Ostatnio interesują mnie pytania związane z tematyką osiągania wyników i wyznaczania celów. Pytania te tradycyjnie należą do obszaru coachingu i doradztwa organizacyjnego. Studiując odpowiednią literaturę, zauważyłem, że znaczna część zawartych w niej informacji jest w taki czy inny sposób poświęcona przyswajaniu doświadczenia, tj. procesy związane z zakończeniem działania lub relacji. Prawdopodobnie wielu zna stan, który czasami pojawia się po „nieudanym” zakończeniu tego czy innego związku - stan depresyjny: doświadczenie urazy, poczucia winy, rozczarowania, wstydu, złości, melancholii i po prostu bólu. Najtrudniejszą rzeczą w tej chorobie jest czas jej trwania i powtarzające się epizody. „Niekompletność” w jednej relacji może wpłynąć na nową relację z drugą osobą, zakłócając jej przebieg i rozwój. To samo tyczy się nieudanych projektów, po których znika chęć podejmowania się innych. Napisano już wiele artykułów na ten temat i nie chcę już ponownie mówić o tym, jak ważne jest dokończenie procesów, aby żyć teraźniejszością. , idź dalej, planuj przyszłość i po prostu ciesz się – warto pożegnać się z przeszłością, pogodzić się ze zdobytymi doświadczeniami i przyswoić je. Bardziej interesuje mnie odpowiedź na pytanie „jak?” - jak można dokończyć coś, co pozostaje niedokończone miesiącami i latami, pojawia się wciąż na nowo w najbardziej nieodpowiednich momentach i objawia się niepokojącymi snami. Najbardziej logiczną odpowiedzią, moim zdaniem, jest zwrócenie się o pomoc do psychologa. Jeśli z jakiegoś powodu nie wydaje się to jeszcze możliwe, poniższa lista pytań może okazać się pomocna. Po przestudiowaniu tematu starałam się stworzyć swego rodzaju kwestionariusz, który może być przydatny w przyswojeniu doświadczeń określonych relacji czy działań, niezależnie od tego, czy współpracujesz już z psychologiem nad poprawą jakości swojego życia, czy nie. Jeśli uznasz to za konieczne, kwestionariusz ten można uzupełnić o dowolne pytania. Dlaczego zostałem włączony do działania/związku? Jaka była moja potrzeba? Uważam, że pytanie „dlaczego” jest kluczowe w przypadku każdego działania lub związku: zrozumienie motywów prowadzących pomaga określić, czego potrzebowałeś, gdy byłeś zaangażowany w określony związek/działanie. Do czego przyczynia się świadomość potrzeby, „potrzeby” aktualnej w danym momencie? – Mogę na przykład nagle odkryć, że aby zaspokoić jakąś potrzebę, niekoniecznie muszę wchodzić w jakąkolwiek relację/działanie. Albo ta relacja/aktywność nadaje się do zaspokojenia jakiejś innej potrzeby, ale nie tej, którą ja próbowałem zaspokoić. Tymczasem odpowiedź na pytanie „dlaczego” nie zawsze jest łatwa. Jeśli nie możesz odpowiedzieć od razu, nie ma to znaczenia. Może warto najpierw spróbować odpowiedzieć na inne pytania. Jakich rezultatów oczekiwałem w wyniku moich działań/związków? Każde działanie lub związek ma oczekiwany rezultat. Obraz oczekiwanego rezultatu może być dość wyraźny lub może być niejasny. Być może nie jestem świadomy tego, czego oczekuję od innych ludzi. Czasami z biegiem czasu łatwiej jest zrozumieć, czego chciałem i oczekiwałem, nawiązując relację z tą czy inną osobą, o czym na przykład marzyłem, podejmując się projektu. Oczekiwanym rezultatem może być wszystko: na przykład rozpoczynając związek, mogę spodziewać się, że ta osoba i ja zostaniemy przyjaciółmi, albo będziemy mieć niezapomniany seks, albo weźmiemy ślub, będziemy mieć dzieci i będziemy żyć szczęśliwie przez całe życie itp. Czy to osiągnąłem? Jak daleko to osiągnąłem? Czasami okazuje się, że dana osoba osiągnęła określone wyniki w jakiejś działalności i zupełnie zapomniała się za to pochwalić. Jeśli czegoś nie osiągnąłeś, nie powinieneś siać zgnilizny i karcić siebie; prawdopodobnie zrobiłeś to więcej niż raz. Teraz jest czas na samowsparcie i pochwały. Jeśli uda Ci się zapamiętać, jakich rezultatów oczekiwałeś od związku/działania, spróbuj ocenić, na ile je osiągnąłeś. Czy jesteś zadowolony ze wszystkiego? Najprawdopodobniej nie wszyscy, jeśli już wypełniłeś tę ankietę. TyMożesz być niezadowolony z któregokolwiek ze swoich działań, działań innych osób, rozwoju okoliczności itp. Spróbuj zauważyć, jak objawia się niezadowolenie: złość, wstyd, smutek, smutek, rozpacz itp. I nie zapomnij sprawdzić – może nadal byłeś z czegoś zadowolony. Co zrobiłem, żeby osiągnąć rezultat/cel? Prosta rewizja, rewizja działań i metod. Jeśli nic nie zrobiłeś, po prostu o tym napisz. Co mogę zrobić? Często, zwłaszcza gdy człowiek robi sobie wyrzuty lub obwinia się za coś, ma tendencję do powtarzania sobie mniej więcej takich tekstów: „Przecież mogłem zachować się inaczej, mogłem poważniej potraktować ten projekt, współpracę, tę osobę, mógł poświęcić jej/mu więcej czasu i zasobów, mógł nalegać na spotkanie, mógł wszystko naprawić itp.”. Zwróć uwagę, co mogłeś zrobić w tych konkretnych sytuacjach. Wybieraj sytuacje, które wywołują silne emocje. Pomyśl: czy będąc tą samą osobą, którą byłeś – mając te doświadczenia i myśli, zasoby i okoliczności, naprawdę nie mógłbyś zrobić czegoś inaczej? Jakie pojawiły się trudności? Słowa „trudności” można użyć do opisania wszystkiego: okoliczności, zachowania innej osoby, własnego zachowania itp. Co zrobiłem, aby przezwyciężyć trudności i jakie inne metody/metody można zastosować, nawet jeśli wcześniej tak myślałeś? nie zrobiłeś nic, aby przezwyciężyć powstałe trudności lub to, co zrobiłeś, nie przyniosło żadnego efektu, spróbuj zapamiętać wszystkie zastosowane metody/metody, nazwij je. Spróbuj wyobrazić sobie, jakie metody mogłyby być skuteczne w przezwyciężaniu powstałych trudności. Przykładowo, mogłeś wcześniej odrzucić możliwość konsultacji ze swoim problemem ze specjalistą; w przypadku jakichkolwiek projektów może to być coach; w przypadku związku może to być terapeuta rodzinny. Przegląd i ocena skuteczności określonych metod/metod Nie oceniaj siebie, oceń przydatność i skuteczność zastosowanych metod/metod. Spróbuj wymyślić kryteria oceny efektywności, skalę oceniającą skuteczność od 1 do 10. Zastanów się, w jakich innych sytuacjach zastosowane metody/metody mogłyby być skuteczne. Spróbuj hipotetycznie ocenić skuteczność metod/technik, które możesz zastosować. Co jest szczególnie ważne i cenne w zdobytym doświadczeniu? Wnioski: Czasami pokusa dewaluacji doświadczenia zdobytego w związku/aktywności jest zbyt duża. Nie warto ulegać takiej pokusie, odpowiedzi brzmią: „wszystko, wszystko było ważne!!!” lub „nic, absolutnie” - nie są odpowiednie. Wybierz dla siebie kilka punktów, a może nawet tylko jeden. Na przykład po prostu chęć zmiany czegoś w swoim życiu na lepsze. Co mi się podobało/nie podobało w moich działaniach/związkach? Tutaj możesz się zrelaksować: przypomnieć sobie najlepsze i najgorsze doświadczenia, wszystkie najprzyjemniejsze i nieprzyjemne sytuacje. Jak pamiętasz, zwróć uwagę na uczucia, które pojawiają się podczas tego procesu. Czy jesteś zły? - Komu, po co? Jesteś smutny? - Z powodu czego? Czy wstydzisz się czegoś? - Co? Kto Cię zawstydza, czy sam to robisz? A może uśmiechasz się do czegoś i miło jest Ci o czymś pamiętać? - O czym? Czy lubisz emocje, których doświadczasz? Nie zatrzymuj ich, spróbuj ocenić intensywność każdej emocji w 10-punktowej skali. Jak mogę wykorzystać to doświadczenie w przyszłości (w nowych projektach i relacjach) Jeśli szczerze sobie odpowiedziałeś (i najprawdopodobniej to zrobiłeś). dla siebie) na poprzednie pytania, to raczej nie będziesz miał wątpliwości, jak możesz dalej wykorzystać zdobyte doświadczenie. Komu i za co jestem czasami wdzięczny w wyniku asymilacji doświadczeń, szczególnie w przypadkach „nieudanych”? , bolesne zakończenie relacji/projektów, uczestnicy zapominają o ważnym punkcie – wdzięczności wobec byłych partnerów. Zastanów się, czy jesteś wdzięczny po prostu za doświadczenie, którego doświadczyłeś. Pierwotnie tego punktu nie było, kiedy miałem pisać ten artykuł. Nie sądzę, że jestem sam.