Wydaje mi się, że w przeważającej mierze problemem nie jest to, czy naruszać granicę Innego, czy nie, ale co zrobić z reakcją Innego na to naruszenie. Wydaje mi się, że relacje międzyludzkie budowane są na naruszaniu granic innych ludzi.. Ale jeśli jestem warunkowo „zdrowy” czy coś, to monitoruję reakcję drugiej osoby na to naruszenie.. to nie musi być werbalna… I, w zależności od moich zainteresowań i celów, mogę przestać, zauważając, że Inny jest nieprzyjemny z powodu mojego wtargnięcia, lub mogę nadal celowo naruszać, biorąc pod uwagę, że może to być niebezpieczne, jeśli mój cel jest dla mnie ważniejszy... W bardziej „niezdrową” sytuację, zignoruję drugiego i jego reakcję... postaram się tego nie zauważyć... Dla mnie ta metoda wiąże się z bezwstydem i dużym ryzykiem... Tzn. kiedy ignoruję także swój strach i swoją niezdarność, które moim zdaniem są integralną częścią zbliżenia, też uważam, że ważne jest, aby wziąć pod uwagę tutaj tempo i intensywność... Wydaje mi się, że w sposób warunkowy „zdrowa” sytuacja, podejście jest powolne, a zakłócenia minimalne. Oznacza to, że jeśli chcesz się zbliżyć, możesz podejść trochę bliżej - zobacz reakcję: wpuszczają cię, nie wpuszczają in.. Jeśli Cię wpuszczą, podejdź trochę bliżej... Są jednak naruszenia, z którymi ja, jako terapeuta, spotykam się w swojej praktyce znacznie częściej niż przy temacie naruszania granic przez klienta. Są to dwa naruszenia, które moim zdaniem są ze sobą silnie powiązane i stanowią często dwie strony tego samego medalu: pierwsze to niemożność lub trudność w określeniu i obronie własnej granicy, drugie to złożoność lub niemożność zbliżenia się do granicy kolejna. Jeśli mówimy o pierwszej trudności, to tutaj warto zwrócić uwagę na ważną dla mnie rzecz: każdy jest odpowiedzialny za swoje granice.. Nikt poza mną nie będzie wyznaczał mojej granicy i jej nie bronił.. Co może być dla mnie? naruszenie granicy, dla innego może być normą ze względu na różnice kulturowe, narodowe i inne. Mało kto na świecie jest w stanie na pierwszy rzut oka dokładnie określić, gdzie leżą moje granice: co jest dla mnie akceptowalne, a co nie, jeśli nie zaznaczę tego w żaden sposób. Bardzo często spotykam się z sytuacją, gdy a klient opowiada mi, jak jego rodzice nie zauważyli żadnych jego pragnień, reakcji na pewne wydarzenia, jego niezadowolenia z czegoś... Klientom z podobnymi historiami zwykle trudno jest rozmawiać i określać swoje granice, czasem nawet jest to dla nich trudne; w trakcie sesji zadbaj o ich komfort: wybierz wygodny fotel, usiądź wygodnie, wybierz odpowiednią odległość... Okazywanie swojego niezadowolenia, tego, co im nie pasuje i przynosi dyskomfort, często wiąże się dla nich ze wstydem i strachem... Tutaj oczywiście wydaje mi się, że terapeuta powinien zachować szczególną uważność i ostrożność.. Dla mnie klienci, którzy nie potrafią w żaden sposób wyrazić swoich skarg, mogą stanowić zagrożenie, bo... ich sposób przemilczania i kumulowania niezadowolenia często prowadzi do późniejszej unicestwienia, dewaluacji i wycofania się z terapii. Przywrócenie klientowi umiejętności otwartego wyrażania i okazywania swojej złości i niezadowolenia wobec terapeuty, w tym przypadku może być dla mnie wyznacznikiem sukcesu. praca... I w tym sensie nie ma nic gorszego dla klienta niż idealny terapeuta. Taki terapeuta tylko pogłębi wstyd klienta z powodu jego niezadowolenia i uniemożliwi otwartą dyskusję na temat takich doświadczeń: jak można normalnie złościć się na idealnego terapeutę. Jeśli mówimy o drugiej stronie, warto o tym pamiętać w terapii Gestalt to termin „granica kontaktu”. Jestem przekonana, że ​​spotkanie z Innym jest możliwe tylko na tej granicy, granicy kontaktu. Ale tę granicę trzeba osiągnąć. Dlaczego jest to w ogóle konieczne i do czego potrzebna jest wiedza o granicach Innego? Po pierwsze, wydaje mi się, że poznanie granic drugiego człowieka powinno wynikać ze względów bezpieczeństwa: tak jak pisałem powyżej, osoba, która pozwala na wszystko w stosunku do siebie i wszystko przebacza, kumuluje ogromną destrukcyjną moc, co ostatecznie prowadzi do zniszczenia osoby on sam, inny lub.