Czy zdarza Ci się, że gdy tylko skierujesz swoją uwagę na jakiś aspekt, Świat bezpośrednio bombarduje Cię informacjami, spotkaniami, rozmowami, wydarzeniami związanymi z przedmiotem uwagi? Ostatnio coraz częściej to widzę. Dzisiaj, zajmując się callanetyką, z jakiegoś powodu naszły mnie myśli i refleksje na temat świadomości. Nieco później, kiedy otworzyłem YouTube, pierwszą rzeczą, na którą natknąłem się, był post na ten temat, w którym świadomość została zdefiniowana w następujący sposób: „Świadomość jest przejawem żywej istoty. Kiedy mówimy: „W tym ciele jest świadomość”, oznacza to, że w tym ciele jest żywa istota. Innymi słowy, świadomość jest żywą istotą znajdującą się w ciele lub świadomość jest oznaką żywej istoty w ciele. Psychologia podaje następujące definicje: Świadomość jest wynikiem twórczej syntezy podstawowych procesów psychiki: procesu bezpośredniego odzwierciedlania obiektywnej rzeczywistości przez zmysły (percepcji) aktywnego procesu, poprzez który świadomość realizuje swój potencjał samoorganizacji na jakościowo innym poziomie niż zwykła suma jej elementów i prowadzi do powstania znaczących i uporządkowanych zbiorów elementów mentalnych (apercepcja). Świadomość to przestrzeń generowana przez nieświadomość, z której wypierane są elementy sprzeczne z dominującą treścią świadomości. „Świadomość jest tym, czym nie jest i nie jest tym, czym jest”. To niewielka część wszystkich dostępnych definicji. Ze słownika filozofii świadomość jest specyficzną ludzką formą idealnej refleksji i duchowego panowania nad rzeczywistością itp. Ze słownika Dahla być świadomym – przekonać się o prawdzie, rozpoznać ją lub zrozumieć, zmienić dotychczasowe zdanie… Świadomość, świadomość siebie, pamięć pełna, stan zdrowego rozsądku człowieka, który potrafi zdać sprawę ze swoich czynów. I jeszcze jedno, moja wersja znaczenia tego słowa. Świadomość – współwiedza – wspólna wiedza. Jest to wiedza skierowana do wszystkich, należąca do wszystkich, dotyczy białych i czarnych, bogatych i biednych, chrześcijan i muzułmanów, młodych i starych. To jest jak na przykład tabliczka mnożenia, jest taka sama dla wszystkich. Jest stabilny i niezmienny w czasie, jak siła grawitacji i dwa razy dwa. Kiedy mówią, że jesteśmy świadomością, oznacza to, że mamy w sobie tę wiedzę, że rodzimy się z nią. Być może właśnie to daje nam poczucie szczęścia w dzieciństwie. Być może dlatego mówią, że do ósmego roku życia stajemy się w 80% nieświadomi, tracimy tę wiedzę, zniekształcamy ją, a potem stajemy się coraz bardziej smutni i wędrujemy przez życie. Kiedy mówimy „poszerzaj świadomość, podnoś świadomość”, oznacza to zdobycie takiej wiedzy lub jej zapamiętanie. Medytacja, joga, uważność i inne techniki mogą nam pomóc! Być może ta wiedza daje nam stan świadomości. Być może osłabiają działanie nieświadomości. Być może pomagają nam podejmować świadome decyzje, działania i relacje. Tak zostało mi objawione to słowo))) Któregoś dnia król wezwał Nauczyciela na mądrą rozmowę. Nauczyciel przyjrzał się uważnie władcy i zaczął opowiadać o pięknie jego korony, o blasku kamieni półszlachetnych, o wysokim symbolu zamkniętym w złotej obręczy, porównując go z magnesem przyciągającym. Ku zdziwieniu towarzyszących mu uczniów i ku uciesze biskupa rozmowa ograniczyła się do opowieści o znaczeniu korony. Kiedy później uczniowie zapytali Nauczyciela – dlaczego królowi nie powiedziano o Początku Wszechświata? - Nauczyciel powiedział: - Miarą powinno być zjawisko zrozumienia poziomu świadomości. Mówiąc o Początku Wszechświata, król w najlepszym razie popadłby w nudę, w najgorszym pogrążyłby się w otchłani rozpaczy. Jedno i drugie byłoby szkodliwe. Można było jednak zauważyć, że korona dla króla jest najcenniejszym skarbem, dlatego warto było go wywyższyć i przypomnieć o znaczeniu Korony Pokoju. Zawsze pamiętaj o tym, co najlepsze w posiadaniu Twojego rozmówcy. Nawet jeśli jest to najzwyklejszy przedmiot, nadal musisz znaleźć jego najwyższą wartość. Tylko w ten sposób możesz to zrobić.