To, że wszyscy pochodzimy z dzieciństwa i że korzenie naszych problemów i lęków wyrastają także z dziecięcych relacji z rodzicami, wszyscy już o tym słyszeliśmy nie raz.* Czy w dzieciństwie nie otrzymaliście wystarczającej ilości miłości? Oznacza to, że w dorosłym życiu będziesz starał się to uzyskać od swoich partnerów.* Czy miałeś okrutnych rodziców? Oznacza to, że zbudujesz życie rodzinne z despotą i tyranem. Tę listę można ciągnąć w nieskończoność... No i co dalej? Co dalej? Podam kilka przykładów.✔️ Kobieta skarży się na córkę. 12-letnia dziewczynka jest wobec niej niegrzeczna i buntowniczo zachowuje się w szkole. A najgorsze jest to, że ostatnio wciągnęła ją w gry komputerowe! Żadna perswazja ani inne metody nie pomagają. Po skandalach zamieszkała u babci, która pozwala jej się bawić. Pierwsze, co przychodzi na myśl, to zerwana relacja kobiety z matką. A nieszczęsne dziecko jest zakładnikiem tego związku. Często się to zdarza, jeden rodzic zabrania, a drugi pozwala. To straszna strategia, która ma destrukcyjny wpływ na psychikę dziecka. Ale jest pewien niuans! Odwiedzając babcię, dziewczynka nie tylko gra w gry komputerowe, ale także odrabia lekcje, wyprowadza psa i pomaga babci w pracach domowych. Razem z babcią pieczą markowe ciasteczka i wrzucają je do Internetu, założyli bloga i ma on wielu subskrybentów. Powstaje pytanie, dlaczego tak kreatywna i dość negocjacyjna dziewczyna jest bezczelna wobec swojej matki?✔️ Rodzice skarżą się na córkę. która robi skandale, jest wobec nich bezczelna, nienawidzi swojego młodszego brata, sprawa Czasami dochodzi do kłótni. Rodzina mieszka w trzypokojowym mieszkaniu. Matka i ojciec są w jednym pokoju dziewczyna i jej 9-letni brat są w drugim, a trzeci pokój jest pusty, czyli jest to salon. Jest przeznaczony do przyjmowania gości i gromadzenia się tam wszystkich członków rodziny, picia herbaty i tworzenia atmosfery miłości i świętowania. Ale rodzinne wakacje nie wychodzą, każde przyjęcie herbaciane kończy się skandalem. Córka domaga się dla siebie osobnego pokoju, krzyczy, że nie może już mieszkać z bratem, który narusza jej granice, grzebiąc w jej rzeczach, przeglądając jej korespondencję w telefonie. Powstaje pytanie, po co to zdjęcie z wakacji rodziców z pięknym wspólnym salonem, w którym czasem można przyjąć gości ważniejszych niż komfort córki W końcu 15-letnia dziewczyna powinna mieć własny pokój. A jej żądania są całkiem normalne. Swoją drogą ta historia nie zakończyła się zbyt dobrze. Dziewczyna, osiągając wiek przyzwolenia, rok później zamieszkała z dorosłym mężczyzną.❓Co więc zrobić, żeby uniknąć takich dramatów. scenariuszy? A może po prostu powinniśmy być bardziej uważni na siebie i na siebie, szanując swoje granice i zainteresowania, pomyśl o innych, o swoich bliskich. Może bohaterka z pierwszej historii powinna zastanowić się, dlaczego jej córka nie jest? zainteresowany byciem z nią? Czego nie akceptuje w swojej córce? A może musi uporać się ze swoim stanem depresyjnym, wywołanym rozwodem z mężem? A może bohaterowie drugiej historii, chcąc zachować zdrowie psychiczne członków rodziny, powinni przenieść się do dużego pokoju i dać sobie spokój? małego dla córki? I zaakceptować fakt, że dzieci dorastają, zasady się zmieniają. Dbaj o siebie i swoich bliskich! To dobra profilaktyka nerwicy.