Od autora: W tym artykule opowiem o tym, jak budujemy relacje z innymi ludźmi. Ponieważ człowiek jest istotą społeczną, nie może żyć poza relacjami i poza komunikacją (chyba że jest oczywiście ascetą lub ascetą religijnym). W relacje wchodzimy cały czas: w rodzinie, na ulicy, w transporcie, w pracy, w szkole, na uniwersytecie i w innych miejscach. Jeśli zaczniesz obserwować siebie z zewnątrz (a jest to możliwe, jeśli nauczysz się oddzielać siebie). Ja z ego i praktyka obserwacji) okazuje się, że w zasadzie stosujemy te same metody reagowania i budowania relacji: te, które otrzymaliśmy we wczesnym dzieciństwie. Ciekawe, prawda? Dzieje się tak, bo jest bardziej swojsko, bezpieczniej, łatwiej... A większość z nas żyje „automatycznie” przez całe życie, nie myśląc, że życie jest jaśniejsze, bardziej wieloaspektowe i bogatsze PRZYKŁAD: Dorosły mężczyzna cały czas obwinia swoich bliskich na własnych błędach. Jak w tym przypadku buduje relacje? Próbuje je zbudować na manipulacji poczuciem winy drugiej strony. A jeśli uda mu się „zaszczepić” takie poczucie winy, wówczas czuje władzę nad osobą i zachowuje się pewnie. CO zatem kryje się za tą zależnością? wewnętrzna niepewność i słabość... Wiedz: nieważne z kim budujesz relację, budujesz ją ze sobą... Druga osoba jest jedynie „lustrem” Twojej relacji ze sobą. A jeśli na całej Ziemi jest choć jedna osoba, z którą jesteś nieszczęśliwy, poszukaj w sobie tej samej cechy... Pracuj, pracuj, pracuj! Możesz także przeczytać: Władza nad przyszłością Po co nam poczucie własnej wartości ? Udostępnij na vk