Wymiana energii w rodzinie. Co to jest wymiana energii? Powtarzam, nie zagłębiajmy się w filozofowanie. To słowo jest bardzo wygodne do określenia „wymiany” wszelkich działań między ludźmi. Osoba zwykle dzieli to, co mu się przydarza, i to, co postrzega, na „złe”, „dobre” i „nic” - w oparciu o emocje, które to wydarzenie lub. przedmiot w nim wywołuje. Jeśli coś mi się podoba – to „dobrze”, jeśli mi się nie podoba – jest „złe”, jeśli jest mi obojętne – to znaczy „nie ma mowy”. (Mówimy tak, ponieważ pojęcia „zły”/„dobry”, mocno zakorzenione w naszej świadomości, są w istocie niezwykle subiektywne, dlatego zasadne byłoby zastąpienie ich pojęciami „przyjemny”/„nieprzyjemny”. I rozumiejąc, że to „przyjemność” lub „nieprzyjemność” zależy wyłącznie od okoliczności danej chwili, ogólnie rzecz biorąc, znacznie ułatwia życie). Załóżmy więc, że jest pewne małżeństwo. Mąż i żona komunikują się ze sobą, wchodzą w interakcje, tj. „wymienić” niektóre działania. Załóżmy więc, że mąż zrobił coś miłego swojej żonie. Na przykład, kiedy w drodze do domu zatrzymałem się w supermarkecie, kupiłem jej ulubioną markę lodów. Uśmiechnęła się, podziękowała, na deser zjadła lody, a potem... I nic. No cóż, zupełnie nic. Albo, co gorsza, jeszcze tego samego wieczoru wszczęła kłótnię, bo on nie poświęca rodzinie wystarczającej uwagi (to też się zdarza, prawda?). Są to schematy „zrobili ci coś przyjemnego – nie rób nic w zamian” lub „zrobili ci coś przyjemnego – w zamian zrób coś nieprzyjemnego”. Co dziwne, jeden jest dość powszechny (w tym rozdziale nie będziemy skupiać się na przyczynach). Jak mogłoby być inaczej? Kupił jej lody - przyniosła mu herbatę w swoim biurze, tj. sprawiło, że było równie przyjemnie. Przy tego rodzaju wymianie energii dobre relacje między ludźmi utrzymywane są na dotychczasowym poziomie. Jest to całkowicie odpowiednia, zdrowa opcja dla relacji wymagających pewnego dystansu. Czy jest to odpowiednie dla rodziny? Może tak, ale w przypadku relacji z bliską osobą istnieje inny rodzaj wymiany energii, taki, który przyczynia się do rozwoju systemu i wzmacniania wewnątrz niego połączeń. Zasada ta jest sformułowana prosto: jeśli zrobili Ci coś miłego, zrób w zamian coś miłego... ale trochę więcej Dał jej kwiaty, a wieczorem ona dla niego zatańczyła, a oni mieli cudowny seks i to kilka kilka dni później kupiłem jej szalik, na który czekała od dawna, a ona... Ten łańcuszek można ciągnąć w nieskończoność - i pamiętajcie, kontynuowany z wielką przyjemnością. Jeśli chodzi o poprzednie opcje, nie mówimy oczywiście o prawdziwej przyjemności. Oczywiście, człowiek nie zrobi nic za nic. Ale w ten sam sposób człowiek uczy się odczuwać rodzaj „przyjemności” z negatywnych doświadczeń tylko wtedy, gdy zostaje pozbawiony możliwości otrzymywania prawdziwych pozytywnych emocji, a zatem prawdziwych przyjemności. Oczywiście wszyscy tam jesteśmy żywymi ludźmi nie ma wśród nas ludzi idealnych, więc czasami ranimy siebie nawzajem, a raczej ranimy siebie nawzajem (najczęściej z powodu jakichś nieprzyjemnych rzeczy, które przydarzyły nam się dawno temu, w odległym dzieciństwie). Co zatem powinniśmy zrobić? Niektórzy powiedzą: ignorować. Ale jest mało prawdopodobne, aby osoba żywa pod każdym względem była w stanie naprawdę coś zignorować. Co zwykle nazywamy „ignorowaniem”? Z reguły coś w stylu „słysz, widzisz, czuj, ale udawaj, że nic nie zauważyłeś…”. Nawiasem mówiąc, nie jest to tylko znaczenie, ale cała „historia z kontynuacją”. Ponieważ nieuchronnie nadal istnieje jakiś rodzaj reakcji emocjonalnej na to, co widać i słychać (częściej mówimy o emocjach negatywnych) - i jeśli przeanalizujesz, istnieje reakcja, tylko opóźniona w czasie. Jeśli mówimy o jakiejś nieprzyjemnej sytuacji, a tym bardziej o sytuacji traumatycznej (lub „bolesnej” traumie z przeszłości), to istnieje jedno proste słowo opisujące tę reakcję. To znaczy, jeśli zrobią nam coś nieprzyjemnego, zwykle w zamian sprawiamy kłopoty. Ale jak