Nauka? Nonsens! W tej sytuacji wszyscy są równie bezradni. Muszę Wam powiedzieć, że wcale nie chcemy podbijać Kosmosu. Chcemy rozszerzyć Ziemię do jej granic. Nie wiemy, co zrobić z innymi światami. Nie potrzebujemy innych światów, potrzebujemy lustra. Walczymy o kontakt i nigdy go nie znajdujemy. Jesteśmy w głupiej sytuacji osoby dążącej do celu, którego nie potrzebuje. Człowiek potrzebuje człowieka! Stanisław Lem. Solaris. Każdy człowiek w jakiś sposób powstrzymuje się od bycia szczęśliwym. Bycie głuchym na siebie lub innych to nawyk, który z czasem staje się tak nawykowy, że przestajesz go zauważać. Prawdopodobnie w samotności istnieje wiele innych nawyków, ale częściowo jest to nawyk nie zauważania czasu. Na przykład schizoid - wydaje się żyć poza czasem, w „luksusowych pałacach i ucztach” swojego wewnętrznego świata. Narcyz częściej wyprzedza swój czas, przeskakuje, osiąga coraz szybciej, a może nawet próbuje ominąć jakiś etap, który jest naturalny dla innych. Neurotyk jest trochę w przeszłości, być tam, gdzie było dobrze, odejść tam, gdzie było źle, stworzyć intymność, która była tylko w łonie matki. Niemożność osiągnięcia intymności może być osobista, głęboko motywowana. I może objawiać się to w obecnej rzeczywistości chwilową stratą – „jestem za bardzo nocną marką”, a świat jest stworzony dla „wczesnych ludzi”, albo tym – „byłem dzieckiem nadmiernie rozwiniętym, a oni nie Nie akceptują mnie, bardzo mi zazdrościli.” Wszędzie tu, przynajmniej trochę, ale jest odmowa własnej odpowiedzialności za szukanie zbiegu okoliczności między sobą a światem. Raczej szukają partnerki, pięknej czy nie, mądry czy nie, który musi pokrywać się z pomysłami, życzeniami, a nawet wymaganiami. Rzadko kiedy ktoś szuka zbiegu okoliczności partnera na czas, aby znaleźć kogoś, kto chce żyć z tobą w tym samym strumieniu czasu usłysz i poczuj przede wszystkim siebie i dowiedz się, gdzie sam jesteś w tym życiu i z jaką prędkością żyjesz, a następnie spośród siedmiu miliardów ludzi pędzących z prędkością światła i ledwo dla ciebie widocznych lub zastygłych w swoim ruchu . będziesz mógł zobaczyć ludzi żyjących w twoim filmie z szybkością 24 klatek na sekundę. Wtedy możesz znaleźć kogoś, z kim będziesz jeść i spać, kochać i kłócić się, a nawet pewnego dnia umrzeć, pozostając sobą Solipsyzm i rekurencja: aby zaakceptować i znieść swoją samotność, musisz spotkać się z innym i pozostać blisko niego, i odwrotnie. Jestem zasadniczo i nieskończenie inny, i jestem skończony, ograniczony i bezsilny – smutna i straszna prawda, która przestaje taka być, gdy obok jest ktoś taki jak on, znajdujący się w symetrycznej pozycji osoby niezdolnej do zrozumienia świata, który jest nie jego własny. Ze strony autora: http://psihoterapevt-saratov.ru/zametki/odinochestvo-i-vremya-p20.html