Jednym z najczęstszych problemów seksuologicznych, z jakimi przychodzą do mnie klienci, jest anorgazmia, czyli. niemożność przeżycia orgazmu. Często łączy się to z ogólnym brakiem pożądania seksualnego lub jego spadkiem. I to jest naturalne: jeśli stosunek seksualny nie sprawia przyjemności, po co go chcieć? A ochota, jeśli taka była, stopniowo zanika, kobieta zaczyna unikać seksu, postrzegać go jako obowiązek, co często powoduje problemy w relacji z partnerem. A co najważniejsze, pozbawia kobietę radości ze stosunków seksualnych, przyjemności, zarówno fizycznej, jak i emocjonalnej. Czy w naszych trudnych czasach dodatkowa radość może być zbędna? Zdarza się również, że podczas seksu pojawia się pożądanie i jest podniecenie, ale orgazm nie występuje. Jeśli zdarza się to stale, może prowadzić do zatorów w okolicy miednicy i, odpowiednio, do przewlekłych chorób zapalnych. Zatem orgazmiczne uwolnienie (orgazm) jest niewątpliwie potrzebne. Jednak jego znaczenie dla relacji seksualnych może być przeceniane. I to też nie jest dobre. Koncentrowanie się na orgazmie często prowadzi do dokładnie odwrotnego efektu: kobieta jest tak skupiona na jego osiągnięciu i tak bardzo boi się, że orgazm nie nadejdzie, że oczywiście nie nadejdzie. To ta sama historia o niespokojnym oczekiwaniu na niepowodzenie w przypadku zaburzeń erekcji (impotencji) u mężczyzn: erekcja nie pojawia się tylko dlatego, że jest zbyt przerażająca, że ​​tak się nie stanie, chociaż ze zdrowiem i hormonami wszystko jest absolutnie normalne. Nie zapominamy więc o znaczeniu orgazmu, ale też nie wyolbrzymiamy jego znaczenia do wygórowanych rozmiarów. Masz prawo nie mieć orgazmu za każdym razem. Ogólnie rzecz biorąc, zdolność do jej doświadczania zależy od różnych czynników: na przykład od tzw. Konstytucji seksualnej. Jest to cecha wrodzona, tj. Niektórzy ludzie mają początkowo silniejsze libido i funkcje orgazmu, podczas gdy inni mają słabsze. Ponadto istnieją 4 rodzaje kobiecej reaktywności seksualnej, które determinują zdolność do przeżywania orgazmu. Opowiem o nich krótko, bo to ważne. Zatem pierwszy typ to ładowanie, kiedy kobieta może doświadczyć orgazmu w określonych odstępach czasu, ale nie wcześniej, niezależnie od tego, co z tym zrobisz. Jednocześnie „przedwczesny” stosunek może nieskutecznie „rozładować” niewystarczającą gotowość do orgazmu. Krótko mówiąc, dzięki tej opcji seks jest lepszy zgodnie z harmonogramem, niezależnie od tego, jak dziwnie to może zabrzmieć. Drugi typ to orgazm skumulowany, dotyczy to wielokrotnych orgazmów (kilka w jednym akcie seksualnym). Co więcej, każdy orgazm zwiększa intensywność następnego. W tym przypadku im częściej, tym lepiej. Trzeci typ jest ciągły. To kobiety, które tak naprawdę nie mają ochoty na seks. Najpierw. Ale to tak, jakby mieć apetyt podczas jedzenia. Przy odpowiedniej (dla danej kobiety) stymulacji w każdej chwili ulegają pobudzeniu i przeżywają orgazm. gra wstępna jest tutaj bardzo ważna. I czwarty typ. Przerywany. To bardzo wrażliwe natury. Od czasu do czasu doświadczają orgazmu. A to zależy od wielu czynników: nastroju, samopoczucia, fazy cyklu, stosunku do partnera itp. Tutaj, w zależności od szczęścia, jeśli gwiazdy się zrównają, nastąpi orgazm, ale w każdym razie, biorąc pod uwagę zwiększoną wrażliwość tych dziewcząt, nastawienie psychiczne jest niezwykle ważne. Ogólnie rzecz biorąc, dobrze byłoby zrozumieć, jakim typem jesteś, aby nie stawiać sobie nadmiernych wymagań i bezpodstawnych oskarżeń o „oziębłość”. A zatem jeszcze raz: NIE MUSISZ CHCIEĆ SEKSU TAK CZĘSTO, JAK CHCE TWÓJ PARTNER, I DAJ SIĘ PODNIEŚĆ JUŻ JEDNO SPRZĄTANIE NA NIEGO I NIE MUSISZ PRZEŻYWAĆ ORGAZMU ZA KAŻDYM RAZEM. Seksualność mężczyzny różni się od seksualności kobiety. Z biologicznego punktu widzenia orgazm kobiecy nie jest tak ważny jak orgazm męski (nie zależy od niego zapłodnienie), dlatego ewolucyjnie zdarza się, że zdarza się to rzadziej. Tylko niewielka część kobiet doświadcza orgazmu przy każdym stosunku. I jest to normalne, pod warunkiem, że sam proces sprawia im przyjemność. O tym, co zrobić, aby orgazmy zdarzały się częściej, porozmawiamy nieco później. Ale co robić,jeśli w ogóle nie ma orgazmu (lub bardzo rzadko)? I wcale nie masz ochoty na seks? Po pierwsze, musisz pamiętać, czy kiedykolwiek miałeś taki orgazm (orgazm)? Jeśli był i odpłynął, musimy uporać się z przyczynami. Tak, ale tylko podczas masturbacji lub pieszczot? Oznacza to, że jest to anorgazmia coitalna (brak orgazmu podczas stosunku płciowego) i musisz nauczyć się najprostszych technik, które połączą twój orgazm bezpośrednio ze stosunkiem płciowym. Tak, ale z innym partnerem? Następnie musisz dowiedzieć się, co Twój obecny partner robi źle (lub czego nie robi). W tym przypadku możemy mówić o dysharmonii seksualnej. Tutaj sprawdza się stara, dobra terapia seksualna, wynaleziona przez pionierów seksuologii Mastersa i Johnsona w latach 50. XX wieku. Dzięki niemu partnerzy lepiej poznają swoje strefy erogenne i uczą się sprawiać sobie nawzajem maksimum przyjemności. Przyczyną może być również zwykły analfabetyzm seksualny. Na przykład nie wszyscy mężczyźni (i kobiety też) wiedzą, że istnieją strefy erogenne drugiego rzędu (genitalia, piersi, po wystawieniu na nie dochodzi do orgazmu) i pierwszego rzędu (są one indywidualne i w zasadzie można to dowolną część ciała). Zatem pobudzenie stref pierwszego rzędu nie prowadzi do orgazmu, ale bez ich pobudzenia strefy drugiego rzędu nie staną się wrażliwe i w efekcie nie będzie orgazmu. A co obserwujemy u zwykłej przeciętnej pary? Gra wstępna (jeśli w ogóle istnieje) polega na krótkotrwałym oddziaływaniu na łechtaczkę lub sutki, a następnie natychmiastowym stosunku płciowym. A potem mężczyźni są zakłopotani: „Dlaczego ona nie ma orgazmu, mamy grę wstępną, a sam akt seksualny trwa długo?” Ale tak naprawdę czas trwania okresu tarcia nie jest tak ważny, jak rozmiar penisa : ci sami Masters i Johnson w swoich badaniach wykazali, że kobieta, przy spełnieniu wszystkich niezbędnych warunków psychologicznych i odpowiedniej stymulacji stref erogennych, może osiągnąć orgazm po kontakcie z penisem o długości 5 cm i czasie trwania stosunku płciowego 20 sekund. Otóż ​​to. Tu znowu chodzi o znaczenie (odpowiedniej) gry wstępnej Zdarza się jednak, że stref pierwszego rzędu po prostu nie ma. Na przykład u dorosłych, którzy w dzieciństwie nie byli przytulani, całowani i pieszczotani, nie tworzą się strefy erogenne, ponieważ ich powstawanie zależy bezpośrednio od dotyku w dzieciństwie. W tym przypadku konieczne jest utworzenie i odnalezienie tych stref, a terapia seksualna dla par może być tutaj również bardzo przydatna. Ogólnie rzecz biorąc, ważne jest nawiązanie komunikacji seksualnej w parze. Jak powiedzieć partnerowi, co lubisz, a czego nie, co Cię kręci, o czym fantazjujesz? A może nie chodzi tylko o komunikację seksualną, ale o komunikację w ogóle? Jak można się domyślić, problemy w relacjach między partnerami często skutkują problemami w życiu seksualnym. Psychoterapia rodzinna par w tym przypadku może być bardzo skuteczna. I oto orgazm powróci. Orgazm i pożądanie mogą zaniknąć także podczas karmienia piersią (wina jest odpowiedzialna za laktację hormonu prolaktyny), depresji i chorób hormonalnych. Powodów jest wiele, a kompetentny seksuolog prawidłowo zbierze wywiad i dowie się, kiedy, jak i w jakich okolicznościach doszło do utraty orgazmu i w jaki sposób go odzyskać. Ale co zrobić, jeśli w żadnym wypadku nie doszło do orgazmu ? Tutaj historia jest bardziej skomplikowana. Jest to pierwotna anorgazmia. Być może doszło do nieprawidłowej edukacji seksualnej, która doprowadziła do ukształtowania się negatywnego podejścia do seksu w ogóle, a w szczególności do orgazmu. Dziewczęta wychowane w sposób rygorystyczny często mają postawę, że „seks jest brudny”. Jest to możliwe tylko w celu prokreacji, a czerpanie z tego przyjemności jest niedopuszczalne. Przyczyną może być także jakaś traumatyczna sytuacja. Miałem klientkę z anorgazmią i w trakcie pracy z nią doszliśmy do wniosku, że podstawą tego problemu był wewnętrzny zakaz odbierania przyjemności, jakie sobie narzuciła w młodości po śmierci ojca („on nie mogę już cieszyć się życiem, co oznacza, i nie będę”) i przez cały ten czas nie zdawałem sobie z tego sprawy. Po przepracowaniu relacji z ojcem, usunięcie.