Witajcie przyjaciele! Porozmawiajmy dzisiaj o niskiej samoocenie i jej wpływie na relacje z innymi. Poczucie własnej wartości (postrzeganie siebie, ocena siebie, wyobrażenie o sobie i swoim miejscu wśród innych ludzi) kształtuje się u każdego człowieka już w dzieciństwie. Głównym czynnikiem kształtującym poczucie własnej wartości jest postawa znaczących dorosłych wobec dziecka. Z grubsza rzecz biorąc, rodzice (jako główni znaczący dorośli) „uczą” dziecko, jak traktować siebie w określony sposób poprzez swój stosunek do niego (jej). Dziecko poznaje postawę dorosłych wobec siebie i na tej podstawie „kształtuje” postrzeganie siebie, ocenia siebie. Jest to pewien fundament, na którym w późniejszym życiu będą budowane relacje z samym sobą. Jeśli mówimy o niskiej samoocenie, to jest ona kształtowana przez negatywną, dewaluującą, nadmiernie krytyczną (i dalej w tym samym duchu) postawę osoby dorosłej. wobec dziecka: taki jesteś głupi?; wszystkie dzieci są normalne, ale ty jesteś po prostu głupi; nie zawsze wszystko jest takie jak u innych, odejdź, nie wtrącaj się, ty tylko przeszkadzają; nigdy nie wiesz, czego chcesz – znowu nic. Jednocześnie dorosły niekoniecznie jest agresywny lub negatywnie nastawiony do dziecka – często powoduje to powstawanie u dziecka niskiej samooceny. odbywa się w oparciu o najlepsze intencje rodzica. Na przykład krytykuje dziecko, aby pobudzić je do osiągnięcia sukcesu, lub ciągle rzuca uwagi i wyrzuty, aby dziecko zrobiło coś lepiej, osiągnęło lepsze wyniki itp. Dorastanie, dorosły „przejmuje” od rodziców taktykę porozumiewania się ze sobą i samodzielnie (często nie zdając sobie sprawy z tego, co robi) daje się ponieść nadmiernej krytyce, dewaluując siebie i swoje działania, a tym samym jeszcze bardziej obniżając samoocenę. Jednak w tym stanie osoba nie czuje się komfortowo i zaczyna szukać sposobów „wyjścia” z sytuacji, a wyjściem często „wydaje się” być pozytywna ocena ze strony innych osób niska samoocena, jest niezwykle ważna i konieczna, aby uzyskać akceptację i pozytywne oceny od otaczających go osób - w ten sposób staje się dla siebie trochę lepszy. Jednak łut szczęścia, taka osoba albo nie otrzyma w ogóle nie otrzymuje pozytywnej oceny lub otrzymuje bardzo niewiele. Kiedy spotyka się z negatywną postawą ze strony innych, albo pogrąża osobę w głębokiej niekorzystnej sytuacji emocjonalnej, albo powoduje silne pragnienie „nadrobienia i przekonania” (a zdarza się, że te emocje- pragnienia powstają razem). Często tacy ludzie popadają w zależne relacje, stają się ofiarami manipulatorów, ponieważ wsparcie dla nich nie zawsze jest w nich samych, ale w innej osobie. Jednak zmiany są możliwe, nie nastąpią szybko, ale przy odrobinie pracy, świadomości i zmianie „punktu wsparcia”, wraz z utworzeniem bardziej pozytywnego (. adekwatna postawa wobec siebie) - można budować nowe relacje ze sobą... A harmonijne relacje ze sobą (odpowiednia samoocena) dają także bardziej harmonijne relacje z innymi. Jeśli ta notatka była dla Ciebie przydatna lub interesująca, chętnie powiem „dziękuję”). Twoja psycholog, Ordina Lyubov. Zapraszam Cię do mojej autorskiej gry psychologicznej „Moja supermoc”. Szczegóły tutaj: https://www. b17.ru/go_4WM