Przed urodzeniem dziecka relacja mężczyzny i kobiety jest relacją dwojga ludzi. Koncentrują się na sobie i krążą wokół siebie, ta relacja jest tak intymna, jak to tylko możliwe. Narodziny dziecka zakłócają tę intymność, diadyczny charakter i wymuszają nowy sposób budowania relacji pomiędzy kobietą z dzieckiem a mężczyzną w pierwszych miesiącach po porodzie, kiedy matka i dziecko tworzą symbiotyczną jedność, a następnie je rozwijają w triadę, tj. przed relacją mężczyzna-ojciec, kobieta-matka i dziecko. Nie jest to droga łatwa, gdyż zmienia się cała struktura rodziny. Dla psychologów rodzinnych narodziny dziecka są okresem kryzysowym. Jakie zmiany zachodzą w relacji między mężczyzną a kobietą i dlaczego tak często słabnie popęd seksualny do siebie nawzajem, a dlaczego niektóre kobiety wręcz narzekają na absolutny brak ochoty na bliskość z mężem? Na początku z powodów fizjologicznych i fizycznych? zmęczenie odgrywa rolę, jednak gdy organizm się zregeneruje i nastąpi przystosowanie się do nowych warunków, na scenę wkraczają względy psychologiczne. Począwszy od ciąży, kobieta zaczyna kreować obraz swojego macierzyństwa, a jednocześnie stawia się w nim pozycji dziecka i pozycji matki. Identyfikacja z dzieckiem pobudza w niej doświadczenia własnego dzieciństwa, niemowlęctwa, w tym nierozwiązane konflikty tego okresu. Identyfikacja z własną matką może być trudna, jeśli jej opieka, uwaga i kontakt z nią nie są wystarczająco dobre. A te doświadczenia wpisują się w obszar relacji nie tylko z dzieckiem, które się urodziło, ale także z jego ojcem, po pierwsze, młodą matką, niezadowoloną w wystarczającym stopniu ze swoich doświadczeń z dzieciństwa, która być może została popchnięta do szybszego dorosłości , nie dane mu było poczuć się dostatecznie dzieckiem, wraz z pojawieniem się dziecka faktycznie dostaje drugą szansę, poprzez utożsamienie się z nim, „dostania” tego, czego mu brakowało. Przy tak silnym pragnieniu swojego „wewnętrznego dziecka”, aby otrzymać dobrego, troskliwego rodzica, mężczyzna często zaczyna być nieświadomie postrzegany jako rodzic, ale wtedy stosunki seksualne z nim „stają się” zabronione. Jednocześnie sam popęd seksualny może nadal istnieć, ale być skierowany na innego mężczyznę, np. co mówi jedna z klientek: „Ostatnio w ogóle nie mam ochoty na seks. Wszystko wydarzyło się po porodzie. Czytałam, że tak się może zdarzyć, lecz po pewnym czasie pragnienie powraca, jednak w moim przypadku minęło już półtora roku, a pragnienia nadal nie ma. Nie potrafię wyjaśnić tej sytuacji, tego co się stało. Mój mąż nic nie mówi, ale czuję, że bardzo go to niepokoi. A jeszcze dziwniejsze jest to, że kiedy myślę o moim byłym chłopaku, pojawia się to pragnienie i wydaje mi się, że bardzo chciałabym się z nim kochać, jeśli to możliwe, ale nic takiego nie czuję do mojego męża. Bardzo kocham męża i nie chcę go stracić, ale w rodzinie musi być seks.” Po drugie, silna identyfikacja z dzieckiem może przyczynić się do wzrostu poczucia winy i wstydu, które kiedyś wiązało się z odkryciem faktu, że rodzice mieli stosunki seksualne, z których dziecko zostało wysiedlone. Każde dziecko w pewnym momencie zaczyna odczuwać, że coś się dzieje między jego rodzicami, a to popycha je do budowania różnych fantazji, pomysłów i hipotez, czasem przerażających, na temat tej relacji. W związku z tym, jeśli jako dziecko sama matka przestraszyła się lub doświadczyła innych silnych uczuć, gdy odkryła, że ​​między rodzicami istnieje związek seksualny, może przenieść swój dziecięcy strach na dziecko i odmówić sobie stosunków seksualnych ze strachu przed przestraszeniem dziecka. dziecko. A seks z byłym chłopakiem, o którym klientka fantazjuje, jest wolny od tych wszystkich doświadczeń, w poprzednim związku – jest znowu dorosłą kobietą. Z reguły w takich sytuacjach kobiety określają swojego męża jako bardzo dobrego, rodzinnego człowieka i kochający ojciec. Można by pomyśleć, że tak właśnie jeststrach przed utratą dobrego ojca. W końcu czasami naprawdę chcesz mieć w pobliżu troskliwego ojca (i dla siebie), a nie tylko partnera seksualnego. W innym przykładzie kobieta jest wręcz przeciwnie, rozczarowana i obrażona przez męża: „Po porodzie (dziecko ma 2 lata) życie intymne z mężem stopniowo dobiegło końca. Moje relacje z mężem nie są zbyt dobre; straciłam do niego szacunek jako człowieka. Proszę o poradę jak zmienić nasze życie - przywrócić wiarę w męża.” Wygląda na to, że mężczyzna nie potrafił udowodnić, że jest silnym, troskliwym rodzicem i tym samym zniszczył pokładane w nim nadzieje. Mężczyzna, podobnie jak kobieta, może zacząć identyfikować się z dzieckiem, zwłaszcza synem. Może być zazdrosny i konkurować z dzieckiem, a kobieta ma wrażenie, że zamiast troskliwego rodzica ma dwójkę dzieci. Wtedy zanika zarówno szacunek, jak i pociąg seksualny. W tym okresie ujawniają się dziecinne, infantylne strony każdego z małżonków, a ich poznanie nie zawsze może budzić przyjemne uczucia, a czasem po prostu wstręt. Po trzecie, ważną kwestią jest to, jaki model relacji panował w rodzinach rodzicielskich młoda matka i ojciec. Jak harmonijne były relacje rodziców, także seksualne? Jeśli kobieta dorastała w rodzinie, w której matka preferowała ją jako dziecko, a ojciec był represjonowany, tj. Rozwinęła się tak bliska para matka-córka, co jest obarczone faktem, że wraz z pojawieniem się własnego dziecka taka kobieta może nie poradzić sobie z zadaniem zintegrowania wizerunku siebie jako kobiety i matki. Trudności w życiu seksualnym będą spowodowane z jednej strony poczuciem winy przed matką, za to, że kobieta pozwoliła sobie preferować mężczyznę, z jednej strony, a poczuciem winy przed dzieckiem, z drugiej strony, z powodu uwagi i pociągu do ojca. Z powodu tej winy pociąg seksualny zostaje stłumiony, a związek staje się platoniczny. Podam przykład, gdy matka młodej kobiety nie pozwoliła jej na rozstanie w odpowiednim czasie. Kiedy moja klientka miała 13 lat, jej matka rozwiodła się i dała jasno do zrozumienia, że ​​teraz będzie prowadzić cały dom, a opieka nad dwiema młodszymi siostrami spadła na jej barki. Tym samym matka „zajęła” w rodzinie miejsce ojca, a córka zajęła jej miejsce, miejsce matki. Jej matka uwielbiała rozmawiać o młodszych – to „nasze dzieci”. Teraz, gdy jest już dorosła, matka nieustannie ingeruje w jej życie, uczy ją wychowywać dziecko, atakuje męża i opowiada o zdradzie. Jest to przykład, w którym doszło do odwrócenia ról i z tego powodu młodej matce trudno jest zachować własną tożsamość kobiecą, ponieważ jej własna matka konkuruje z mężczyzną, którego wybrała na partnera seksualnego. Bardzo często takie sytuacje prowadzą nie tylko do ochłodzenia relacji seksualnych, ale także do rozwodu. Matka wydaje się nie puszczać dorosłej córki, zwłaszcza jeśli sama jest rozwiedziona. Bardzo często nie są one rozdzielone geograficznie, tj. mieszkają z matką. I naturalnie w takich warunkach powaga tej sytuacji i uczucia, jakie ona wywołuje, utrudniają normalny przebieg życia seksualnego dorosłej kobiety. Narodziny dziecka znacznie pogłębiają te procesy, gdyż kobieta staje się bezbronna, zależna od środowiska i znajduje się w stanie regresywnym. Może to powodować dystans kobiety do męża i partnera seksualnego. Czasami kobieta stara się oddzielić od ojca dziecka nie tylko seksualnie, ale także przestrzennie. Na przykład przenosi się z dzieckiem do innego pokoju, zostawiając męża samego i dzieli łóżko z dzieckiem. Może się to zdarzyć, gdy kobieta przeżywa horror przed rozstaniem z dzieckiem, gdy nie chce przerwać tego poczucia zespolenia, pełni i współzależności z dzieckiem. W tym przypadku człowiek i jego pragnienia są postrzegane jako zagrożenie dla tej fuzji. Tym samym sytuacja wypartej trzeciej osoby trwa w pokoleniu. Bliski kontakt cielesny z dzieckiem, zwłaszcza podczas karmienia piersią, ogromnie pobudza i obciąża organizm matki. Dlatego czasami kobieta może nie być w stanie łatwo i szybko „wyrwać się cielesnie” z jednego uścisku i wpaść w drugi..