Oczywiście, pisząc o utknięciu i w ostatnim artykule, warunkowo dzieląc je na dwie kategorie, nie miałem na myśli, że są tylko dwa typy z nich jako takich. Jest ich znacznie więcej i w każdym kierunku są inne i są opisane na swój sposób, a nawet praca z nimi prowadzona jest według tego czy innego kierunku psychoterapeutycznego. Ja raczej zidentyfikowałem dwa typy, które rozwiązuje się na poziomie świadomości i zachowania (działania, które wystarczą do pokonania trudności); jeśli w trakcie pracy lub realizacji planu dana osoba staje w obliczu faktu, że pomimo wszystkich opisów i prób działania, pozostaje „utknięcie”, wówczas warto pracować nad tą częścią ze specjalistą artykuł końcowy na temat przekształcenia meta w rzeczywistość Rozważmy przykład, gdy dana osoba jest psychologicznie skłonna do działania, jest pewna siebie i nie doświadcza żadnych specjalnych trudności psychologicznych, ale nie działa, ponieważ tak naprawdę nie rozumie, co powinien lub mógłby być kolejnym krokiem? Można to również nazwać otępieniem, utknięciem, gdy osoba mentalnie wpada w pułapkę obsesyjnego rozważania wielu opcji i hipotetycznych konsekwencji. Kiedy taka cykliczność nabiera tempa, pochłania dużo energii i zatrzymuje proces. Na poziomie uczuć człowiek może odczuwać dwoistość: z jednej strony ma inspirację (utrzymuje się), a jednocześnie poczucie strachu lub wątpliwości co do poprawności kolejności następnego kroku dość uniwersalna zasada, którą podobnie jak przezroczystą kalkę można zastosować w sytuacjach, w których nie ma jasnego zrozumienia, jaki krok należy podjąć dalej. Brzmi to tak: „Najpierw trzeba zrobić to, co należy zrobić Oznacza to, że ważne jest takie rozmieszczenie kroków, aby ich kolejność ostatecznie prowadziła do zamierzonego (lub bliskiego) rezultatu. Jeśli nadal będziemy fantazjować o przykładzie studia fotograficznego, to pierwszym krokiem do jego otwarcia będzie wybór lokalu, a nie wstępne uruchomienie reklamy, dobór sprzętu i tak dalej. Jeśli ktoś najpierw zacznie szukać sprzętu (oświetlenie i inne rzeczy), nie przybliży go to do odkrycia (w końcu, jeśli nie będzie miejsca, nie będzie co otwierać); jeśli jako pierwszy zaczniesz reklamować, nie przybliży to również osoby do jego marzenia (to znaczy, oczywiście, mentalnie przybliży go, ale w rzeczywistości nie) - ponieważ w rzeczywistości nie ma jeszcze pokój, w którym będzie znajdować się studio, które faktycznie reklamuje. Wszystkie te etapy są kolejne (reklama, sprzęt, materiały); Co więcej, pomiędzy takimi krokami może upłynąć albo duży, albo krótki okres czasu. Zasada robienia najpierw tego, co należy zrobić w pierwszej kolejności, jest ważna, aby zastosować ją przez pryzmat niepożądanych fantazji, ale poprzez narzucenie jej rzeczywistości (ostatecznej). Za każdym razem, gdy wpadniesz w osłupienie z powodu niezrozumienia lub wątpliwości, jaki następny krok podjąć, zawsze możesz zwrócić się do tej zasady i zastosować ją do ustalenia priorytetów, zaczynając od zrozumienia głównego skupienia się na najważniejszych rzeczach ważniejsze w tym przykładzie - lokal (który też mogą kupić inni) czy reklama/sprzęt, który raczej nie trafi nigdzie ze sprzedaży? I tak w każdym biznesie, przedsięwzięciu czy pomyśle też oczywiście ważne jest zrozumienie że mogą wystąpić błędy i pomyłki. Nie da się wszystkiego wziąć pod uwagę i ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że nawet jeśli coś pójdzie nie tak, mogę dalej działać, manewrować i dostosowywać się do nowości i zmian. Mogę reagować tu i teraz i poprzez moje reakcje i postawy nadal wpływać na to, co dzieje się wokół mnie. Ważne jest, aby się nie poddawać, ale być przygotowanym na to, że nie wszystko może się udać w 100%; ale cel i marzenie nie odchodzą, prawda? I to nie jest powód, aby je odmówić? Głębsze lub zakrojone na większą skalę zmiany życiowe, cele, pragnienia będą miały nieco głębsze podejście i będą miały pewne uzupełnienia do tego, co zostało opisane w artykułach „Nie utknij (marzenie – cel). - działanie)».