Niska samoocena wpływa na wszystkie aspekty życia. Możesz bać się wystąpień publicznych, podejmować się skomplikowanych projektów lub mieć trudności w komunikowaniu się z ludźmi. Jesteś krytykowany i bardzo się z tego powodu denerwujesz. Osoby z niską samooceną mają trudności ze wspinaniem się po szczeblach kariery. Często stają się „ofiarą” w relacjach międzyludzkich, ponieważ nie potrafią obronić swojego punktu widzenia. Jednak nie rozpaczaj: niską samoocenę można skorygować. Oczywiście potrzeba czasu, praktyki i doświadczonego mentora, który pomoże Ci stać się bardziej pewnym siebie. Możesz samodzielnie popracować nad poczuciem własnej wartości; są w tym celu różne ćwiczenia, SKĄD POCHODZI NISKA SAMOOCENA. Niska samoocena nie powstaje nagle. Wiele naszych problemów ma podłoże w traumach z dzieciństwa. Zdarza się jednak, że z powodu trudnych okoliczności życiowych człowiek traci pewność siebie. A teraz z odważnej i pogodnej osoby nagle zmienia się w pesymistę i neurotyka. Zastanówmy się nad głównymi przyczynami niskiej samooceny. Specyfika wychowania. Świat dziecka w pierwszych latach życia jest ograniczany przez rodzinę. Widzi przykład swoich rodziców, obserwuje, jak reagują na okoliczności życiowe, jak radzą sobie z trudnościami. Niepewni, niepewni rodzice często wychowują dzieci z podobnymi problemami. Kiedy dziewczyna widzi, że jej matka pozwala się obrażać, zaczyna wierzyć, że takie relacje między kobietą a mężczyzną są normalne, bo dziecko nie zna innego modelu rodziny. Niska samoocena również kojarzona jest ze stylem rodzicielstwa . Co robią rodzice, gdy ich dziecko musi przezwyciężyć trudności? Ktoś wspiera, chwali, stara się pomóc. Inny rodzic karci za najmniejsze błędy: „Jesteś głupi, nic nie możesz zrobić, nie będziesz wartościowym człowiekiem”. Takie negatywne frazy zapisują się w podświadomości. A jednostka dorasta w przekonaniu, że jest słaba, o niskiej inteligencji, niezdolna do niczego. Rodzice mogą karcić dziecko za jakiekolwiek przejawy niezależności. Prowadzi to do tego, że pozostaje zależny od opinii innych ludzi. Stała krytyka ma jeszcze silniejszy wpływ na kształtowanie się poczucia własnej wartości. Wszelkie sukcesy są dewaluowane. W rezultacie rozwija się syndrom oszusta: „Nie jestem wystarczająco dobry, bez względu na to, co robię”. Porównywanie dziecka z innymi dziećmi negatywnie wpływa na rozwój poczucia własnej wartości. Jest to szczególnie dotkliwe w okresie dojrzewania. Rodzice mogą porównać swojego syna lub córkę z kolegami z klasy, dziećmi przyjaciół, braćmi i siostrami. To stwarza poczucie niższości odrzucenia w dzieciństwie. Dziecko, które nie czuje miłości rodzicielskiej, czuje się niepotrzebne, zbędne. Odrzucenie może też przyjść ze strony rówieśników: nie przyjmują dziecka do swojego kręgu, poniżają, znęcają się fizycznie i psychicznie. Dzieci z niską samooceną często stają się trudnymi nastolatkami. Agresja skierowana w stronę rodziców, rówieśników i nauczycieli staje się reakcją obronną doświadczanych stresujących sytuacji w wieku dorosłym. Jednym z nich jest relacja ze sprawcą przemocy. Mężczyzna, który na początku związku wydawał się idealny, zmienia swoje zachowanie. Poniża, oskarża, zmusza do posłuszeństwa i nieustannie krytykuje. Niejednokrotnie w takich związkach kobieta pewna siebie po pewnym czasie zamienia się w osobę złożoną i o niskiej samoocenie. Jest całkowicie zależna od swojego manipulatora, ale jednocześnie nie może wyjść ze współzależnego związku. Sytuacje takie jak rozwód mogą również negatywnie wpływać na samoocenę. Człowiekowi wydaje się, że zawiódł, nie jest godny normalnego związku i popada w depresję. Według statystyk kobiety szybciej przeżywają rozwód. Sytuacja komplikuje się, jeśli jest zależna od partnera. Negatywne doświadczenia Każda z nas boryka się z innymi trudnościami. Nawet osoby, które w młodym wieku miały wysoką samoocenę, nie mają gwarancji, że utrzymają ją w wieku dorosłym. W ciągu swojego życia człowiek może spotkać się z różnymi sytuacjami: utratą pracy,rozłąka z ukochaną osobą, choroba, nieodwzajemniona miłość. Wszystkie te epizody kumulują się. A jeśli nie potrafisz sobie poradzić z trudnościami życiowymi, istnieje ryzyko spadku poczucia własnej wartości. Zwiększone wymagania wobec siebie – Muszę być silny – Muszę odnieść sukces – Nie mam prawa popełniać błędów jednostka doświadcza rozczarowania, bólu i urazy. Tutaj dodawane jest skumulowane naprężenie. Nie zawsze odnoszą sukcesy ci, którzy mają wobec siebie wysokie wymagania. Mają zwiększoną skłonność do zapadania na różnego rodzaju uzależnienia, rekompensujące sobie niezdolność do osiągnięcia sukcesu. Osoba o niskiej samoocenie niemal w każdym przypadku szuka potwierdzenia, że ​​jest zła, niegodna, niewystarczająco mądra i piękna. Jednostka przypisuje sobie wszelkie niepowodzenia, natomiast sukcesy przypisuje czynnikom zewnętrznym i przypadkom. OZNAKI NISKIEJ SAMOOCEN. Porozmawiajmy o tym, jak ustalić, że samoocena jest naprawdę niska.1. Często jesteś wykorzystywany. Nie wiesz, jak odmówić, nawet jeśli nie chcesz zrobić tego, o co cię proszą. Jest to szczególnie łatwe dla manipulatorów.2. Pozwól innym decydować za siebie. Rodzice, małżonkowie, przyjaciele udzielają Ci rad. Zmuszają Cię do działania w sposób dla nich wygodny, nie dbając wcale o Twoją wygodę.3. Trudno Ci zaakceptować krytykę. Czujesz się urażony, oburzony, zły, gdy inni ludzie oceniają Ciebie, Twoje działania, osiągnięcia lub porażki.4. Jesteś we współzależnym związku.5. Ukrywanie swoich uczuć. Boisz się otworzyć na innych ludzi, okazać się słabym. Boisz się pokazać swoje prawdziwe emocje.6. Martwisz się porażką. Każdy błąd to tragedia.7. Próbujesz zadowolić innych. Osoba o niskiej samoocenie nieświadomie stara się być dobra, życzliwa, uważna, pomocna, nawet jeśli nie chce podjąć się tego, o co się ją prosi.8. Marzenia pozostają marzeniami. Odkładasz osiągnięcie swoich celów. Myślę, że chcę, ale jeszcze tego nie robię. Jest wiele powodów, dla których nie możesz teraz ruszyć w stronę celu, a jednym z nich jest strach przed porażką.9. Nadmierna samokrytyka. Przeanalizuj swoje wady, obwiniaj się za błędy. Zapominasz o swoich zaletach.10. Zależnie od opinii innych osób. Ważne jest dla Ciebie, co myślą o Tobie inni.11. Jesteś w destrukcyjnym związku i nie możesz się z niego wydostać.12. Trudno Ci przyjąć pochwałę, myśląc, że nie jest ona szczera lub że na nią nie zasługujesz.13. Okazujesz wiele negatywnych emocji: zachowujesz się agresywnie w stosunku do innych, obrażasz się, sprawiasz kłopoty.14. Trudność w podejmowaniu ważnych decyzji życiowych. Ciągle wątpisz w swój wybór i ostatecznie nic nie robisz.15. Perfekcjonizm. Starasz się wszystko doprowadzić do perfekcji.16. Boję się podejmować ryzyko.17. Porównaj się z innymi.18. Wolisz życie iluzoryczne od prawdziwego: często marzysz, udajesz się w wirtualną przestrzeń.19. W chodzie występuje sztywność, opadające ramiona. To tak, jakbyś próbował ukryć się przed światem zewnętrznym. JAK ZWIĘKSZYĆ SAMOOCENĘ Aktywne, udane życie nie jest możliwe bez odpowiedniej samooceny. Dlatego tak ważna jest walka z kompleksami i wewnętrznymi blokadami. Co robić: 1. Wybacz i pozbądź się przeszłości. Nie możesz zmienić swojego stylu rodzicielstwa ani nastawienia rodziców do ciebie. Nie możesz zmienić wydarzeń, w których stałeś się uczestnikiem. Ale możesz zmienić swoje nastawienie do nich. Powiedz: „Mamo (tata, mąż), przebaczam Ci”.2. Częściej się chwal. Za jakiekolwiek drobne osiągnięcia. Dzisiaj przebiegłeś więcej niż planowałeś - pochwal się. Zrobiliśmy ogólne sprzątanie w domu - powiedz mi, jaki jestem wspaniały. Rozmowa kwalifikacyjna nie powiodła się - chwal się za próbę, bo to ważne doświadczenie.3. Myśl pozytywnie. Jest to trudne, jeśli jesteś przyzwyczajony do myślenia w negatywny sposób. Jak mogę to zmienić? Gdy tylko pojawi się negatywna myśl, powiedz sobie: przestań. Następnie zastąp złą myśl dowolną pozytywną. Na przykład: „Jestem przegrany” zamień na „Mam wiele przydatnego doświadczenia, które pomoże mi w przyszłości”.4. Naucz się mówić nie. Nie musisz zawsze robić tego, czego potrzebują inni ludzie. Nie powinieneś się bać, że poczują się urażeni, źli lub odejdą. Nie odpowiadasz za ich emocje i komfort, a jedynie za swoje