Witam, nie znam jeszcze swojego imienia. Ale wiem, że już JESTEM. Jestem małą, bardzo małą dziewczynką. Ale widzę i czuję siebie, widzę i czuję też moją matkę obok mnie. Moja mama jest cudowna. Ma bardzo cichy i miły głos. Kiedy ze mną rozmawia, wydaje mi się, że brzmi cudowna muzyka, a ja chcę śpiewać i tańczyć do tej muzyki, ale jeszcze nie umiem śpiewać i tańczyć. Ale wiem, jak kochać moją matkę. Droga, ukochana Mamo, naprawdę doceniam wszystko, co dla mnie robisz. Nawet gdy jest Ci ciężko, zawsze się o mnie troszcz, pamiętaj o mnie. Dziękuję za Twoją czułość i siłę jednocześnie. Jesteś niesamowita, mądra i bardzo piękna. Jestem bardzo szczęśliwa, że ​​teraz mam okazję przytulać się do Ciebie i pieścić tak bardzo, jak chcę... A moja mama wie, jak mnie kochać. I mój tata. Wiem też, jak go kochać. Mój tata jest bardzo silny i miły. Kiedy słyszę jego głos, czuję się kochana i chroniona. Mój drogi, ukochany tatusiu, naprawdę chcę cię przytulić! Wtulę się w Twoje kłujące policzki, pogłaszczę Twoje niesforne włosy... Wiem, że nadejdzie dzień, kiedy będę mogła to zrobić. Będę też mogła z Tobą porozmawiać, omówić ważne kwestie, pofantazjować, poczynić plany na przyszłość i je wcielić w życie. Choć już teraz bardzo dobrze się rozumiemy. Na przykład kupiłeś mi już łóżeczko, dokładnie takie, jak chciałem. A ja pomogłam mamie urządzić dla mnie pokój tak, jak lubię. Nie wiem, skąd wiesz dokładnie, jak mi się to podoba, ale zrobiłeś wszystko dokładnie tak, jak chciałem, dziękuję bardzo. A mój tata też kocha moją mamę. Kocha ją czule, tak czule, że ja też pławię się w tej miłości. Miłość to ciekawa rzecz. Jedna osoba kocha, albo dwie i wszyscy wokół niego to lubią. Z jakiegoś powodu wystarczy dla wszystkich, niesamowite uczucie. Kocham też moje siostry. Są tacy mądrzy, dojrzali, zawsze wiedzą, czego potrzebują, a czego nie. I są też bardzo mili. Nawet jeśli są źli, zawsze mam wrażenie, że są mili. I żeby bardzo kochali mamę, tatę, swoje dzieci i mnie. Bardzo ich szanuję, wszystko, co robią, jest przepojone miłością i mądrością. Oni też mnie kochają, czuję to. Ich dzieci też mnie kochają. Są silni i odważni. I utalentowany. Uprawiają sport, pracują twórczo, studiują i na wszystko mają wystarczająco dużo czasu. Kocham też dzieci moich sióstr i nie mogę się doczekać, kiedy będę się z nimi bawić, patrzeć im w oczy i po prostu kochać. Czasem w mojej rodzinie pojawiają się problemy, ale każdy je jakoś rozwiązuje, nawet nie wiem jak , ale to Mają się świetnie. Chyba cały sens w tym, że z góry wiedzą, że sobie poradzą. A może w czymś innym, nie wiem. Ale czuję, że z łatwością i prosto poradzę sobie ze wszystkimi zadaniami, które będę musiał rozwiązać. W końcu mam rodzinę. To tyle, ile można potrzebować, bliscy w pobliżu. Ostatnio cała rodzina zastanawiała się, co dać mi na narodziny? I ciągle myślałam – co mam dać? JUŻ dali mi wszystko, czego potrzebowałem. Dali mi miłość. Dali mi uznanie. Jestem bardzo wdzięczna mojej rodzinie, że MAM TO. I to jest ich najlepszy prezent. DZIĘKUJEMY!!!------------- Dawno, dawno temu żył sobie młody mężczyzna i dziewczyna. Wiele razy mijali się bardzo blisko siebie, ale z jakiegoś powodu tego nie zauważyli. I wtedy nadszedł ten moment, kiedy się zobaczyli, czas się zatrzymał, a oni wyczytali sobie w oczach, że czas już minął, chłopak i dziewczyna pokochali się, dorastali i stawali się coraz silniejsi na nogach. Zbudowali przytulny dom własnymi rękami i nabyli gospodarstwo domowe. A potem pewnego dnia dziewczyna zdała sobie sprawę, że nie było ich już dwóch, ale trzech. Ich rodzina rosła w siłę, a w płomieniu miłości pojawiła się nowa dusza – mały człowiek. Chłopiec i dziewczynka byli bardzo szczęśliwi, szczęśliwie przyjęli dziecko i nadal żyli w miłości i czułości, podczas gdy dziecko rosło w dziewczynie. A potem, w pogodny, słoneczny dzień, urodziło się dziecko. Tata i mama przywitali się z dzieckiem, wzięli go na ręce i przytulili całą trójkę. Czas mijał, dziecko rosło i stopniowo poznawało świat. Dowiedział się, że jest w nim wielkie, ciepłe słońce"