Wina jest powszechnym uczuciem w naszej kulturze. Jest ciężki, trudny do zniesienia, chce się przed nim ukryć, często jest przyczyną depresji. Należy rozróżnić poczucie winy funkcjonalne, które odzwierciedla rzeczywistość i pomaga nam skorygować własne zachowanie w przyszłości lub poprawić zniszczone relacje, na przykład poproszenie o przebaczenie za jakiś czyn z naszego punktu widzenia zły, od poczucia winy dysfunkcyjnego, które odzwierciedla nasze postawy (w dużej mierze irracjonalne), a nie obiektywną rzeczywistość. Przykładowo kobieta żyje z mężem w związku konfliktowym, a teraz, po kolejnej kłótni, mąż poczuł się urażony, że kobieta nie chce jechać na wycieczkę. z nim ze względu na zły stan zdrowia, zgodnie ze swoim zwyczajem opuściła dom. Kobieta poczuła się winna i pogrążyła się w długotrwałej i ostrej samokrytyce. W tym przypadku jej poczucie winy jest irracjonalne, bo nie naruszyła żadnych norm społecznych, ale ma przekonanie, że w dobrych rodzinach mężowie nie wychodzą z domu. Oznacza to, że żyje w iluzji, że jej relacje z mężem są zdrowe, a ich rodzina „dobra”. Ponadto kobieta uważa, że ​​jej mąż poczuł się urażony z jej powodu, a raczej z powodu odmowy spełnienia prośby. Oznacza to, że w umyśle kobiety uczucia męża zależą bezpośrednio od jej zachowania, a ona jest za nie przede wszystkim odpowiedzialna (jego uczucia). W rzeczywistości jest całkowicie naturalne, że na każde wydarzenie ma wpływ wiele czynników, a w pewnym momencie A człowiek nie może być całkowicie winien czegokolwiek. Aby uczynić moje myślenie bardziej realistycznym, eliminując w ten sposób dysfunkcjonalne poczucie winy, stosuję następującą technikę: Ciasto z odpowiedzialnością Zidentyfikuj dysfunkcjonalne przekonanie. „Z mojego powodu mój mąż poczuł się urażony i opuścił dom”. Zidentyfikuj wszystkich uczestników tej sytuacji oraz wszystkie okoliczności i czynniki, które mogły na nią wpłynąć. Zrobić listę. „Niezdolność męża do radzenia sobie ze złością, jego alkoholizm, stres męża w pracy, odmowa kobiety, jej zły stan zdrowia”. Narysuj „ciasto z odpowiedzialnością” – okrąg. Określ udział odpowiedzialności za każdy czynnik i zacień każdy z „elementów”. „Niezdolność jej męża do radzenia sobie ze złością wynosi 20%, jego alkoholizm to 30%, stres jej męża w pracy to 15%, odmowa kobiety to 15%, jej zły stan zdrowia to 20%. Zobacz, co osobiście dostałeś od „ciasta”. .” Porównaj ten „udział” z tym, co początkowo założyłeś. Sformułuj nowy wniosek, który uwzględni wszystkie czynniki i będzie bardziej realistyczny. „Ponoszę bardzo niewielką odpowiedzialność za to, że mój mąż opuszcza dom”. Możesz zastosować tę technikę za każdym razem, gdy czujesz się z czegoś bardzo winna. To uczucie może być bardzo złożone i sięgać dzieciństwa, a sama technika może nie wystarczyć, aby się go pozbyć. Ale to jest coś, co możesz zrobić dla siebie już teraz. Na konsultację możesz zapisać się poprzez wiadomość prywatną na stronie lub dzwoniąc pod numer +7 917 0186 234 (WhatsApp lub Telegram).)