Od autora: Analiza symboliki Moim zdaniem wspaniała metafora Początku (terapia, relacje itp.). Fresk, Pompeje, Park Archeologiczny Patrząc na ten starożytny fresk odkryty podczas wykopalisk w Pompejach, przychodzi mi na myśl piękna metafora Początku, tak subtelnie przekazana na obrazie. Dwa ptaki w lesie przybyły do ​​wspólnego źródła. Dlaczego oni? Dlaczego w tym momencie? Do źródła? Co to jest las? Ptaki? Źródło? Z tych pytań wynika, że ​​rozumiem symbolikę tego fresku. Rozumiem las – jako coś, co kryje, dezorientuje, straszy – jest to obszar uczuć związanych z naszą fizycznością, nieświadomością somatyczną. Jest to związane z fizycznością, gdyż las dostarcza pożywienia (jagód, grzybów, orzechów) niezbędnego do utrzymania naszego ciała fizycznego, podstawowych potrzeb, bez zaspokojenia których nie ma gdzie pomieścić znaczeń i treści duchowych. Ciało jest naszym pierwszym fizycznym pojemnikiem, naczyniem, a las pozwala je napełnić. Las kojarzy się z witalnością, emocjami, które pojawiają się przed świadomością, w pierwszych 2 tygodniach rozwoju człowieka, kiedy zaczyna się kształtować trzewny układ nerwowy (zwany także układem autonomicznym), z którego rodzą się wszelkie emocje. Las jako obiekt naturalny może nieść wątpliwości, lęki, niepokoje, bo można się w nim zgubić, ale można z niego wyjść dzięki rozwiniętej intuicji i połączeniu z doznaniami, które kształtują się na początku naszego istnienia. Zagubienie się w lesie oznacza utratę intuicyjnego wzroku i naturalnego, zwierzęcego połączenia – zmysłu węchu. To prowadzi mnie do pierwszych linijek Boskiej Komedii Dantego, gdzie poeta zgubił się w gęstych lasach lub, jak opisał to później Chrétien de Troyes w Yvainie: „...Odwiedzał głębokie lasy, przejeżdżał przez skrzyżowania dróg, spotykał mnóstwo wszelkiego rodzaju horrorów I w końcu przede mną ujrzałem prostą ścieżkę w dziczy…” Myślę też o alchemicznej Prima materii – Chaosie, z którego wyłonił się Świat (Harmonia). I że Narodziny pochodzą z Chaosu, z czegoś niewyrażalnego, pomieszanego, pomieszanego, jak utrata kierunku w lesie i tylko dzięki późniejszemu rozwojowi funkcji myślenia możemy ten Chaos urzeczywistnić, wyciągnąć logiczne wnioski, dokonać powiązań, pojąć doświadczenie - wyjdź z lasu. Ale bez tego docieramy do lasu, jak najbliżej naszych uczuć. I wtedy dwa ptaki – przyciągnięte do siebie i do źródła – gromadzą się w jednym miejscu i świergotają. Dlaczego? Opatrzność, potrzeba picia wody, ugaszenia pragnienia. Te dwa podmioty relacji i analizy są tym, co należy zrozumieć i być może połączyć. Puchar nas jednoczy – jako szansa na całkowite zaspokojenie pragnienia sensu. Miska jest jak naczynie, w którym odbijają się nasze fantazje na temat relacji, relacji, której oboje dotykamy, chcąc w pełni zaspokoić potrzebę, zostać zaspokojonym. Miska z wodą daje możliwość odbicia się niczym w lustrze - uzyskania potwierdzenia siebie w oczach innych. Ptaki są dla mnie symbolem sfery duchowej i transcendencji, gdy latają po niebie. Odzwierciedlają ducha, ideę, potencjał, który jest związany ze świadomością i męską zasadą psychiki. Miska jest pojemnikiem treści, naczyniem, łonem, odpowiednikiem naszego pierwotnego pojemnika, w którym wszyscy zostaliśmy poczęci, urodzeni i z niego wyszliśmy, odzwierciedla kobiecą zasadę jako zdolność do zawierania, utrzymywania i niesienia. A męskość jest niemożliwa bez kobiecości, są one zawsze ze sobą powiązane i dają wyobrażenie o harmonii – jedności, całkowitym połączeniu, które nie wyklucza czegoś przeciwnego. I tak w życiu: pociąga nas idea, duch, my długo tę treść gdzieś umiejscowić, nadać jej formę i wtedy rzecz pojawi się przed nami w całej formie i treści i będziemy mogli uświadomić sobie jej sens, cel, zastosowanie, doświadczyć różnych uczuć wobec niej, odczuć jej wartość lub odwrotnie. Dla mnie ten fresk odzwierciedla Początek terapii, relacji, projektów i wszystkiego innego..Kiedy pomysły, fantazje, marzenia chcą zostać zrealizowane, pragnienie domaga się ugaszenia. Możliwość tego daje funkcja transcendentalna – niczym dialog dwóch głosów (ćwierkanie ptaków), która umożliwia stworzenie połączenia pomiędzy przeciwieństwami – nieświadomością i nieświadomością.: