Istnieje taka teoria, opisana w artykule naukowym Arnolda Beisera, która jest bardzo paradoksalna, ale działa. Krótko brzmi to tak: zmiany zachodzą w człowieku tylko wtedy, gdy staje się sobą. Aby zmienić się na lepsze, musisz stać się sobą. Twoja płeć, wiek, inteligencja, rozmiar ubioru, wzrost, waga, szybkość myślenia i poruszania się, narodowość i obywatelstwo, zawód, status społeczny i tak dalej. Ze swoimi prawdziwymi możliwościami i ograniczeniami. Po prostu przyjmij i zaakceptuj siebie jako coś oczywistego. Bez złudzeń, fantazji i roszczeń. Bez oczekiwania na rezultat i jakiś „lepszy sposób”. Jak to jest być sobą, jeśli nie wiesz, kim jesteś? A jeśli jesteś taki, jaki jesteś, czy nie lubisz siebie w paradoksalnej teorii zmiany? , każda ścieżka nie wychodząca z teraźniejszości jest ścieżką znikąd, a także prowadzi… donikąd. Prawdziwe zmiany zachodzą tam, gdzie jest „punkt scalający”, jest zrozumienie i samoakceptacja orientacja. Powolny, głęboki oddech przed przebudzeniem. Gdzie jestem? Z kim jestem? Czego oczekuję od siebie? Dokąd prowadzą mnie inni? Ogromna liczba pytań, które możesz sobie zadać tylko wtedy, gdy jest choć trochę pewności, gdy ktoś w nas jest pewien, że potrafi odpowiedzieć. Ale zdarza się, że pali się światło, a nie ma nikogo w domu. Nie ma nikogo, kto mógłby odpowiedzieć na pytania dotyczące nas samych. A najniebezpieczniejsze jest to, że właśnie z takich stanów niektórzy zwolennicy „szybkich zmian” gwarantują „wejście do celu”. Na złamanej nodze nie można tańczyć. Drugi możesz złamać. A jeśli nie masz energii, żeby się pozbierać i rozejrzeć, dziwnie jest sobie wyobrazić, jak możesz „poprawić” przynajmniej coś w tym stanie. Złamana noga goi się przez kilka miesięcy. A powrót do zdrowia po stresie wymaga przynajmniej nie mniej. Widoczna jest tylko noga, ale psychika ma tendencję do ukrywania się w nas ze wszystkimi złamaniami i skaleczeniami. Co więcej, dają także fałszywe sygnały: „wszystko w porządku, czuję się dobrze, potrzebuję tylko magicznego kopa”. Osoba, z którą rozprawiono się po doświadczeniu stresu, nie potrzebuje kopa. Odpoczynek – tak. Zrozumienie, a nie nowa porcja wyrzutów (tych wewnątrz i tych, które są dozwolone z zewnątrz). Tak często pokazywano nam supermenów, cudowne kobiety i bajkowe bohaterki, milionerów sukcesu ze slumsów, że wierzyliśmy, że to wszystko. o nas. Ale my tacy nie jesteśmy. W pogoni za sukcesem bardzo łatwo wpaść w depresję... Od sześciu miesięcy do trzech lat – tak w przybliżeniu trwa proces w gabinecie terapeuty Gestalt, jeśli przychodzi się spodziewać zmian nie będzie żadnych zmian. Tak, będzie wiele trudnych doświadczeń. Niespodzianki. Wiele pytań. I zszedł. Albo śmiech. Że tak się stało, że takie okoliczności, wybory, sytuacje. A wtedy zapragniesz stać się sobą. A wściekłe poczucie winy minie, toksyczne wrzody wstydu zagoją się, niepokój zamieni się w lekki powiew nad cichą zatoką Twojego nastroju A wtedy, gdy zapomnisz, że chciałeś zmian na lepsze, nagle one nastąpią zacznijcie sami... Człowiek – Jest to proces, w którym gdy tylko nadejdzie punkt połączenia, rozpoczyna się ruch do przodu. Terapeuta Gestalt, Krasnodar oraz online. +7(988) 240-87-57