Zachowanie ochronne jest najczęściej stosowane w przypadku lęku. Mogą to być dowolne reakcje poznawcze lub behawioralne, których celem jest zapobieganie i minimalizowanie zagrożenia, lub po prostu próba przywrócenia poczucia spokoju i bezpieczeństwa. Jednak na dłuższą metę takie zachowanie jedynie utrwala niepokój i przyczynia się do jego wzrostu. Zachowanie ochronne może wyrażać się w zachowaniu unikowym (czego dana osoba NIE ROBI ze względu na lęk) Unikaniu sytuacyjnym (miejsc, przedmiotów, ludzi) Unikaniu somatycznym (nieprzyjemnych doznań fizycznych) Unikaniu poznawczym (myśli, obrazy, wspomnienia) Lub w zachowaniach obronnych (co osoba WYKONUJE (niepotrzebnie) w związku z lękiem) środki mające na celu ochronę przed zagrożeniem lub mające na celu zmniejszenie lęku Unikanie jest najczęstszym typem zachowania ochronnego w przypadku lęku: Unikaj „niebezpiecznych” sytuacji Unikaj negatywnych emocji Unikaj negatywnych myśli Unikaj intymności Unikaj konfrontacja Unikaj odpowiedzialności Unikaj uwagi Bycie „drugim” numerem Oddalanie się od innych Alkohol, substancje psychoaktywne Nadmierna kompensacja może również działać jako zachowanie ochronne: Dążenie do bycia doskonałym Bycie zbyt odpowiedzialnym Perfekcjonizm Podkreślanie pewnego siebie zachowania Bycie bystrym, zauważalnym Szukanie intymności, gdy jest to niewłaściwe Zachowanie autorytarny, arogancki, prowokacyjny Lub nadmierna kontrola może służyć jako zachowanie ochronne: Reasekuracja Ponowna kontrola Szukanie pocieszenia Szukanie ukojenia spokoju Noś ze sobą wodę, leki itp. Muzyka, relaks, medytacja jako sposoby na wyeliminowanie lęku To zachowanie ochronne jest kluczowym problemem zaburzenia lękowe Unikanie uniemożliwia osobie utworzenie nowego doświadczenia, w którym można uzyskać realistyczne wyobrażenie o niebezpieczeństwie i własnych możliwościach. Mózg „dochodzi do wniosku”, że katastrofa nie nastąpi, tylko dzięki zachowaniom ochronnym opinia danej osoby, zapewnia jej bezpieczeństwo, w rzeczywistości uniemożliwia jej rozwiązanie problemu. Żyjąc świadomie lękiem i strachem, nie uciekając od nich, ale pracując z przyczynami i behawioralnie wzmacniając nowe skutki, zrozumiesz, że możesz sobie z nimi poradzić sam.