Od autorki: Celem artykułu jest zachęcenie rodziców do zastanowienia się nad tym, jak nasze dzieci spędzają wolny czas, co przyciąga ich uwagę i co sami im oferujemy. Rodzice często zadają psychologowi pytania dotyczące wpływu filmów animowanych na psychikę dziecka. Biorąc pod uwagę, ile czasu niektóre dzieci oglądają m/f i w jaki sposób to oglądają (zamrożone przed ekranem, zapominając o wszystkim), ta kwestia naprawdę jest warta przedyskutowania. My, dorośli, mamy poczucie, że w ostatnich latach jesteśmy bombardowani ogromna ilość informacji z różnych źródeł. Często bardzo trudno jest zrozumieć te informacje. Ale nawet nie przychodzi nam do głowy, że dzieci, oglądając m/f, często okazują się jeszcze bardziej zdezorientowane niż my. Moment, w którym dziecko zaczyna interesować się m/f, następuje w okresie, w którym rodzi się dziecko poznaje świat, dowiaduje się, co jest dobre, a co złe, jak się zachować, a jak nie, próbuje nowych sposobów zachowania i wybiera te, które mu odpowiadają. Oglądając kreskówkę, dziecko zazwyczaj utożsamia się z głównym bohaterem lub z postacią, którą lubi. Oznacza to, że dziecko chce być takie jak on, przyjmuje model zachowania bohatera i przywłaszcza sobie wartości i zasady, które ten bohater wyznaje. Im bardziej bohater jest lubiany, tym bardziej dziecko chce być takie jak on. Wielu dorosłych prawdopodobnie pamięta z dzieciństwa przykłady dziecięcego szaleństwa na punkcie niektórych postaci ekranowych lub książkowych. Być może najbardziej uderzającym przejawem tej pasji jest książka i film „Timur i jego zespół”. Był czas, kiedy w wielu domach powstały oddziały Timura, a później cały ruch Timura. Dziecko, zwłaszcza małe, nie ma wątpliwości, że to, co widzi na ekranie, jest dobre i prawidłowe, w przeciwnym razie jego rodzice nie pozwoliliby na to. dla niego to jest do oglądania. A my, rodzice, możemy obserwować, jak nasze dzieci naśladują zachowania bohaterów kreskówek. Wtedy pojawia się pytanie o jakość filmu animowanego. Pierwszą rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, jest TREŚĆ. Jeśli weźmiemy film z okresu sowieckiego, okaże się, że przedstawia on pozytywne postacie i pozytywne przykłady zachowań. A jeśli bohater miał jakieś wady, cechy negatywne lub nie robił zbyt dobrych rzeczy, to pod koniec filmu poprawił się i wyciągnął nauczkę. Jednocześnie moralność była zawsze obecna: dziecko stało się jasne, jak postępować - a czego nie robić, co jest dobre - co złe (na przykład „Moidodyr”, „Wujek Styopa”, „Vovka in the Far Far Far” Królestwo z dala.”). Ważne jest, aby główny bohater otrzymał rozsądną karę za złe uczynki. Takie m/f pomogło dziecku zdobyć wyobrażenia o świecie, relacjach międzyludzkich i moralności. A co najważniejsze, to, co autorzy chcieli przekazać swoim filmem, było w miarę spójne z tym, czego rodzice chcieli nauczyć swoje dzieci. Weźmy na przykład film „Wyspa błędów”. W tym m/f główny bohater Kolya Sorokin trafia na wyspę swoich błędów, za co otrzymał dwójki. Wraz z innymi bohaterami znajduje się w nieprzyjemnych i niebezpiecznych sytuacjach. Wracając do domu, pierwszą rzeczą, którą robi Kola, jest poprawianie błędów w swoich zeszytach, a następnie planuje poprawnie odrobić pracę domową (to marzenie każdego rodzica). Aby zrozumieć wpływ tego filmu na przedszkolaków, spróbujmy zrozumieć, czego doświadczają dzieci podczas jego oglądania. Dzieci wzruszają się do łez i współczują króliczkom, które nie mogą spotkać się z rodzinami. Dzieci współczują słoniowi, który odleciał i prawdopodobnie się przestraszył. Jest dla nich jasne, dlaczego krowa i koń są źli na Kolę. I wtedy wniosek, jaki wyciąga bohater filmu, że trzeba się dobrze uczyć, jest dla nich całkiem jasny i zgadzają się z nim. Tym samym w przystępny sposób, w ciekawej formie, autorzy m/f przekazują dzieciom ważne wskazówki dotyczące ich przyszłego życia szkolnego. Chciałabym krótko opowiedzieć o kolejnym m/f „Krokodyl Gena i Shapoklyak”. W tym m/f znajdują się przykłady dobrego i złośliwego zachowania, pokazane jest, ile kłopotów sprawiają jej i innym postaciom figle starej kobiety Shapoklyak, jak ona sama cierpi z powodu swojego zachowania.Ale w tym filmie jest jeszcze jeden ważny szczegół, na który należy zwrócić uwagę: widzowie nie śmieją się z psotnych sztuczek Shapoklyaka. W tym filmie złośliwe zachowanie powoduje potępienie ze strony widza. Dlaczego jest to dla nas, rodziców, ważne? Kiedy dzieci śmieją się z zachowania bohaterów, mają tendencję do ich powtarzania. A jeśli dziecko będzie żałować tych, którzy ucierpieli z powodu złych czynów, to nie będzie chciało powtarzać takiego zachowania. Tym samym za pomocą m/f dzieci uczą się budować relacje oparte na współczuciu i życzliwości wobec siebie. Obecnie istnieje wiele m/f, które rodzice mogą z radością zaoferować swoim dzieciom. Szczególne miejsce zajmują m/f stworzone na podstawie epopei m/f o wojnie. Są bardzo ważne dla rozwoju dziecka. Do osobnej grupy zaliczam także filmy oparte na podaniach ludowych. Ważne jest zapoznawanie dzieci różnych narodowości z ich ludowymi opowieściami. To stwarza poczucie przynależności do własnej kultury. Obecnie bardzo ważne staje się poznanie kultury swojego narodu, jej cech, gdyż filolodzy alarmują o zaniku całych języków, a historycy o zaniku kultur narodowych. Szczególnym tematem jest sposób, w jaki autorzy przedstawiają relacje rodzinne m/f. Rodzice często zauważają, że po obejrzeniu niektórych filmów dzieci stają się niekontrolowane: biegają po mieszkaniu, krzyczą i bardzo trudno je uspokoić. W związku z tym warto omówić niektóre cechy współczesnych kreskówek i seriali animowanych. Obecnie duża ilość m/f, w których brakuje konsekwencji i porządku w działaniach bohaterów. Fabuły nie da się opowiedzieć od nowa, trudno zapamiętać, co następuje po czym. Na ekranie dzieje się prawdziwy chaos: bohaterowie biegają, skaczą, spadają, startują, wszystko się rozpada – łączy się, zapada – pojawia się itp. Małemu dziecku trudno jest śledzić to, co dzieje się na ekranie, trudno połączyć to w spójny obraz. Dziecko męczy się takim chaosem. W rezultacie może pojawić się uczucie irytacji, niepokoju i impulsywnego zachowania. DUŻA SZYBKOŚĆ ZMIANY „KREACJI”. Są filmy, w których wszystko dzieje się bardzo szybko, jeden obraz zastępuje drugi, akcje, sytuacje migają z dużą szybkością. Mózg dziecka nie ma czasu na postrzeganie informacji z taką szybkością. W rezultacie mózg dziecka jest w stanie pobudzenia, jest przeciążony. „Powolny” m/f jest bardziej odpowiedni dla dzieci. Takie jak „Czeburaszka i krokodyl Gena”, „Jak lwiątko i żółw śpiewali piosenkę”, „Trzy z Prostokvashino”, „Dwie wesołe gęsi”, „Lokomotywa z Romaszkowa” itp. Jeśli porównamy na przykład dwa m/f „No cóż, poczekaj chwilę!” i „Tom i Jerry” zauważymy, że w jednym akcja toczy się znacznie szybciej i bardziej dynamicznie niż w drugim. Oczywiście dynamizm jest ekscytujący, ale stwarza również napięcie i męczy dziecko. Ponadto powtórzenia są ważne dla niemowląt. Z powtórzeniami dzieci spotykają się najpierw w kołysankach, potem w bajkach, a wreszcie w kreskówkach. Przykłady są znane każdemu z dzieciństwa: „Rzepa” (dziadek za rzepę, potem babcia za dziadka, dziadek za rzepę, potem dodaje się kolejnego bohatera i wszystko się powtarza), „Teremok” (Jestem Małą Myszką, Jestem Żabą-Żabą itp.), „Kolobok” (za każdym razem powtarza się piosenka Koloboka, do której dodaje się nową postać). Takie powtórki mają szczególne znaczenie: pomagają dziecku oswoić się ze światem, zapamiętać postacie i ich działania. Rozpoznawanie tekstu, postaci i wydarzeń kształtuje dziecięce pomysły i rozwija świadomość. Powtarzanie sprawia, że ​​świat jest dziecku znany (ponieważ dziecko wie, co będzie dalej), a przez to bezpieczny KOLOR Wiele współczesnych filmów jest przeładowanych kolorem. Kolory są jasne, często kontrastowe. Czasami akcji towarzyszą ogniska. Wszystko to ma stymulujący wpływ na mózg. Być może któryś z rodziców pamięta historię, która wydarzyła się kilka lat temu w Japonii. Media podały, że w ciągu jednego wieczoru kilkoro japońskich dzieci przyjęto do szpitala z podobnymi objawami. Później wyjaśniono, że przyczyną tego były jasne błyski na ekranie telewizora w jednym z nich