Od autora: Artykuł ukazał się w czasopiśmie „In the City” Mytishchi, Korolev. Możesz przeczytać cały artykuł: Czy kryzys dotyka wszystkich w równym stopniu? Czy to zależy od inteligencji człowieka? Kryzys w tłumaczeniu z języka greckiego oznacza punkt zwrotny, pochodzenie, punkt zwrotny, stan przejściowy, osąd. Nie da się uniknąć kryzysu. To naturalny rozwój człowieka - przejście z niższego stanu do innego, wyższego. Widzimy wokół siebie tylko to, co wiemy... Siła intelektualna kumuluje się w wiedzy. Osoba inteligentna posiada uogólnioną wiedzę na temat otaczającej ją rzeczywistości. Osobie o ograniczonym umyśle bardzo trudno jest zaakceptować znaczenia, które nie są prawidłowe z jej punktu widzenia. Nie widzi pełnego obrazu świata, widzi tylko jeden aspekt wieloaspektowego i różnorodnego życia. Wiedza idzie w parze z wiarą człowieka. Wiara nie jest procesem religijnym. Chociaż dla większości ludzi, którzy nie mają duszy i serca (nie mam na myśli fizycznego narządu mięśniowego) i którzy nie mają żadnego rozwoju, kościół jest bardzo pożyteczny. Zadaniem Kościoła jest zachowanie duszy człowieka i nauczenie go wiary. Wiara odcina zwierzęcą naturę człowieka. Zadaniem Wiary jest rozwój wyższych, subtelnych części człowieka. Wiara jest wprost proporcjonalna do liczby prawidłowych działań. Specyfika Wiary polega na tym, że człowiek swoją Wiarą może lub nie jest w stanie zmienić swojego życia na lepsze. Wiara tworzy ludzkie zdolności. Najwyższym sprawdzianem wiary jest śmierć. Osoba stale umiera w poprzednim charakterze. W czasie kryzysu człowiek doświadcza śmierci starych wzorców zachowań, starych relacji, wartości itp. I ważne jest, aby z łatwością i wdzięcznością odpuścił wszystko, co już zadziałało i nie przynosi mu żadnej korzyści. Rozpoczyna się nowe narodzenie, przejście do nowego i wcześniej nieznanego życia. Od czego zależy moment wystąpienia kryzysu? Człowiek dąży do stabilizacji. Wiele osób bardzo tęskni za czasami Związku Radzieckiego: „Jakie to były spokojne czasy! Była stabilna praca, stabilna pensja!” Państwo przemyślało całe życie człowieka. Większość żyła w danej matrycy. Jeśli ktoś wydostał się z tego matrixa, natychmiast został schwytany i postawiony na swoim miejscu: „Żyj jak wszyscy!” Pieriestrojka zachwiała tą stabilnością, co dla wielu ludzi stało się wielkim kryzysem. Wielu okazało się, że nie są w stanie wziąć odpowiedzialności za swoje życie, ponieśli porażkę, zabrakło im oszczędności, wiedzy i Wiary. Dziś mamy inne życie - bardziej twórcze, z większymi możliwościami i wariacjami. Ale człowiek przez całe życie stara się osiągnąć dla siebie idealny stan, zamrozić go i przedłużyć na całe życie. I tak na przykład wiele zamężnych kobiet nie chce dorosnąć i zostać dorosłymi kobietami i żonami, ale chce pozostać ukochanymi córkami tatusia. To samo dzieje się z młodymi mężczyznami – nie chcą zostać mężami, wolą pozostać chłopcami matki. Jest to ważny temat wielu kryzysów rodzinnych. Kryzys wieku średniego ma miejsce w rodzinie, gdy jako dorośli, wujkowie i ciotki, a nawet jako dziadkowie, ludzie nie chcą dorosnąć wewnętrznie. Młodość zanika, siła fizyczna zanika i staje się znajoma zmieniają się role w rodzinie. W rzeczywistości wszystko zmienia się na poziomie życia fizycznego. A jeśli nie nastąpią zmiany wewnętrzne, jeśli nie zmienią się wartości i światopoglądy, jeśli nie nastąpi wewnętrzne dojrzewanie, to następuje kompletny… kryzys. Przy światopoglądzie 20-letniego chłopca bardzo trudno jest 50-letniemu wujkowi mieszkać z 50-letnią żoną, być ojcem 30-letniego syna i dziadkiem dla 10-letniego wnuka. Nie chce dorosnąć, nie akceptuje swojej natury, zwraca się przeciwko czasowi życia i próbuje uciec… Wtedy pojawiają się tacy faceci w nastoletnich ciuchach, a obok nich pojawia się nowa młoda dziewczyna. Podobne rzeczy przytrafiają się ciotkom. Dziś, z powodu braku inteligencji, obserwujemy dużą liczbę silikonowych, nadmiernie rozciągniętych i wypaczonych nowych babć. Istnieje ogromna chęć cofnięcia czasu. Odmowa pójścia do przodu Kiedy.