Witajcie przyjaciele! Wszystkie nasze tematy mają oczywiście coś wspólnego. Ale......A teraz dotknijmy naszej duszy. Jest dusza, nie ma duszy... Czekam na sprzeczności, ataki, no cóż, czemu nie? To interesujące. Czym jest dusza, jej tajne ścieżki, jej zarezerwowane miejsca? Jeśli fantazjujemy (a psychologia bez fantazji – wizualizacja nie działa), to wyobraźmy sobie, że w naszej duszy żyją najgłębsze myśli, uczucia i doznania. Tak, tak, dusza nie tylko czuje, ale i myśli. Bajka? Może. Prawie wszystkie ścieżki w duszy są zamknięte dla świadomości, ale pracuję ze świadomością i podświadomością człowieka. Nasza podświadomość zazwyczaj śpi, dopóki się nie obudzimy… DUSZA… to jest nasza podświadomość… Porozmawiaj ze mną. I jest mało prawdopodobne, że przekonasz mnie inaczej)))) Człowiek we współczesnym świecie staje się coraz bardziej bezbronny w subtelnej części siebie - duchowej Depresje, lęki, konflikty, żale, niepokoje, poczucie winy prześladują go z coraz większą siłą. Tutaj skupiłabym się na subdepresji, bo depresja jest już prerogatywą lekarzy, a my nią nie jesteśmy, bo nie mamy prawa stosować leków. Pracujemy z osobami, które znalazły się w trudnej sytuacji życiowej. Sposobów na pomoc sobie jest wiele. Naszym zadaniem jest pomóc człowiekowi odnaleźć siebie, zrozumieć siebie, zaakceptować siebie, zyskać pewność siebie. A wtedy zmieni się Twoje spojrzenie na świat, łatwiej będzie Ci zaakceptować siebie i zrozumieć innych... a nawet przypadkowych ludzi. Jak to zrobić? Jest wiele sposobów. I jeszcze raz o bajce... W bajce wszystko jest możliwe. To zawsze ma szczęśliwe zakończenie. Dlatego świadomość i podświadomość stają się sojusznikami, a nie rywalami. Bajka pomaga w osobistej emancypacji i wyzwoleniu. Bajka jest lustrem, w którym odbija się świat przez pryzmat osobistego postrzegania człowieka. A wiek nie ma znaczenia. Czy masz zawód? Gdzie i z kim mieszka? I powtarzam, wiek nie ma znaczenia. Być może teraz się ze mną nie zgodzisz, ale dorośli potrzebują tego wszystkiego bardziej niż dzieci. Dorośli bardzo często doświadczają naturalnego odrzucenia obcych wpływów psychologicznych, więc „pośredni wpływ” bajki może się przydać są bardziej potrzebne dorosłym niż dzieciom. Dlaczego? Dzieci w naturalny sposób czują się w bajkowej przestrzeni, bez ograniczeń. Ale dorosły jest obciążony ciężarami, ograniczeniami, a doświadczenie dyktuje wzorce zachowań. Wróćmy do duszy. A czym jest dusza? Czy ona istnieje? A może to tylko nasze fantazje??? Trzeba uważać, bardzo uważać na ścieżki, które są w naszej duszy, aby nie wpaść na „ścieżki zwodnicze”. I nie daj Boże, żebyśmy tam dotarli, będzie się kręcić i kręcić, i nie damy sobie wtedy rady z żadnym huraganem ani tajfunem (((W bajce stykamy się z najcieńszymi strunami emocjonalnymi, nie przeszkadzającymi, ale zachwycając nasze myśli, uczucia, obrazy i doznania.