Za oknem jesienny krajobraz. Często pada deszcz, późno robi się jasno i wcześnie robi się ciemno. Dzień stał się bardzo krótki. Chcesz w taki jesienny poranek wyjść spod kołdry? Chcesz jeszcze bardziej się otulić i zasnąć, zapominając o wszystkim. A może Lenistwo to „Zew Dziczy”? Pamiętasz, jak żyli nasi przodkowie? dawne czasy. Zima zaczęła się dużo wcześniej. W październiku było już mroźno i padał śnieg. A w grudniu rzeki były już zamarznięte. Zimy były ostre i śnieżne. Zimą Rosjanin leżał na piecu i oszczędzał bohaterskie siły. Ponieważ lato było czasem prawych prac. Trzeba było orać, siać, opiekować się zwierzętami i uprawiać rośliny. Następnie zbierz i zachowaj te zbiory. Co posiejesz latem, zbierzesz, zjesz zimą. Istnieje takie pojęcie jak psychogenetyka. Krótko mówiąc, jest to dziedziczność. Choroby, wzorce zachowań, scenariusze życiowe, problemy w relacjach z ludźmi, z płcią przeciwną, relacje z pieniędzmi i wiele innych są dziedziczone. I to przeniesienie nie jest dla nas karą. Dzieje się tak, abyśmy zrozumieli, jaka jest lekcja płynąca z tego, co zostało nam przekazane. Abyśmy zrozumieli Lekcję i zmienili swoje życie oraz życie naszych dzieci, wnuków i prawnuków. Oni sami potrafili żyć szczęśliwie i nauczyli tego swoje dzieci. Jaka może być dla ciebie lekcja, że ​​jesienią jesteś zbyt leniwy, żeby coś zrobić? Może warto przestać kogoś obwiniać, ale wziąć odpowiedzialność za swoje życie i zacząć działać Wstałem rano, wykonałem ćwiczenia, oblałem się zimną wodą i zainspirowany zacząłem robić to, co kochałem. Na zakończenie opowiem wam przypowieść Któregoś dnia pewien człowiek obudził się wcześnie rano i pomyślał: – Ech, chciałbym móc jeszcze trochę pospać, ale muszę wstać. Mam dzisiaj dużo do zrobienia. Mężczyzna przetarł oczy i zobaczył na łóżku okrągłe, puszyste stworzenie wielkości spodka. „Kim jesteś?”. – zapytał mężczyzna. Stwór w odpowiedzi ziewnął i czule zapytał: „Człowieku, proszę, prześpijmy się jeszcze chwilę”. Masz takie miękkie łóżko. „Czy mogę chwilkę poczekać” – wymamrotał mężczyzna i jego głowa opadła z powrotem na poduszkę. Mężczyzna obudził się ponownie godzinę później. Spojrzałem na zegarek i zdałem sobie sprawę, że spóźniłem się na spotkanie. Mężczyzna chciał podskoczyć, ale wtedy zobaczył na łóżku okrągłą istotę wielkości miski. Stwór potarł swoje szczeliny oczami pulchnymi dłońmi i wymamrotał: „Po co ten pośpiech, stary!?” Jesteś już spóźniony na spotkanie. Teraz możesz się trochę przespać. - Kim jesteś? – mężczyzna był zdziwiony, zamiast odpowiedzieć, istota ziewnęła tak słodko, że mężczyzna także ziewnął mimowolnie, a jego głowa opadła na poduszkę. Mężczyzna spał jeszcze kilka godzin i nagle poczuł, że jest mu duszno. Ledwie otworzył spuchnięte oczy i zobaczył, że siedzi na nim grube, bezkształtne stworzenie wielkości chmury. „Kim jesteś?”. – krzyknął mężczyzna. „Nie poznałeś mnie?!”. Sam mnie wychowałeś. „Jestem twoim Leniwem” – stwór roześmiał się i dodał: „Świetnie się dziś bawiliśmy!” „Nie, cały czas leżałem i nic nie robiłem” – sprzeciwił się mężczyzna. „No dobrze, wstań i zacznij jeść lunch, a potem wracaj do łóżka” – radośnie zaproponowała Lenya. „Mam rzeczy do zrobienia” – mężczyzna się nie zgodził. „Nie masz nic do roboty” – Lenya roześmiała się i zamazała wokół mężczyzny biała mgła. W tej mgle zniknęły wszystkie sprawy człowieka: praca, randka z dziewczyną, a nawet samo życie. Jak się czujesz jesienią??