Miłość to wspaniałe uczucie! Kiedy kochamy, promieniujemy szczęściem, wzrasta nasza pewność siebie, czujemy niezwykły przypływ sił, wszystko nam się układa. Najczęściej ten stan wiąże się z wzajemną miłością. Co się stanie, jeśli miłość okaże się nieodwzajemniona? Pierwsza myśl, która przychodzi na myśl, to cierpienie. Łzy, bezsenność, apatia... Nasz stan i nastrój potrafią się diametralnie zmienić – czasami jesteśmy gotowi zawalczyć o swoją miłość, o zdobycie bliskiej nam osoby, potem poddajemy się i myślimy, że „nic się nie uda, nikomu kocha mnie." W swojej praktyce bardzo często spotykam się z podobną sytuacją, dlatego nie będę przedstawiał żadnych teorii, a jedynie podzielę się swoimi spostrzeżeniami. Zauważam, jak nieodwzajemniona miłość staje się dla kochanka źródłem niesamowitego rozwoju osobistego. Jak cierpienie ustępuje miejsca zrozumieniu, potem poczuciu ulgi, a na koniec radosnej inspiracji i świadomości, że „życie jest piękne” i „kochanie jest wciąż wspaniałe”. Zdecydowanie nigdy nie radziłabym kochankowi, aby szybko zapomniał o ukochanym, „wyrzucił go z głowy” i znalazł dla niego zastępstwo (zgodnie z zasadą „klin po klinie”). Poza tym, że jest to po prostu nierealne, udzielanie takich rad oznacza dewaluację silnego uczucia i samego kochanka. Jeśli zdarzy się taka sytuacja i zakochasz się w nieodwzajemnionej miłości, zaakceptuj to uczucie jako wyzwanie, jakie rzuca ci życie. Zadaj sobie pytanie: „Dlaczego spotkała mnie taka sytuacja?” (czujesz, jak bardzo różni się to pytanie od zwykłego „po co mi to?”). Miłość pierwotnie miała na celu nie tyle nasze szczęście, ile kontynuację i ulepszenie rodziny. A natura potrzebuje nieodwzajemnionej miłości nie mniej niż podzielonej miłości. Być może jest dany, abyśmy mogli w końcu zajrzeć w głąb siebie, zobaczyć swoje lęki, ograniczenia, dostrzec pod tym wszystkim swoje talenty i możliwości i podjąć ryzyko ich realizacji. Nie bez powodu nieodwzajemniona miłość często staje się źródłem inspiracji. Dzięki niej narodziły się arcydzieła światowej literatury, muzyki, malarstwa i architektury, które podziwiamy do dziś. A odpowiadając na pytanie, czy trzeba walczyć o swoje szczęście, chcę powiedzieć: tak, trzeba walczyć o swoje szczęście. Pamiętaj tylko, że relacja z drugą osobą zaczyna się od relacji z samym sobą. Spróbuj wypełnić swoje życie nie tylko innym, ale także wszystkim, co piękne - przyrodą, muzyką, sztuką. Walcz o ten szczęśliwy związek, a wtedy wzajemna miłość (także z drugą osobą) stanie się normalną częścią Twojego życia. Życzę Ci, abyś poznał prawdziwą miłość do siebie, innych, wszechświata i niech będzie wzajemna! Psycholog-konsultant, terapeuta Gestalt Elena Belik +79118377070