zostaje rozwiązany, a w relacji pojawia się coraz większe napięcie. Kompromis: chęć pójścia na wzajemne ustępstwa. Cukierki dzielone są w proporcjach uzgodnionych przez strony sporu. Rezultatem jest „częściowy zysk – częściowa strata” dla wszystkich, najczęściej zostaje zachowana relacja. Współpraca: poszukiwanie najlepszego rozwiązania, z możliwie pełnym uwzględnieniem interesów wszystkich. Strony wykraczają poza dzielenie się słodyczami i starają się lepiej zrozumieć sytuację i spojrzeć na nią z różnych punktów widzenia. Zwykle nie jest to łatwe, wymaga czasu i wysiłku, ale ostatecznie można osiągnąć wynik korzystny dla obu stron i uratować związek. Jeśli przyjrzymy się bliżej sytuacji ze słodyczami, dostrzeżemy kilka bardzo interesujących szczegółów. Na przykład zadajmy sobie pytanie: po co im słodycze? Może któryś z kandydatów jest po prostu głodny i nie zauważa niczego poza słodyczami. A drugi jest pełny i chce jeść. Jednocześnie ma ciasto mięsne, którego w rzeczywistości nie potrzebuje. I możliwe, że ciasto zaspokoi potrzebę tego pierwszego znacznie lepiej niż słodycze. I chętnie odmówi, jeśli otrzyma ciasto, a drugiemu wcale nie będzie żal ciasta za cukierek. Albo jeden potrzebuje samych cukierków, a drugi zbiera opakowania po cukierkach. Następnie spór zostanie rozwiązany po prostu. Ale możliwe jest, że każdy chce doświadczyć dokładnie takiego pożądanego smaku. Wtedy mogą się zrozumieć, odkrywając, że „ty i ja jesteśmy tej samej krwi” – ​​oboje kochamy słodycze. Już wyspa zrozumienia, już zgoda. Nie wiadomo, w którą stronę będzie przebiegał ten proces. Na przykład jeden jadł już takie słodycze, a drugi nigdy ich nie próbował. Ale ma inny pyszny cukierek, którego pierwszy nigdy nie próbował. I ten pierwszy będzie wolał coś nowego, a drugi nie będzie miał nic przeciwko podarowaniu smakołyku. Taka wymiana może zadowolić każdego o wiele więcej niż połowę cukierka lub wygraną kosztem zniszczenia związku. Oczywiście każdy z nas stosuje wszystkie strategie w takim czy innym stopniu i w różnych sytuacjach. Jednak w większości przypadków najskuteczniejsza jest współpraca lub kompromis. Rozwiązywanie konfliktów może nastąpić na różne sposoby. Najczęściej są to negocjacje. W negocjacjach można zastosować różne strategie. Ale nie każdy jest dobrym negocjatorem. Rzecznictwo!