Granice osobiste pomagają ludziom lepiej się rozumieć i nawigować, co można, a czego nie należy robić, oceniać przyczyny, a także konsekwencje niektórych naszych działań i słów. Jednakże głównym celem granic osobistych jest obrona Twoich interesów i zapobieganie niepotrzebnemu dyskomfortowi. Chodzi o to, jak możesz być traktowany, co powiedzieć, jak blisko możesz się zbliżyć i czy dopuszczalny jest kontakt fizyczny. Jednocześnie mamy też różne granice z różnymi ludźmi. O dialogu z innymi: Komunikując się z innymi, najłatwiej jest bronić osobistych granic, gdy dobrze je czujesz i jesteś pewien ich korzyści. Ale na początku oczywiście nie jest to łatwe. Na początku będziesz musiał regularnie, za każdym razem, ostrożnie i uprzejmie informować (jeśli to konieczne) innych o tym, co lubisz, a czego nie. Większość ludzi prawdopodobnie nie zapuści się w miejsce, w którym nie zostanie powitana uprzejmie i z pasją – tego odkrycia dokonasz, gdy tylko zaczniesz jasno wyrażać swoje stanowisko i zainteresowania. Jasne, że nie oznacza to niegrzecznie i bezceremonialnie, budując dialog, pamiętajmy o kilku zasadach, a raczej o tym, co może nam pomóc w budowaniu dialogu bardziej przyjaznego dla środowiska: 1. Ważne jest, aby mówić o sobie, a nie o innych, używamy komunikatów „ja” Na przykład: „Nie czuję się zbyt komfortowo, gdy jestem krytykowany i nie rozumiem dlaczego, bardzo ważne jest dla mnie, aby usłyszeć argument” zamiast: „Niesprawiedliwie mnie krytykujesz, wyjaśnij, na co sobie do cholery pozwalasz?” Rozmawiamy na poziomie uczuć. „Złościę się, gdy nie mam czasu na odpoczynek, czuję, że skończyła mi się energia i jakby nie było w moim organizmie ładunku, by dalej działać, nie mam siły. jestem wyczerpany i mój nastrój się pogarsza, jest mi smutno i tracę motywację, byłbym bardziej wesoły i aktywny, gdybym miał godzinę wolnego czasu wieczorami” zamiast „Cały dzień zajmuję się domem i słyszę tylko żądania” , Mam już dość sprzątania po wszystkich, wszystko jest dla Ciebie, nic dla mnie”3. Jasno formułujemy nasze prośby i wymagania. „Ważne jest dla mnie, aby wieczorem przynajmniej godzinę odpocząć, aby nikt nie mógł mnie dotknąć, to mój święty czas” zamiast „Chciałbym kiedyś odpocząć”4 . Bierzemy pod uwagę także interesy innych. „Czy mogę liczyć na Twoją godzinę odpoczynku, o której godzinie będzie Ci dogodnie?” zamiast „„ Nie obchodzi mnie, że macie w telewizji piłkę nożną, ja też chcę odpocząć.” 5. Zasada zatrzymania. Ważne jest, aby ludzie nie przekraczali swoich granic. To znaczy nie wycofywali się z twoje słowa. Jeśli zostaną wskazane, nie oddawaj wartości 6. Jeśli granice zostaną naruszone, wtedy wracamy do umowy lub wprowadzamy konsekwencje w przypadku ich naruszenia. Na przykład: „Prosiłem, żebyś mi nie przeszkadzał przez godzinę , jeśli jest to dla Ciebie trudne, to nie będę miała już siły, żeby coś dla Ciebie zrobić później, jeśli nie dadzą mi godziny odpoczynku, to nie będę miała siły na jutro uprać Twoich ulubionych rzeczy /ugotuj obiad/prasuj garnitur itp.” Aby samemu lepiej zrozumieć swoje granice, możesz zastosować metodę/ćwiczenie, w którym rozważamy siebie z pozycjami analizy transakcyjnej (jest w nas dziecko, rodzic i dorosły). Wyobraź sobie, że Twoje trzy stany – Dziecko, Rodzic i Dorosły – siedzą przy stole, w centrum którego znajduje się pewien problem wymagający pilnego rozwiązania. Każdy ze stanów Twojego ego reaguje na ten problem samodzielnie sposób: Dziecko wyraża emocje, Rodzic ocenia, czy postępuje właściwie, czy nie, a Dorosły, słuchając wszystkich, podejmuje ostateczną decyzję. Przypomnij sobie każdą sytuację lub zadanie, które dręczyło Cię w zeszłym tygodniu i spróbuj się na tym skoncentrować. Jak się czułeś? Jak zareagowałeś? Może sobie czegoś zabronili? Jak się zachowałeś? Albo jak zachowałbyś się teraz, po przeanalizowaniu problemu, odpowiadając na te pytania z różnych stron, pozwolisz każdemu ze swoich „ja” „przemówić”, dać mu prawo do bycia wysłuchanym i możliwości rozsądnej oceny sytuacji? , co oznacza, że ​​nauczysz się bardziej adekwatnie określać granice tego, co dopuszczalne. Często za niemożnością obrony swoich granic lub ich zdefiniowania kryją się na początek pewne przekonania