Od autora: Szef w pracy żąda sporządzenia protokołu w jakiejś szczególnej, całkowicie niewygodnej i nielogicznej formie. Nie chce niczego słuchać. Mam swoje nastawienie i tyle. Jak to wygląda z dzieciństwa? „Kup słonia” Przykład: Szef w pracy żąda, aby protokół był sporządzony w jakiejś szczególnej, całkowicie niewygodnej i nielogicznej formie. Nie chce niczego słuchać. Mam swoje nastawienie i tyle. Jak to wygląda z dzieciństwa? Czy pamiętasz, że w dzieciństwie istniało tak ciekawe i nieco tajemnicze hobby, jak „kup słonia”? Prosisz osobę, aby „kupiła słonia”. Zaczyna podawać różne logiczne argumenty, dlaczego nie może tego zrobić - słoń jest drogi, a nie ma pieniędzy, i nie ma go gdzie postawić, i nie ma czym go nakarmić... Na co otrzymuje niezmienną odpowiedź, „Wszyscy mówią, że nie ma czym go nakarmić, ale kupujesz słonia!” „Kolejnym dobrym przykładem „kup słonia” jest sytuacja, gdy matka prosi dziecko, aby zawiązało szalik przed wyjściem na zewnątrz. Konstrukcje logiczne typu „tam nie jest zimno”, „kłuje”, „nie pasuje mi” itp. nie działa. Wydaje się? Zobaczmy, jakie inne gry przyjęliśmy w dorosłość od dzieciństwa. Nie będę zbyt mądry, podam najprostsze przykłady, te, które jako pierwsze przyjdą mi do głowy. Jeśli chcesz, możesz sam się trochę zabawić, obserwując i notując, „kto gra, co gdzie”. Zabawa w chowanego Opis gry. W tę grę grają zazwyczaj trzy lub więcej osób. Podczas gdy kierowca nie patrzy, wszyscy się chowają, a wtedy kierowca zaczyna patrzeć. Jeśli go znalazł, wygrał. Gra. Od czasu do czasu do biura przychodzi szef. Który z bliska próbuje zrozumieć, kto co robi. Biuro, które do tej pory mieściło się w Odnoklassnikach, intensywnie kreuje pozory procesu pracy. Ale ktoś nie zdążył zamknąć niefortunnej strony w serwisie społecznościowym, a szczęśliwy (jak widać po nim) szef rozpętał na nim burzę oburzenia. Po czym spokojnie i najwyraźniej osiągnąwszy to, czego chciał, udaje się do swojego biura. Na czym polega gra? - W dobrym tego słowa znaczeniu szef powinien być szczęśliwy, jeśli widzi, jak wszyscy pracują, i zły, jeśli ktoś nie pracuje. Ale ten był zły i szukał „ofiary”, a kiedy ją znalazł, uspokoił się i był zadowolony. PS - możesz wyszukiwać nie tylko „koledzy z klasy”, ale także „kto nie zadzwonił do wszystkich klientów?”, „kto jeszcze nie złożył raportu?” itp. Nadrabianie zaległości („tag”) Opis gry. Kierowca próbuje dogonić jednego z graczy. Gra. Możesz zająć to samo biuro, ale tylko „szef” (czyli „kierowca”) nie tylko będzie patrzył, ale także „dogoni, próbując popchnąć cię do ściany”. To znaczy nie tylko szukaj, czyi koledzy z klasy są otwarci, ale spróbuj się dowiedzieć: - Przyznaj się, czy siedziałeś właśnie w klasie? - Nie. - Wiem, że siedziałem! - Nie, o czym ty mówisz, Pracowałem! -zamknięty w komputerze!!! Jeżeli pod presją kłótni urzędnik się podda, gra się kończy. Jeśli nie da się „przycisnąć” danej osoby, szef może przerzucić się na kogoś innego. Gumka recepturka. Gra dla dziewcząt. Opis gry. Dwie dziewczynki trzymają gumkę, a trzecia skacze. Po chwili się zmieniają i kolejna dziewczyna zaczyna skakać. I tak dalej po kolei. Jeśli dziewczyna skacze za długo, będą jej przeszkadzać, usuwając gumkę. To nie jest uczciwa gra - jeśli po skoku dziewczyna nagle powie, że już czas wracać do domu, a inni nie będą trzymać gumki. Gra. Trzy „plotkarki” siedzą i piją herbatę. Jeden mówi, dwóch aktywnie słucha, zgadza się i jęczy. Po chwili odezwał się kolejny. Jeśli będzie mówić za długo, zaczną jej pokazywać, że „nadszedł czas” poprzez rozproszenie uwagi, ziewanie itp. To nie jest uczciwa gra – po opowiedzeniu jej historii plotkarz nagle „przypomni”, że musi pilnie wracać do domu. Miasta. Gra dla chłopców. Relacje między chłopcami i dziewczętami. Opis gry. Chłopcy budują figurki z puszek, a następnie próbują je powalić. Rolą dziewcząt jest patrzeć z boku i wspierać tego, któremu kibicuje. Dziewczyny nie mają wstępu na samą grę. Gra. Cóż, myślę, że nie ma potrzeby nawet tego tutaj opisywać. Mężczyźni łowią ryby, a rolą kobiet jest pozostać w domu.