Ciąg dalszy artykułu o ukrytej przemocy w związkach Część pierwsza „Ukryta przemoc w związkach. Część 1. Przemoc fizyczna.”: https://www.b17.ru/article/90067 /Przemoc seksualna. Ukryta przemoc seksualna to kontakt seksualny (dotykanie, a także inne działania, takie jak słowa, aluzje, spojrzenia, wykonywane w kontekście seksualnym), który jest bolesny lub nieprzyjemny lub po prostu nie sprawia radości i przyjemności. Na przykład: Seks, gdy jeden z partnerów jest zmęczony, chory, chce spać lub odczuwa inną dominującą potrzebę (np. chce iść do toalety) i w danej chwili nie ma własnej ochoty na seks, ale zgadza się na seks tak, aby nie odmawiać partnerowi (chce mu sprawić przyjemność lub boi się reakcji na odmowę). Forma seksu, dotyk, postawa, tempo, słowa itp., która powoduje ból, dyskomfort fizyczny lub emocjonalny, jest szkodliwa dla zdrowia, lub jest po prostu obojętny, nie sprawia przyjemności. Nadmiernie gwałtowna reakcja na odmowę współżycia seksualnego przez partnera. Tak, to normalne, że czujesz się zdenerwowany i zirytowany, gdy nie dostajesz tego, czego chcesz. Kiedy jednak po odmowie następuje silny gniew, uraza i długi pobyt w „zepsutym nastroju”, wywiera to presję emocjonalną na partnera. Seks, gdy jeden z partnerów nie jest jeszcze podekscytowany, nie uwalnia jeszcze naturalnego lubrykantu ciało i psychika nie są jeszcze gotowe na stosunek. Sztuczne lubrykanty pomagają złagodzić wejście, ale nie zastępują przygotowania organizmu (fizycznego i emocjonalnego) do samego procesu. Jeśli nie zostanie wytworzone naturalne nawilżenie, gra wstępna może być niewystarczająca lub może wystąpić napięcie emocjonalne. Szkoda, że ​​w naszej kulturze panuje powszechne podejście przedmiotowe[1] do kobiet w kontekście seksualnym. Uważa się, że potrzeba seksu jest przywilejem mężczyzn. A kobieta musi zaspokoić jego potrzebę, „musi dawać”. W przeciwnym razie po prostu będzie uprawiał seks z kimś, kto nie odmawia. Zarówno mężczyźni, jak i kobiety uważają, że jeśli kobieta nie ma teraz ochoty na seks, to może po prostu „uzbroić się w cierpliwość”, „w końcu może po prostu kłamać”. w dół z rozłożonymi nogami”, „albo przynajmniej może zrobić loda, jeśli nie może uprawiać seksu”. Jest to jednak przemoc wobec ciała i psychiki, nawet jeśli kobieta nie odczuwa bólu z tego powodu, a po prostu odczuwa „obojętność”. Dla mężczyzn zjawisko „seksu” często skleja się z innymi zjawiskami – z miłość macierzyńska, z własną męskością itp. . A kiedy kobieta odmawia, mężczyzna może to odebrać jako bardzo bolesne odrzucenie („nie kochają mnie, nie jestem im potrzebny”), zaprzeczenie swojej męskości, przynależności do płci męskiej itp. Jednak jego partnerka nie powinna ponosić odpowiedzialności za swoje przeżycia. Zdarzają się jednak także odwrotne sytuacje, gdy mężczyzna jest zmuszony zgodzić się na seks, podnieca się na siłę lub doświadcza nieprzyjemnej dla niego formy kontaktu seksualnego. To też jest przemoc. Kontakt seksualny to kontakt pomiędzy dwoma równymi sobie partnerami, pragnienia obojga są równie ważne i cenne. Seks to wspólna twórczość, wspólna radość i przyjemność. Jeśli jedno czuje się dobrze, a drugie „po prostu bądź cierpliwe”, to jest to użycie, relacja z obiektem, przemoc, nie ma w tym miłości i nie ma prawdziwego kontaktu między mężczyzną a kobietą. Jeśli w seksie nie chodzi o radość i przyjemności, ale o „po prostu bądź cierpliwy”, to z czasem w ogóle nie będziesz chciał uprawiać tego rodzaju seksu. [1] Relacja przedmiotowa - osoba nie jest postrzegana jako żywa jednostka z własnymi prawami, pragnieniami, własną wartością, nie jest postrzegana całościowo jako osoba z własnym światem wewnętrznym, ale jest postrzegana jako funkcjonalna, jako istota nieożywiona przedmiot służący zaspokojeniu jakiejś potrzeby Artykuł znajduje się w zbiorach #lifeNotes. O seksie i współuzależnieniu we własnym soku. Książki są dostępne na Liters i MyBook.