Bardzo często zdarza się, że jedno rzucone słowo, niezręczny ruch lub nieprzyjemna sytuacja potrafią na długo zrujnować nastrój, a nawet wywołać urazę. W takim stanie psychicznym bardzo trudno jest normalnie komunikować się, pracować i cieszyć się życiem. Niektóre typy ludzi szybko dochodzą do równowagi, podczas gdy inne będą myśleć bardzo długo, martwić się nieprzyjemnymi chwilami, a niechęć wzrośnie, zatruwając życie człowieka. Wierzę, że umiejętność szybkiego znalezienia wyjścia z różnych sytuacji, optymistycznego spojrzenia nawet na najtrudniejsze i beznadziejne sytuacje kształtuje się w człowieku już w dzieciństwie. Głównym elementem tego rozwoju jest przykład rodziców. Głównym problemem urazy jest użalanie się nad sobą. Poczucie niesprawiedliwości wobec siebie powoduje, że ludzie doświadczają destrukcyjnego uczucia litości. W takich przypadkach sugeruję podzielenie większej skargi na kilka małych, nieistotnych problemów. Może się okazać, że każdy najmniejszy problem wywołuje określone emocje, które są znacznie łatwiejsze do zrozumienia. Jeśli ktoś czuje się urażony podczas rozmowy lub potyczki, obrażony z reguły przyjmuje obronę werbalną, podczas której sam może obrazić wroga. W takiej sytuacji warto po prostu przełożyć rozmowę z rozmówcą na inny dzień, aby się uspokoić, przemyśleć i przemyśleć swoje zachowanie. Być może krytyka była uzasadniona. W przeciwnym razie możliwe jest przygotowanie argumentów na Twoją obronę. I pamiętaj, obrażając się, obrażasz tylko SIEBIE. To uczucie niszczy nas od środka. Nie poddawaj się tej bezużytecznej działalności) Powodzenia!!!