Od autora: Jeśli interesuje Cię tematyka doboru personelu, zapraszam na nasze szkolenie „Sztuczki doboru personelu, czyli jak znaleźć odpowiedniego pracownika!” Krótka informacja Redukcja biegów to modny ostatnio sposób na życie, przeciwstawiony pracoholizmowi i korporacyjnemu szykowi. Po raz pierwszy zetknąłem się z reduktorami biegów 2 lata temu. Choć nazwa, jak mówią, nie jest straszna, ma swoje miejsce we współczesnej rzeczywistości. Zjawisko to trudno się przyzwyczaić, a jeszcze trudniej zrozumieć! Zacznijmy od prostego: „Kim są osoby redukujące biegi?” Niektórzy uważają, że są to ludzie zmęczeni pracą, biurem, chcący odpocząć i przez dłuższy czas nic nie robić. Dzięki temu powrót do biura następuje dopiero wtedy, gdy wyczerpią się wszystkie oszczędności finansowe. Dlatego mają duże luki w swoim doświadczeniu zawodowym. W rezultacie działy HR nie uważają już tego kandydata za interesującego. Mówiąc najprościej, wśród menedżerów zajmujących się rekrutacją panuje nawet opinia, że ​​są to po prostu byli pracoholicy, zmęczeni ciężką pracą. Inni uważają, że są to ludzie pragnący wolności. Najczęściej są to osoby, które zaczynają zajmować określone stanowiska, a potem uświadamiają sobie, że rozumieją tę kwestię lepiej niż kadra kierownicza i otwierają własny biznes. Daleko im do leniwych ludzi czy zmęczonego biurowego planktonu, którzy postanowili odpocząć. To są ludzie biznesu! Oczywiście te dwa podejścia do osób redukujących biegi są kształtowane przez nasze społeczeństwo. Nadal skłaniam się ku drugiej wersji wydarzeń. „Lepiej być pierwszym na wsi, niż drugim w Senacie” (Cezar) Gdybym miał opisać reduktora, opisałbym go tak: najprawdopodobniej są to ludzie w wieku 25-30 lat, którzy coś osiągnęli, zarobili pieniędzy i generalnie rozpoczęli udaną karierę, ale ci, którzy nie doszli jeszcze do punktu, w którym nie mogą już pracować, ale żyją z odsetek. Często są to planktony biurowe, które ujrzały światło dzienne i w pewnym momencie codzienne przebywanie w dusznym biurze staje się nieznośnie obrzydliwe. W tym przypadku osoba, która zmienia bieg na niższy, rezygnuje z dochodowej, ale nieprzyjemnej pracy i albo przechodzi do mniej dochodowej, ale dla niego interesującej, albo angażuje się w freelancing. Ważne jest, aby zrozumieć, że ta osoba dokonuje wyboru zawodu, który lubi. Często zdarza się, że nie ma on żadnego doświadczenia, wiedzy itp. w tym zawodzie. dlatego w tym zdaniu znajduje się cząstka w dół, co jest tłumaczone z angielskiego jako spadek. Jednak spadek ten jest najczęściej tymczasowy. W końcu wszyscy wiedzą, że jeśli ktoś robi to, co kocha, staje się profesjonalistą. W końcu robimy rzeczy, których nie lubimy, z mniejszym zapałem i zaangażowaniem. Znany Steve Jobs, założyciel znanej na całym świecie firmy Apple, powiedział: „Rób to, co kochasz. Znajdź swoją prawdziwą pasję. Jedynym sposobem na zrobienie czegoś naprawdę wspaniałego jest kochanie tego, co robisz”. I tu najczęściej mamy problemy. Przyzwyczailiśmy się, że po prostu spełniamy kryteria stawiane przez służby HR. Przede wszystkim współczuję osobom, które przychodzą do mnie na szkolenie „Jestem marką lub pracą moich marzeń!” i mówią: „Nie zgadzam się z tobą. Kocham swoją pracę. Po prostu ludzie mnie wkurzają, nienawidzę sporządzania raportów i ogólnie ciężko jest pracować z liczbami. Ale ja jestem głównym księgowym zrób to, nawet jeśli mi się to nie podoba. Kiedy po tym wszystkim, co usłyszałam, proszę ją, aby w swojej pracy opisała, co kocha, a czego nienawidzi, okazuje się, że dana osoba lubi pić herbatę tylko w pracy. Ale wszyscy pracownicy, którzy z nią pracują, jednogłośnie mówią, że wpadła w histerię. Czemu myślisz? Tak, ponieważ człowiek jest zawsze nieszczęśliwy, zawsze jest nastawiony negatywnie, po prostu musi się tego pozbyć, więc ona się tego pozbywa. Trudno mi samemu udźwignąć taki ciężar. Reduktory to więc ci odważni ludzie, którzy przyznali przed sobą, że to nie jest ta praca, o której marzyli przez całe życie. I zrobili odważny krok w kierunku swojego ulubionego zawodu. Po prostu wiedzą, jak powiedzieć: „Dość!” Nie jest