W psychologii istnieje takie zjawisko – osoby zachowujące się jak najbardziej zdystansowane i wycofane przyciągają większą uwagę innych członków społeczeństwa. Przyczyny takiego zachowania mogą być bolesne i pozytywne. Zacznijmy od pierwszego. Ból ma swoje korzenie w traumatycznym dzieciństwie. Kiedy atmosfera w rodzinie rozwinęła się w taki sposób, że dziecko musiało zdobyć i utrzymać przychylność rodzica, wykazując się najlepszymi cechami, aby otrzymać miłość. W rezultacie w dorosłym życiu takie osoby podświadomie reagują na osoby zimne i zdystansowane i automatycznie zaczynają szukać ich uwagi. Wszystko tutaj przypomina klasyczną traumę przywiązania. Chcesz żyć, chcesz kochać i chcesz przywiązać się do ludzi, ale nie ma innego doświadczenia życiowego niż te bolesne i destrukcyjne. Druga opcja przywiązania jest pozytywna. Prawda jest pozytywna z zastrzeżeniami, powiem od razu. Niedostępność i chłód człowieka jest postrzegany jako jego samowystarczalność. Wydaje się, że człowiek jest niedostępny, ponieważ jest niezwykle pasjonatem swojego niezwykle interesującego i pełnego wydarzeń życia. Wydaje nam się, że możemy stać się częścią tego bogatego i samowystarczalnego życia, jeśli ta osoba nas polubi. I voila, sami staliśmy się inicjatorem przywiązania się do niedostępnej osoby, w nadziei, że nasz wewnętrzny ból znajdzie zaspokojenie. . Problem w tym, że niedostępność nie może uleczyć i zaspokoić wewnętrznego bólu; może tego dokonać jedynie intymność. Tworzenie intymności ułatwia poszukiwanie nowych wzorców zachowań. Aby to zrobić, przede wszystkim musisz zrozumieć, że niedostępność to prawdziwy strach przed intymnością. Strach, że Twoje słabości i słabości staną się dla kogoś dostępne i oczywiste. Jest to strach przed utratą miłości lub nigdy jej nie zyskaniem. Każdy ma własną drogę do budowania intymności, nie ma uniwersalnych metod. Ale osobiście radzę ci nauczyć się wyrażać swoje uczucia, pragnienia, a jednocześnie szczerze pasjonować się własnym życiem, urzeczywistniać swoje fantazje.